به گزارش ایسنا، به نقل از ایندیپندنت، نفتکش «دیتونا» (Daytona) تحت مالکیت شرکت یونانی «تی‌ام‌اس تانکرز» و تحت اجاره شرکت تجارت کالا «ویتول» مستقر در سوئیس، است. داده‌های عمومی نشان می‌دهد که این کشتی چند هفته پیش از شبه‌جزیره تامان در کرانه دریای سیاه حرکت کرده و قرار بود روز یکشنبه محموله نفت کوره و گازوئیل وکیوم خود را به بندر نیواورلیان آمریکا برساند.

منابع آگاه به وال‌استریت ژورنال گفتند آمریکا به این کشتی اجازه رساندن بار خود را نداد. یکی از این منابع و یکی از مقام‌های گارد ساحلی آمریگا گفتند که ماموران اداره گمرک و مرزبانی آمریکا در حال حاضر مشغول بررسی بار کشتی‌اند.

سخنگوی ویتول به این روزنامه آمریکایی گفت: «ویتول از تمام قوانین و مقررات مربوطه و از جمله تحریم‌ها پیروی می‌کند.» شرکت «تی‌ام‌اس تانکرز» هنوز واکنشی نشان نداده است.

آمریکا در ماه مارس تحریم‌های گسترده‌ای بر واردات انرژی از روسیه وارد کرد. این تحریم از جمله شامل نفت خام، سوخت‌های بنزینی، گاز طبیعی مایع و ذغال‌سنگ می‌شود.

طبق داده‌های سامانه «کپلر» که نقل‌وانتقال کالاها را در سراسر جهان رصد می‌کند محموله کشتی «دیتونا» برچسبی خورده که نشان می‌دهد از روسیه آمده است. از نفت کوره اغلب برای دستگاه‌های گرمایشی مثل آب‌گرم‌کن استفاده می‌شود و گازوئیل وکیوم باید پالایش شود تا امکان تبدیل آن به گازوئیل یا دیزل ممکن باشد.

تحریم‌های آمریکا البته شامل نفت خام و محصولات نفتی که از کشور دیگری می‌آیند اما در مسیر ترانزیت خود از روسیه گذشته‌اند، نمی‌شود. مثلا قزاقستان مجاز است نفت خود را بفروشد اما برای رساندن آن به بنادر از لوله‌های نفتی روسیه استفاده می‌کند. پایانه شبه‌جزیره تامانِ روسیه هم مبدا ارسال محصولات نفتی روسیه و هم مبدا ارسال محصولات قزاقستان است. وال‌استریت ژورنال به نقل از یک شرکت کشتیرانی در منطقه گفت که در زمینه نفت کوره و گازوئیل وکیوم حدود ۲۵ درصد از فراورده‌هایی که از پایانه تامان ارسال می‌شوند از قزاقستان و بقیه از روسیه‌اند.

لیویا گالارتی، تحلیل‌گر بازارهای نفتی در شرکت انرژی اسپکتز، گفت: «با توجه به ممنوعیت واردات که آمریکا اعمال کرده است من خیلی تعجب می‌کنم که کسی چنین کاری انجام داده باشد. شاید هم متعلق به قزاقستان باشد، هرچند قزاقستان محصولات نفتی چندانی به بازارهای بین‌المللی صادر نمی‌کند.»

با گذشت چهار ماه از حمله روسیه به اوکراین، اقدام‌های نظامی و اقتصادی گسترده آمریکا و سایر کشورهای غربی هنوز ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه، را به توقف جنگ مجاب نکرده است؛ این جنگ در ضمن تاثیر وخیمی بر اوضاع تورم جهانی، افزایش قیمت انرژی و کمبود غذا گذاشته است و ادامه آن می‌تواند اوضاع را بدتر بکند. در هفته جاری، نشست‌های رهبران گروه ۷ در آلمان و ائتلاف ناتو در اسپانیا به چگونگی کنار آمدن با این اوضاع می‌پردازند.

روزنامه نیویورک تایمز روز سه‌شنبه در تحلیلی از اوضاع نوشت: «رهبران کشورهای متحد امیدوار بودند تحریم‌های اقتصادی آن‌قدر شدید و به‌سرعت اقتصاد روسیه را تخریب کند که پوتین زیر فشار اقتصادی و سیاسی جنگ را قطع کند. اما می‌بینیم که درآمد نفتی روسیه همچنان بالا است، مخالفت داخلی سرکوب شده و پوتین در حالی شادمان است که این غرب است که از قیمت بالای سوخت رنج می‌برد و همین قیمت‌ها خطر عوارض سیاسی داخلی را هم بالا برده است.»

البته اقتصاد روسیه آسیب دیده است. اقتصاددانان پیش‌بینی می‌کنند که اقتصاد این کشور در سال جاری ۱۰ درصد کاهش پیدا کند. این در حالی است که تحریم‌های گسترده اتحادیه اروپا که اکثریت عظیم واردات نفت از روسیه را ممنوع می‌کند از دسامبر سال جاری آغاز خواهند شد. بسیاری از کشورهای جهان چندقطبی، از چین و هند تا امارات متحده عربی و ترکیه، دل خوشی از تحریم‌ها علیه روسیه ندارند و حاضر به پیوستن به‌ آنها نیستند.

انتهای پیام