این روش تقریباً شبیه چیلر تراکمی است، با این تمایز که در مدار آن آب وجود ندارد و مبرد (سوخت فریون) مستقیماً انرژی گرما را بین مدل‌های داخلی و خارجی منتقل می‌کند. در چیلرها، آب در یک مبدل تعبیه شده در چیلر خنک می شود و با پمپ به فن کویل های موجود در سازه فرستاده می شود، اما در سیستم VRF، مبرد (سوخت فریون) روی فن کویل های موجود در دستگاه توزیع می شود. ساخت و ساز در فصل داغ سرمایش هوا و گرمایش هوا در فصل سرما. چه بخواهیم ساخت این گجت را به روشی کاملاً ساده و قابل درک توضیح دهیم، بهتر است به ساخت گجت شکست (تهویه مطبوع) و چگونگی جریان سوخت فریون (مبرد) بین واحد دیواری موجود در سازه توجه کنیم. و واحد بیرونی ساختمان. ممکن است هر سرمایش و گرمایش هوا را دقیقاً در VRF ها انجام دهد، گرمایش و سرمایش هوا با این متدولوژی تمام می شود (بالاخره به صورت مرکزی و جریان هوای تعدادی از عناصر در زمان مشابه و با مدیریت بالاتر) .
VRF ها به دو کلاس معمولی تقسیم می شوند: EHP و GHP. EHP مخفف Electrical Warmth Pump و GHP مخفف Gasoline Warmth Pump است. EHP فقط با حیات الکتریکی و GHP با حیاتی سوخت کلانشهر (سوخت خالص) کار می کند.
در واحد EHP نوع VRF خارجی، ممکن است تعدادی موتور الکتریکی وجود داشته باشد، و در واحد خارجی نوع VRF، ممکن است یک موتور سوخت پیستونی احتراق داخلی (مثل موتور خودرو) وجود داشته باشد که تعدادی کمپرسور اسکرول را می‌چرخاند. و کمپرسور علاوه بر این عملکرد متراکم دارد. پاسخگوی ساخت مبرد و چرخاندن آن در مدار است. مبرد داخل مدار توسط لوله کشی به اواپراتورها (مبدل های گرما) تعبیه شده در مدل های داخلی (فن کویل) منتقل می شود و به دلیل تبادل گرما با هوای محیط موجود در ساختمان، دمای هوای موجود در ساختمان را کاهش داده یا افزایش می دهد. ساخت و ساز
همانطور که احتمالاً در قسمت تعیین زیر می بینید، مدل های خارج از درها بر روی سقف قرار می گیرند و مربوط به مدل های داخلی یا فن کویل های لوله های مسی هستند و هر کدام خنک کننده و گرمایش هوای داخل خانه را انجام می دهند.
فن کویل های مربوط به VRF و GHP
عناصر واحد بیرونی سیستم VRF:
به تعیین زیر توجه داشته باشید. این تعیین بخش های حیاتی واحد خارج از در (واحدی که در قسمت بیرونی ساختمان قرار داده شده است) سیستم VRF نوع GHP را نشان می دهد. موتور احتراقی سیلندر پیستونی گازسوز که مشاهده می کنید با سوختن سوخت کلانشهر روشن می شود و کمپرسورها را به گردش در می آورد و پس از آن مبرد درون مدار جریان یافته و با گردش ثابت بین قطعات به قسمت های مخالف این روش برخورد می کند. واحد داخلی و خارجی در تابستان هوا را خنک و در زمستان گرم می کند. هدف این است که در EHP VRF از یک موتور الکتریکی به عنوان جایگزینی برای موتور احتراقی استفاده می شود و واقعاً فقط با انرژی الکتریکی کار می کند.
قطعات سیستم VRF نوع GHP
قطعات یونیت داخلی (فن کویل):
فن کوئلی که در تصویر زیر می بینید از نوع سقفی است و این فن کویل ها علاوه بر این در انواع مختلفی (کفی و دیواری) ساخته می شوند. معمولاً واحد داخلی سیستم VRF (فن کویل) ساخت آسانی دارد و محصول یک کویل مسی و یک فن است که توسط آن مبرد (سوخت فریون) جریان می یابد و با چرخش فن و گردش هوا در سراسر سیم پیچ، هوا سرد یا سوزان است. می تواند در واقع، ساخت و ساز آنقدرها هم ساده نیست و یک مکانیسم مدیریتی روی این سیستم وجود دارد که به طور هوشمند مقدار مبرد وارد شده به هر فن کویل را پس از جمع آوری داده ها کنترل می کند، مانند دمای درخواستی مصرف کننده و دمای محیط، و به همین ترتیب. برای تامین دمای مورد نیاز با صرف حداقل نشاط.
عناصر واحد داخلی سیستم جریان هوا VRF
تعیین زیر نحوه ورود و خروج هوا از واحد داخلی سیستم VRF را در حالت خنک کننده نشان می دهد. وقتی گجت به حالت گرمایشی می‌رود، هوای سرد اتاق‌ها وارد یونیت داخلی می‌شود و هوای خوب و دنج از آن خارج می‌شود.
ورودی و خروجی هوا به واحد داخلی VRF
سرمایش و گرمایش همزمان VRF
علاوه بر خنک‌سازی، VRF جداکننده مرکزی علاوه بر این انعطاف‌پذیری در برابر گرما دارد. به ویژه در نوع GHP که با موتور احتراق داخلی کار می کند، گرمای موتور توسط یک مبدل گرما به چرخه کار VRF تزریق می شود و به طور فوق العاده ای کارایی گجت را به عنوان یک سیستم گرمایشی افزایش می دهد. با توجه به این واقعیت، استفاده از GHP به عنوان جایگزین EHP برای ساختمان هایی که به یک سیستم گرمایشی همراه با یک سیستم سرمایشی نیاز دارند، تایید شده است. یکی دیگر از مزایای GHP نوع VRF جداسازی مرکزی این است که در تابستان، کل ساختمان با استفاده از سوخت کلان شهر خنک می شود و قیمت سنگینی نخواهیم داشت.
