بی‌گمان خداوند از همه چیز در همه حال با خبر است و پوشیده و پنهان براى او مفهومى نـدارد. بـا بـنـدگـان خـود نیز نامحرم نیست، ولى انسان در حال عبادت خود را در حضور خدا می‌بیند و با او سخن می‌گوید، در چنین حالى باید مناسب‌ترین لباس را در حـضـور او بپوشد. روشن است که مناسب‌ترین لباس براى زن، همان لباس کامل است؛ یعنى لباسى که نشانۀ عفت و پاک‌دامنى او است و بهترین حالات او را منعکس می‌کند. تنها چنین لباسى شایسته‌ی حال عبادت است. حـتـى در مـورد مـردان نیز نـه تنها نماز خواندن با بدن عریان باطل است و با روح خضوع و احترام به ساحت مقدس پروردگار سازگاری ندارد، بلکه بهتر آن است که علاوه بر پوشش مقدار واجب، با لباسى نماز بخوانند که نشانۀ نهایت احترام باشد.
علاوه بر این، رعایت حجاب در نماز آثار و مصالح زیر را در پی‌دارد:
- نوعی تمرین مستمر و روزانه برای حفظ حجاب در همه‌ی موارد واجب است.
- نماز خواندن در منظر مردم و در اماکن عمومی و مساجد، حجاب کامل را می‌طلبد و این مصون ماندن زنان از نگاه دیگران و حفظ آرامش روحی نمازگزار را در پی‌دارد.
البته باید توجه داشت که موارد گفته شده، در حد یک احتمال است و دلیل اصلی حفظ حجاب و سایر عبادات، همانا تقویت روحیۀ تعبد و پذیرش خواست خدا در انسان است.
