چند حدیث از ائمه در مورد خلوص نیت :
پیامبر اکرم (ص) فرمودند :
أخلِص قَلبَكَ یَكفیكَ القلیلُ مِنَ العَمَلِ.
تو نیت را خالص کن، عملِ کم هم تو را کفایت می کند. (بحار، ج ٧٠، ص ١٧٥)
از پیامبر اکرم (ص) نقل شده است :
إنَّ الله لایَقبَلُ عَمَلاً فیهِ مِثقالُ ذَرَّةٍ مِن ریاءٍ.
خداوند عملی که یک ذره ریا در آن باشد قبول نمی کند. (عدّةالدّاعی، ص 214)
حضرت فاطمه (س) درباره ی خلوص نیت فرمودند :
مَنْ أصعَدَ اِلَی اللهِ خالِصَ عبادَتِة أَهبَطَ اللهُ اِلَیهِ أفْضَلَ مَصْلَحَتِهِ.
کسی که عبادت خود را برای خدا خالصانه و بیشائبه کند خداوند (نیز) بهترین مصلحتش را نصیب او مینماید. (بحار، ج 70، ص 249)
امام علی (ع) فرمودند :
- اَلْعَمَلُ کُلُه هَباءٌ الّا ما اُخْلِصَ فیه؛
همة اعمال انسان بر باد فنا میرود جز آن عمل خالصی که برای خدا باشد. (فهرست غرر، ص 92)
امیرالمؤمنین علی (ع) فرمودند :
اَلعِبادَةُ الخالصةُ أَن لایَرجُوَ الرَّجُلُ اِلاّ رَبَّه وَ لایَخافَ اِلاّذَنبَه.
عبادت ناب و خالصانه آن است که شخص امیدی به جز خدای خود نداشته باشد و جز از گناه خود از أحدی نهراسد. (فهرست غرر، ص 229)
امام محمدباقر (ع) می فرمایند :
لَو أنَّ عبداً عَمِل عَملاً یَطُلبُ بِه وَجهَ اللهِ والدّارَ الآخِرَةِ و أَدخَل قلبَه رِضا أَحدِ الناس كان مشركاً!
اگر بندهای برای رضای خدا و سرای آخرت عملی انجام دهد ولی در دلش خواهان خشنودی یک نفر از خلقالله باشد به خدا شرک آورده است! (وسائل، ج 1، ص 49)
امام جعفرصادق (ع) فرمودند :
اِیّاكَ وَالرِّیاءَ فاِنّه مَن عَمِلَ لِغَیرِ اللهِ وَكَلَهُ اللهُ اِلی مَن عَمِلَ لَه.
برحذر باش و از ریاکاری بپرهیز. هر کس که عملش برای «غیر» خدا باشد خدا نیز او را به همان «غیر» که برایش عمل کرده واگذار خواهد نمود. (جامعالسعادات، ج 2، ص 373)
امام حسن عسكری (ع) فرمودند :
لو جُعلَتِ الدُّنیا كُلُّها لُقمَةً واحدةً وَ لَقّمتُها مَن یعبُدُ اللهَ خالصاً لَرأَیتُ أَنّی مٌقَصِّرٌ فی حَقِّهِ!
اگر تمام دنیا (برایم) یک لقمه شود و آن را به خوردِ کسی بدهم که خدا را با اخلاص عبادت میکند باز در نظرم در حق او کوتاهی کردهام! (بحار، ج 70، ص 245)