حق طلاق زن و مرد

حق طلاق زن

طلاق از طرف زن در واقع به ۳ صورت امکان دارد.

۱- ادامه زندگی مشترک و رابطه زوجیت باعث عسر و حرج زن و آسیب هدی جسمی و مالی و روحی و روانی و حیثیتی برای زن باشد.

۲- شرط 12 گانه وکالت در طلاق ضمن عقد یعنی مرد به همسر خود اختیار جدایی و طلاق میدهد و زن هروقت بخواهد باداشتن این وکالت در طلاق میتواند خود را مطلقه کند.

۳- وجود شروط ۱۲ گانه ای که در صورت امضای آن توسط مرد و عدم رعایت آنها زوجه با استناد به آن میتواند تقاضای طلاق نماید و قانون طبق شروط ۱۲ گانه ضمن عقد به زن حق طلاق میدهد.

این شروط شامل مواردی مثل نفقه ندادن مرد، اعتیاد مرد به الکل یا مواد مخدر، سوء رفتار مرد، بیماری خطرناک مرد، ازدواج مجدد بدون رضایت همسرش، بچه دار نشدن مرد بعد از مدت پنج سال، اشتغال مرد به کاری که به آبروی زن لطمه میزند، مجنون بودن مرد، محکومیت مرد به حبس بیشتر ۵ سال،مفقود الاثر شدن زوج، محکومیت قطعی زوج به خاطر ارتکاب جرم، ترک زندگی بدون عذرموجه مواردی اند که برای زن ایجاد حق طلاق میکند.

حق طلاق مرد

براساس ماده ۱۱۳۳قانون مدنی مرد میتواند با رعایت شرایط مقرر در این ماده قانونی بامراجعه به محاکم و با پرداخت مهریه و سایر حقوق قانونی زوجه تقاضای طلاق همسرش را دهد زیرا همانطور که گفتیم حق طلاق با مرد است و زن تنها در موارد خاص بیان شده در قانون حق طلاق دارد . اینکه حق طلاق با مرد است یعنی اختیار مطلق در طلاق با اوست و هر زمانی که بخواهد میتواند حتی بدون اینکه دلیل محکمه پسند و قانع کننده ای داشته باشد همسر خود را طلاق دهد. البته با تصویب ماده ۱۱۳۳قانون مدنی برای مردان به نوعی محدویت ایجاد شد به این دلیل که آمار طلاق و روند صعودی آن کاهش پیدا کند زیرا این قانون اختیارات زوج را تنها در صورتی و در مواردی به رسمیت شمرده است. نکته ای که در رابطه با طلاق از طرف مرد مطرح میباشد این است که مرد تنها زمانی میتواند همسر خود را بدون رضایت او طلاق دهد که ابتدا همه حق و حقوق قانونی او را به صورت تمام و کمال پرداخت کند که این حق و حقوق عبارتند از:

1.  ” مهریه” اعم از مهریه عندالمطالبه یعنی مرد موظف است تمام مهریه زن خود را به صورت کامل پرداخت نماید و یا زمانی که عندالاستطلاعه باشد باید عدم توانایی پرداخت مهریه توسط مرد ثابت گردد یا اگر مالی دارد از طرف زوجه معرفی و توقیف شود. در غیر این صورت قسط بندی میشود.
2. “نفقه” که در واقع شامل هزینه های زندگی و از جمله پوشاک، خوراک، میباشد که بنابر قانون شوهر موظف به پرداخت وتهیه آنها میباشد که اگر زوج در طول زندگی این هزینه را پرداخت نکرده باشد در هنگام جدایی و طلاق در صورت مطالبه زن باید پرداخت شود.
3. “اجرت المثل” یعنی انجام دادن امورات منزل از قبیل تمیز کردن، آشپزی و مواردی از این دسته که زن قانوناً وظیفه ای به انجام آنها ندارد ولی در صورتی که بدون قصد رایگان و درخواست مرد این امورات را انجام دهد مستحق دریافت اجرت المثل میباشد که با توجه به نظر کارشناس ارزیابی و تعیین‌ میشود.
4. “نحله” که این حق فقط در مواردی که طلاق به درخواست زوج باشد بدون عذر موجه به زن تعلق تعلق خواهد گرفت.
5. ” تصنیف اموال” این شرط تحت عنوان شروط ضمن عقد شناخته شده است که طبق آن زوجین میتوانند با توافق یکدیگر به آن اهتمام ورزند و امضای این شرط تصنیف اموال و دارایی مرد توسط او سبب میشود که در هنگام طلاق از طرف مرد وی ملزم شود که مال یا مبلغی را به عنوان شرط تصنیف به زن به صورت بلاعوض انتقال و پرداخت نماید. زیرا همانطور که گفتیم زمانی تصنیف اموال و دارایی انجام میشود که درخواست طلاق ازطرف مرد باشد نه به درخواست زوجه و همینطور سوء اخلاق و رفتار و تخلف از وظایف زناشویی از جانب زوجه مطرح نباشد که در این صورت مرد ملزم میشود نصف دارایی خود را که در ایام زندگی با همسر خود بدست اورده به زن بپردازد.