مناسبت روز/ روز مبارزه با تروریست

روز مبارزه با تروریسم

نویسنده : الهام صابری

34

تعریف ترور

در فرهنگ سیاسی، ترور از ریشه لاتین terror به معنای ترس و وحشت گرفته شده و به رفتار و اعمال فرد یا گروهی اطلاق می شود که از راه ایجاد ترس، وحشت و استفاده از زور می خواهد به هدف سیاسی خود برسد. در زبان فارسی هم ترور به معنای ترس زیاد، بیم و هراس و خوف و وحشت است و تروریست به عامل ترور، طرفدار ترور، آدم کش یا کسی که برای رسیدن به هدف خود کسی را به طور غافلگیرانه بکشد یا ایجاد وحشت و هراس کند، گفته می شود.

عمر تروریسم

عمر ترور و تروریسم به قدمت بشریت است. تروریسم به همه اعصار، همه قاره ها و همه آیین ها تعلق دارد و نمی توان پدیده آشکار اضطراب و حس ناامنی در برابر دشمن نامرئی را که بر همه جا چنگ انداخته نادیده گرفت؛ گرچه می توان پیشینه تروریسم را به دوران جنگ سرد و رقابت میان دو ابرقدرت شرق و غرب برای ضربه زدن به دیگری نسبت داد.

تعریف تروریسم

تروریسم، به مفهوم به کارگیری خشونت و تهدید با انگیزه سیاسی است و با ترس، ارعاب و تهدید همراه است. ازدیدگاه تروریست ها، همه هدف هستند و کسی در امان نیست، اهداف بدون تبعیض انتخاب می شوند و همیشه استفاده از قتل، جرم، تهدید و...، برای رسیدن به هدفی انقلابی صورت می گیرد. همچنین اقدامات خشونت آمیز و غیرقانونی حکومت ها برای سرکوب مخالفان خود و ترساندن آنان نیز، در ردیف مفهوم تروریسم است که از آن به عنوان «تروریسم دولتی» یاد می شود.

روز مبارزه با تروریسم

پدیده تروریسم، موضوعی است که برای ما ایرانیان که از قربانیان آن هستیم، آشناست. آمریکایی ها به مدت دو دهه، سازمان تروریستی منافقین را زیر چتر حمایت مالی، سیاسی و تبلیغی خود درآوردند و همه گونه امکانات در اختیارشان قرار دادند و از جنایات تروریستی آنان بر ضد مردم یا مسئولان نظام جمهوری اسلامی حمایت کردند. این گروهک شیطان صفت با شیوه قهرآمیز و ترورهای فراوان، درصدد حذف فیزیکی عناصر کار آمد و طراحان نظام بر آمد تا با ایجاد خلأهای جدی در ارکان حساس کشور، ضربه ای اساسی به جمهوی اسلامی ایران وارد آورد. ترور شهدای محراب، شهدای هفتم تیر و شهدای هشتم شهریور، برخی از مهم ترین این ترورها به شمار می آید. در این راستا، هشتم شهریور، سالروز شهادت مظلومانه شهیدان باهنر و رجایی، «روز مبارزه با تروریسم» نام گذاری شده است.

جمهوری اسلامی ایران و اتهام تروریست

جمهوری اسلامی ایران، خود همواره آماج حملات تروریستی آمریکاییان قرار گرفته و هرگز جزو تروریست ها نبوده است. گرچه استکبار جهانی برای رسیدن به اهداف شوم خود، نام تروریست را بر ایران گذاشته، ولی این اتهام از سوی دولت آمریکا، کار تازه ای نیست. انگشت اتهام آمریکا به سوی ایران و کشورهای مخالف منافع خود، برای پرده پوشی بر چهره زشت و استکباری خودشان است. یکی از بزرگ ترین جنایت های تاریخ و اعمال تروریستی آمریکا، منهدم کردن هواپیمای غیرنظامی ایرباس، با حدود سیصد مسافر آن در آسمان خلیج فارس است که با وقاحت و بی شرمی تمام، به عامل آن جنایت هولناک و نابخشودنی مدال لیاقت نیز دادند. این جنایت، تنها حلقه ای از سلسله جنایت های بی شماری است که موجودیت آمریکا به آن وابسته است. حال چنین جنایت کاری، نام تروریسم را از خود سلب می کند و اتهام آن را به کشور ایران و دیگر کشورها می دهد.

اتهام تروریسم، حربه ای استعماری

ملت ایران، همیشه در راستای ایجاد صلح، دوستی و امنیت در جهان تلاش کرده و معتقد است آزادی، صلح و امنیت حق هر انسانی است و باید ریشه تروریسم را خشکاند. امروز دولت آمریکا و سلطه گران، واژه تروریسم را به بازی گرفته اند و در راستای اهداف بی سرانجام خود از آن استفاده می کنند. آنها هرگاه ملت و کشوری را برخلاف میل و نظرخود ببینند، برچسب تروریست به او می زنند و تحریم هایی بر ضد آن ملت در نظر می گیرند. امروز تروریست های واقعی، عوام فریبی را پیشه خود ساخته اند و تلاش گسترده ای برای معکوس نشان دادن واقعیت به کار می برند.

مسلمانان، قربانیان تروریسم

آمریکا و رژیم صهیونیستی، برای متهم کردن اسلام و مسلمانان به تروریسم، همیشه از اتهامات لفظی استفاده کرده و در عمل نیز اقدام به ترور کرده اند، ولی واقعیت این است که مسلمانان خود بزرگ ترین قربانیان تروریسم هستند. ائمه اطهار علیهم السلام همگی به دست حکومت های ظالم ترور شدند و شربت شهادت نوشیدند. اسلام اگر چه مبارزه بر ضد طاغوت های زمان، ستمگری، استبداد، استعمار و بی عدالتی را حتمی می داند و دفاع از مظلومان در برابر ظالمان و قدرت های سلطه گر را جهاد و واجب بر می شمارد؛ در نقطه مقابل، کشتن یک فرد بی گناه را به منزله کشتن تمام انسان ها و انسانیت قلمداد می کند.

نهی امام صادق علیه السلام از ترور

پایه های اسلام ناب در رحمت، مهربانی، پرهیز از سنگدلی، بخشایش و گذشت است و این دین الهی، هرگز قتل پنهانی و بدون محاکمه و حکم قضایی را تأیید نمی کند. در واقع اسلام با کشتن انسان ها به غیر از حق سرناسازگاری دارد و با آن مخالف است. ابوصباح کنانی به امام جعفر صادق علیه السلام گفت: یکی از همسایه هایم که از قبیله همدان است، به علی علیه السلام دشنام می دهد، آیا اجازه می دهی او را بکشم؟ امام فرمود: اسلام ترور را منع کرده است. او را رها کن؛ زیرا به زودی فرد دیگری این کار را انجام می دهد. ابوصباح می گوید: به سوی کوفه رفته و در مسجد مشغول نماز صبح شدم. دراین حال، گوینده ای از به قتل رسیدن همسایه ام سخن می گفت که مانند مرده ای که باد کرده در رختخوابش پیدا شده است. سپس گروهی آمدند و او را به خاک سپردند.