در رسم ازدواج اصفهانی‌ها، خواستگاری تفاوت چندانی با اقوام دیگر ایرانی ندارد و مادر و خواهر داماد برای آشنایی اولیه به خانه عروس می‌روند. بعد از صحبت‌های اولیه و بچندین جلسه صحبت و آشنایی؛ اگر خانواده‌ها با یکدیگر به تفاهم برسند، قرار خواستگاری رسمی گذاشته می‌شود. در خواستگاری رسمی قرار تاریخ عقد، مهریه، عروسی و تعیین می‌شود.
در آداب و رسوم عروسی اصفهانی‌ها، روز بعد از خواستگاری، داماد به همراه مادر یا خواهر خود به بازار رفته و برای عروس هدیه‌هایی خریداری می‌کند. بسیاری از خانواده‌ها، برای اعضای خانواده عروس نیز هدایایی تهیه می‌کنند.
بعد از تعیین تاریخ عقد در خواستگاری؛ اگر مراسم عقد و عروسی به صورت جدا انجام شود، هزینه برگزاری عقد بر عهده خانواده عروس بوده و جهیزیه نیز تا حد زیادی توسط خانواده عروس تهیه می شود و داماد نیز چند وسیله اساسی مانند یخچال، تلویزیون و غیره را خریداری می‌کند.
سفره عقد در خانه پدری عروس انداخته می‌شود. سفره عقد در آداب و رسوم عروسی ایرانی یکی از زیبا ترین سفره‌هایی است که در مراسم عقد زوج‌ها انداخته می‌شود. در این سفره از وسایل و خوراکی‌هایی مانند تخم مرغ، نبات، قرآن نقل و نبات، نان و پنیر، فندق و بادام، گل، میوه، عسل، نان و غیره استفاده شده که هر کدام نمادی از سلامتی، پول و برکت، آرامش و خوشبختی در زندگی هستند.
مراسم قند ساییدن و سوزن دوزی هنوز در اغلب مراسم‌های عقد و عروسی در اصفهان برگزار می‌شود گه در آن یک پارچه توری سفید را دختران دم بخت روی سر عروس و داماد گرفته و یک دختر روی سر آن‌ها قند سابیده و دختر دیگر یک سوزن و یک پارچه سفید را به شکل دوختن در دست می‌گیرد.
در پایان مراسم عقد، یکی از افراد فامیل عروس عروس یک ظرف آب آورده تا داماد مقداری پول داخل آن بریزد. در پایان مراسم آب را داخل راهرو یا حیاط خانه ریخته و پول‌ها را به عنوان شگون به مهمانان می‌دهند.
در روز عروسی، یک جشن باشکوه و مفصل برگزار می‌شود و در پایان مراسم، مهمانان نزدیک عروس و داماد را تا خانه شان همراهی می‌کنند. در نزدیکی خانه، مهمانان و عروس و داماد متوقف شده و پدر شوهر و داماد هر کدام هدیه ای به عنوان شگون و چشم روشنی به عروس می‌دهند. پدر عروس روی دختر خود را بوسیده و مراسمی با نام پا انداز برگزار می‌شود.
