رنسانس در قرن 14 میلادی در ایتالیا شروع شد. اما به انگلیس، آلمان، فرانسه، اسپانیا، لهستان و هلند نیز گسترش یافت. در طول دوره رنسانس، هنرمندان توانستند هنری ایجاد كنند كه حتی واقع گراتر از هنر رومی ها و یونانیان قدیم بود. هنرمندان عصر رنسانس اولین كسانی بودند كه درباره پرسپكتیو و نحوه استفاده از آن در هنرشان فكر كردند.
همچنین این هنرمندان درباره بدن انسان و این كه چگونه كار می كند مطالعه كردند. لئوناردوداوینچی به خاطر مطالعاتش در این زمینه مشهور است. او می خواست تا به طور دقیق بداند كه چگونه ماهیچه ها و به طور كلی بدن انحنا پیدا می كند، خم می شود و حركت می كند. برای او مهم بود كه مردم در نقاشی هایشان طبیعی به نظر برسند. هنرمندان دیگر عصر رنسانس هم با او موافق بودند.
البته رنسانس چیزی بیش از هنر است. در طول رنسانس كشف های علمی زیادی انجام شد. دانشمندان راه جدید آموختن را پیدا كردند. آنها به چیزهای اطرافشان نگاه می كردند و آن چه را كه می دیدند به عنوان مدرك مورد استفاده قرار می دادند. همچنین در طول عصر رنسانس، مردم كتاب هایی را از روم و یونان قدیم مطالعه می كردند. آنها آن چه را كه می خواندند مورد استفاده قرار می دادند تا به جهان بینیشان شكل بدهند.
