وابستگی به مواد افیونی سیری تدریجی و مزمن دارد:
مرحله اول: تجربه ماده مخدر است که به‌دنبال کنجکاوی و اصرار دوستان صورت می‌گیرد.
مرحله دوم: مصرف تفریحی و تفننی است. از آن‌جا، مصرف اولیه مواد اغلب با احساس لذت و یا رهایی از رنج همراه است، لذا به‌عنوان یک تجربه خوشایند تکرار می‌شود.
مرحله سوم: مرحله سوء مصرف است. در این مرحله مصرف مواد و رفتار موادجویانه فرد بر یک یا چند بخش از زندگی فرد تأثیر نامطلوب می‌گذارد.
مرحله چهارم: وابستگی به مواد است، مرحله ای که فرد به علت پیدایش حالت تحمل، هر چند وقت یک بار مقدار مصرف ماده را بالا می‌برد و در صورت کاهش و یا قطع مصرف ماده دچار علایم ترک می‌شود.
