رسول هاشم کندی در گفت وگو با ایسنا درباره‌ی وضعیت نامشخص تایید اساسنامه فدراسیون ایران از سوی اتحادیه جهانی دوچرخه‌سواری بیان کرد: نامه پیگیری را ارسال کرده‌ایم و از روابط بین الملل کمیته ملی المپیک نیز درخواست کردیم که آنها هم پیگیری داشته باشند و بحث انتخابات کمیته ملی المپیک را به میان آورند و درخواست کنند اساسنامه زودتر تایید شود تا قبل از انتخابات کمیته، تکلیف انتخابات فدراسیون هم مشخص شود.

 او ادامه داد: سه کمیسیون در اتحادیه جهانی دوچرخه‌سواری مسئول تایید اساسنامه هستند و قرار بود جلسه‌ای بگذارند و نتیجه مشخص شود که مسئول بین الملل اتحادیه جهانی فوت کرد. پس از آن دو نامه از دو کمیسیون دریافت کردیم که به آن نامه‌ها نیز جواب دادیم و الان نمی دانم مشکل کجا است. هر چیزی خواستند را هم عملی انجام دادیم و هم مستند توضیح دادیم.

هاشم کندی در پاسخ به این پرسش که اساسنامه چند ماه است که در مرحله تایید به سر می برد؟ گفت: اساسنامه را هشت ماه پیش ارسال کردیم. البته تصویب اساسنامه پروسه زمان بری است. ما یک جلسه ای در وزارت ورزش و جوانان داشتیم و آقای قمری عنوان کرد اساسنامه را دو سال کار کرده تا تصویب شد. یعنی تصویب آن اساسنامه دو سال زمان برده است. خوب است دوستان این را مدنظر داشته باشند که خودشان دو سال برای تصویب اساسنامه وقت گذاشتند. البته هر چیزی اتحادیه جهانی خواسته ما سریعا پاسخ داده‌ایم.

او در مورد غیبت فدراسیون دوچرخه سواری در انتخابات کمیته ملی المپیک گفت: اعتبار انتخابات کمیته ملی المپیک به حضور فدراسیون های المپیکی است. فعلا هم منتظر هستیم ببینیم نتیجه چه می شود. حتی گفته ایم اگر لازم است به اتحادیه جهانی برویم البته فرقی ندارد حضوری برویم یا نه.

سرپرست فدراسیون دوچرخه سواری در مورد کنترل دوپینگ رکابزنان تصریح کرد: مسئولیت دوپینگ با خود ورزشکار است. ما سیستمی طراحی کردیم و مسابقات رنکینگ دار را به نادو اعلام کرده ایم که تست دوپینگ بگیرند. تست های خون می گیرند و پاسپورت بیولوژیک برای ورزشکاران تشکیل شده است. ما وظیفه خودمان را انجام می دهیم. اینکه در این سیستم، تست دوپینگ کسی مثبت شود، مسئولیت با خودش است و ما نمی توانیم نقش پلیس را داشته باشیم. در مبارزه با دوپینگ فدراسیون ها نقشی که دارند را انجام می دهند و ما ۶۰ درصد این کار را انجام می دهیم و نگفتم ۱۰۰ درصد چون ابزار لازم را نداریم.

او افزود: ما برای اتحادیه جهانی توضیح دادیم که پاورمتر نداریم. مرکز سنجش تاسیس کردیم اما چون پول نداریم، تجهیز نیست. اگر پاورمتر داشتیم، پروفایل پاورمتر رکابزنان را آنالیز می کردیم و نفراتی که رشد نامتعارفی داشتند را به نادو معرفی می‌کردیم چون ما که نمی توانیم تست دوپینگ بگیریم اما کار ارزیابی را می‌توانیم انجام دهیم که فعلا تجهیزاتش را نداریم. در حال حاضر کاری که انجام می دهیم، طراحی مسابقات رنکینگ دار است که آن هم مانند یک سیستم نظارتی است.

انتهای پیام