این سوالی است که گاهی  بعضی ها برای توجیه بی حجابی خود ابراز می کنند.که اصلا چرا حجاب؟ و کجای قران گفته حجاب را رعایت کنید؟

در جواب سوال این بعضی ها ،‌باید ایتدا یک چیز را متذکر شد:

اینکه شما نباید منتظر باشید همه مسائل و جزییات در قرآن بیاید.در واقع قرآن کلیات و اصول عمومی را بیان می کند .بنابراین، انتظار این که مصادیق و جزئیات در قرآن بیاید، همانند این است که انتظار داشته باشم همه جزئیات در قانون اساسی کشور ذکر شود. اما از آن جایی که حجاب یک اصل عمومی است این موضوع در قرآن ذکر شده که این خودش اهمیت موضوع را می رساند.

حالا جواب اینکه دقیقا کجای قران! آمده را می دهیم:

آیات مربوط بدین موضوع در دو سوره‏ از قرآن آمده است : یکی سوره ” نور ” و دیگر سوره ” احزاب ” .

در سوره نور آیه ‏ای که مربوط به این مطلب است آیه‏ ۳۱ می‏باشد . چند آیه قبل از آن آیه متعرض وظیفه اذن گرفتن برای ورود درمنازل است و در حکم مقدمه این آیه می‏باشد:
« یا ایها الذین آمنوا لا تدخلوا بیوتا غیر بیوتکم حتی تستانسوا وتسلموا علی اهلها….و لا یضربن بارجلهن لیعلم مایخفین من زینتهن و توبوا الی الله جمیعا ایها المؤمنون لعلکم تفلحون»(نور.۲۷تا۳۱)

در این آیات ابتدا احکام روابط عمومی و ورود و خروج به خانه های مردم را که با عفت عمومی ارتباط دارد بیان می کند و میگوید : ای کسانی که ایمان آورده اید به خانه های که غیر خانه شما است وارد نشوید تا اینکه اجازه بگیرید و آشنایی دهید و بر اهل خانه سلام دهید این براشما بهتر است .

مفهوم «استیناس» که در این آیه آمده به فرمود رسول خدا به معنی تسبیح و کلماتی است که اهل منزل را آگاه کند چون «یاالله»

در آیات بعد نیز تاکید می کند که اگر اجازه ندادند وارد نشوید مگر امکان عمومی که نیاز به اجازه ندارد و منزل هایی که محل سکونت نیست. سپس در آیه ۳۱ این سوره به احکام نگاه کردن و پوشش زنان می پردازد و می فرماید به مومنان بگو چشم خود را از نگاه به نامحرم فرو گیرند و دامان خود را حفظ کنند سپس حکمم زنان را هم بیان می کند و می فرماید به زنان با ایمان بگو چشم های خود را از نامحرم فرو گیرند و دامان خود را حفظ کنند و با اشاره به پوشش زنان می گوید آنها نباید زینت خود را آشکار سازند جز آن مقداری که طبیعتا ظاهر است مانند صورت و دست ها بنابر این زینت های باطنی نظیر گوشواره دستبند و گردنبند و خلخال که در معرض قرار دادن آن توام با اعضای بدن است حرام شده .

حکم دیگر حجاب که در آیه آمده این است که آننها باید روسری های خود را بر روی سینه های خود بیفکنند.زنان قبل از نزول این آیه روسری های خود را روی شانه یا پشت می انداختند و زیر گلو و قسمتی از سینه آنها دیده می شد لذا این آیه حدود جدید را مشخص می کند سپس به ذکر استثنا های حجاب یا به عبارت دیگر محارم می پردازد .

و اما آیات سوره احزاب:

قسمتی از این آیات مربوط است به زنان رسول خدا و قسمت دیگر دستورهائی است که درباره حفظ حریم عفاف وارد شده است.

اما قسمت اول:( آیه ۳۲و ۳۳سوره احزاب ) :
« یا نساء النبی لستن کاحد من النساء ان اتقیتن فلا تخضعن بالقول فیطمع‏
الذی فی قلبه مرض و قلن قولا معروفا ( ۳۲ ) و قرن فی بیوتکن و لا تبرجن‏تبرج الجاهلیه الاولی ». . . (۳۳)
در این آیات اگرچه خطاب به زنان پیامبر است اما از آن جهت است که آنها الگوی جامعه هستند پس می توان گفت در واقع تمام زنان را شامل می شود و خداوند یک الگو و آرمانی که همه باید به آن برسند را تفسیر می کند و می فرماید با نامحرمان به گونه ای حرف نزنید که بیمار دلان در شما طمع کنند و وقتی حرف می زنید عادی صحبت کنید و سخنان معمولی و مطابق عرف بگویید. در آیه بعد می فرماید در خانه های خود بمانید و مانند زمان جاهلیت اندام و وسایل و زینت های خود را در معرض نمایش قرار ندهید .

با این آیه می توان به کسانی که حجاب را قدمی میدانند و اعتقاد دارند بی حجابی یا بد حجابی مطابق با مدرنیته است نیز اینگونه جواب داد که اگر حجاب قدیمی است بی حجابی قدیمی تر است و برای عصری است که مردم هم از نظر دینی و هم از نظر علمی در جهل به سر می بردند

آیات ۵۹ و ۶۰ سوره احزاب:
« یا ایها النبی قل لازواجک و بناتک و نساء المؤمنین یدنین علیهن‏ من جلابیبهن ذلک ادنی ان یعرفن فلا یؤذین و کان الله غفورا رحیما ( ۵۹ )لئن لم ینته المنافقون و الذین فی قلوبهم مرض و المرجفون فی المدینه لنغرینک بهم ثم لا یجاورونک فیها الا قلیلا (۶۰) »] .
ای پیغمبر به همسران و دخترانت و به زنان مؤمنین بگو که‏ جلبابهای ( روسریها ) خویش را به خود نزدیک سازند . این کار برای اینکه‏
شناخته شوند و مورد اذیت قرار نگیرند نزدیکتر است و خدا آمرزنده و مهربان است .اگر منافقان و بیمار دلان و کسانی که در شهر نگرانی به وجود می‏آورند ، از کارهای خود دست بر ندارند ما ترا علیه ایشان خواهیم برانگیخت . درآنوقت فقط مدت کمی در مجاورت تو خواهند زیست.

مطلبی که از این آیه استفاده می‏شود و یک حقیقت جاودانی است اینست‏ که زن مسلمان باید آنچنان در میان مردم رفت و آمد کند که علائم عفاف و وقار و سنگینی و پاکی از آن هویدا باشد و با این صفت شناخته شود ، و در اینوقت است که بیمار دلان که دنبال شکار می‏گردند از آنها مأیوس می‏گردند و فکر بهره ‏کشی از آنها در مخیله‏ شان خطور نمی‏کند .

می‏ بینیم که جوانان‏ ولگرد همیشه متعرض زنان جلف و سبک و لخت و عریان می‏گردند . وقتی که به آنها اعتراض می‏شود که چرا مزاحم می‏شوی ؟ می‏گویند اگر دلش این چیزها را نمی خواست  با این وضع بیرون نمی ‏آمد .

این آیات در مور حجاب بود که خوب است بیشتر در مورد تفسیر و شان نزول آنها مطالعه شود علاوه بر آن ما موظفیم  قران و اهل بیت را در کنار هم ببینیم زیرا آنها قرآن ناطق اند پس خوب است در بحث حجاب نیز به سیره اهلبیت نیز نگاه شود.

منبع:

۱. تفسیری یک جلدی مبین . بهرام پور

۲. سایت باشگاه خبر نگاران جوان