| گریه و عزاداری پیامبر(ص) و اهلبیت(ع) بر سید الشهداء(ع)
🔻به قلم حجت الاسلام والمسلمین محمدجعفر طبسی
🔹گریستن و اشک ریختن بر مصائب آن حضرت(ع)، بسیاری از این حجابها را از بین میبرد و زمینه را برای دریافت هدایت الهی آماده میسازد. مؤید این مطلب، روایت ابن شبیب از امام رضا علیه السلام است. آن حضرت فرمود: «ای پسر شبیب! اگر بر حسین (علیهالسلام) گریه کنی تا اینکه اشکهایت بر گونه هایت جاری شود، خداوند گناهانی را که مرتکب شده ای اعم از معاصی بزرگ، کوچک، کم و زیاد را می بخشد.» (یَا ابْنَشَبِیبٍ إِنْ بَکَیْتَ عَلَی الْحُسَیْن(ع)..عیون أخبارالرضا، ج ۱، ص ۲۹۹) البته روشن است که آنچنان گریهای در اینجا قصد شده که همراه با تقویت ایمان و اصلاح رفتار در چارچوب شرع مقدس باشد. بر اساس روایات، انبیاء الهی (ع)، پیامبر خاتم (ص) و ائمه اطهار (ع) بر مصیبت های امام حسین (ع) اشک ریخته اند. بی تردید این سیره و رفتار اولیاء الهی برای پیروان ایشان حجّت و الگو است.
