امام علی علیه السلام
إنَّما بَدءُ وُقوعِ الفِتَنِ مِن أهواءٍ تُتَّبَعُ وأحكامٌ تُبتَدَعُ، يُخالَفُ فيها حُكمُ اللّهِ، يَتَوَلّى فيها رِجالٌ رِجالاً، ألا إنَّ الحَقَّ لَو خَلَصَ لَم يَكُنِ اختِلافٌ، ولَو أنَّ الباطِلَ خَلَصَ لَم يُخفَ عَلى ذي حِجىً. لكِنَّهُ يُؤخَذُ مِن هذا ضِغثٌ ومِن هذا ضِغثٌ فَيَمزَجانِ فَيُجَلَّلانِ مَعا، فَهُنالِكَ يَستَولِي الشَّيطانُ عَلى أولِيائِهِ، ونَجَا الَّذينَ سَبَقَت لَهُم مِنَ اللّهِ الحُسنى.
همانا آغاز رخ دادن فتنه ها و بحران ها، از هواهايى است كه پيروى مى‌گردند و از احكامى است كه بدعت گذارده مى‌شوند و در آن با حكم خدا مخالفت مى‌شود و مردانى از مردانى ديگر هوادارى كنند. آگاه باشيد! اگر حقيقت، با باطل آميخته نمى‌گشت، اختلافى نبود و اگر باطل، با حق در نمى‌آميخت، بر خردمندان پنهان نمى‌مانْد؛ ليكن پاره‌اى از اين و پاره‌اى از آن، گرفته شود و به يكديگر مخلوط شده، با هم آميخته شوند. در اين جاست كه شيطان، بر دوستانش مسلّط گردد و كسانى كه از پيش از جانب خدا به آنان وعده نيك داده شده، نجات يابند.
نهج البلاغة : الخطبة ٥٠
