اگر علائم واکنش حساسیتی به ایبوپروفن (کهیر، سختی در تنفس، ورم صورت یا گلو) یا واکنش پوستی شدید (تب، گلودرد، سوزش چشم‌ها، درد پوست یا جوش‌های پوستی قرمز یا صورتی همراه تاول یا پوسته پوسته‌شدن) داشتید، سریع به اورژانس مراجعه کنید. اگر علائم حمله قلبی یا سکته مغزی داشتید نیز بلافاصله به اورژانس مراجعه کنید. از جمله این علائم می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- ورم پا؛
- تکلم مبهم؛
- احساس تنگی نفس؛
- بی‌حسی یا ضعف ناگهانی در یک طرف بدن؛
- درد قفسه سینه که به فک و شانه منتشر می‌شود.
در موارد زیر، مصرف دارو را متوقف کنید و نزد پزشک بروید:
- تغییر در دید؛
- تغییر در خلق‌وخو؛
- ورم یا افزایش وزن سریع؛
- سفت‌شدن بدون دلیل گردن؛
- تغییر در شنوایی (مانند زنگ‌زدن گوش)؛
- تحریک پوستی (اهمیتی ندارد چقدر خفیف باشد)؛
- تنگی نفس (حتی تلاش خفیف برای نفس‌کشیدن)؛
- علائم خون‌ریزی معده (شامل مدفوع خونی یا سیاه، سرفه خونی یا استفراغ به‌رنگ قهوه)؛
- کم خونی با علائمی مثل پوست رنگ‌پریده، سردرد خفیف یا نفس‌تنگی، افزایش ضربان قلب، مشکل تمرکز؛
- مشکلات کلیوی با علائمی مثل کاهش یا قطع‌شدن ادرار، ادرار دردناک، وردم پاها یا زانوها، احساس خستگی یا نفس‌تنگی؛
- مشکلات کبدی با علائمی مثل حالت تهوع، درد بالای معده، خارش، احساس خستگی، علائم شبیه آنفولانزا، کاهش اشتها، ادرار تیره، مدفوع به‌رنگ گِل، یرقان (زردی پوست و چشم‌ها).
عوارض جانبی رایج ایبوپروفن شامل موارد زیر است:
- خون‌ریزی؛
- سرگیجه، سردرد؛
- اسهال یا یبوست؛
- حالت تهوع، استفراغ، نفخ.
ممکن است با مصرف ایبوپروفن فشار خون شما افزایش یابد. در طول مصرف دارو، فشار خونتان را اندازه‌گیری کنید و اگر بالا بود، نتیجه را به پزشک گزارش دهید. همچنین، توجه کنید که این موارد تمام عوارض جانبی دارو نیست. اگر عوارض دیگری داشتید، به پزشک مراجعه کنید.
