0

با دیدن زنان زیبا ناراحت می شوم

 
aftabm
aftabm
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : مرداد 1392 
تعداد پست ها : 25059
محل سکونت : اصفهان

با دیدن زنان زیبا ناراحت می شوم

 

با دیدن زنان زیبا ناراحت می شوم

با دیدن زنان زیبا ناراحت می شوم

 

دختری 27 ساله هستم که خودم را خیلی زشت می‌بینم. هر وقت قیافه خودم را در آینه می‌بینم، حس بدی پیدا می‌کنم. خواهر و دوستانم بارها گفته‌اند که ایراد خاصی در صورتم ندارم اما من هر زن زیبایی را در کوچه و خیابان می‌بینم، بسیار غمگین می‌شوم. لطفا راهنمایی‌ام کنید چه کنم؟

قبل از ارائه نکاتی درباره مشکل شما، می‌خواهم بگویم کاش امکان دیدار حضوری با شما مقدور بود یا خودتان به جای ارسال سوال، به مشاور مراجعه می‌کردید. دیدار حضوری با شما برای پاسخ به مشکل‌تان اهمیت زیادی دارد و اطلاعات کامل‌تری که در یک گفت و گو به دست می‌آید، تاثیرگذارتر است. در عین حال موارد ذکر شده در ادامه، احتمالا درباره شما صدق می‌کند.

 دیدگاه‌تان درباره زیبایی را زیر سوال ببرید

قبل از هر موضوعی، از شما یک سوال می‌کنم: «فرض کنید شما آینه ای دارید که شما را زشت نشان می‌دهد. چه کارش می‌کنید؟» به احتمال زیاد در جواب می‌گویید آن را دور می‌اندازم یا می‌شکنم یا به آن نگاه نمی‌کنم و آینه جدیدی می‌خرم. مقدار زیادی از نگرانی شما بابت چهره‌تان، احتمالا ناشی از این است که دیگران چه احساس یا نظری درباره شما دارند. شما با کمک یک روان درمانگر می‌توانید روی فرض های ناسازگار یعنی همان قوانین و بایدهایتان متمرکز شوید. به نظر می‌رسد شما معتقدید زیبا نبودن، غیر قابل تحمل است و باید همیشه از دیگران زیباتر باشید. همین حالا باید سود و زیان این نظرات‌تان را بررسی کنید و از خود بپرسید آیا این قوانین را برای افراد دیگر هم به کار می‌برید؟ اگر دوست‌تان همین حرف‌هایی را که درباره خود می‌زنید به شما بگوید، احتمالا به او می‌گویید: «این منصفانه نیست که ارزش خود را بر اساس ظاهر ارزیابی کنی و ... .» شما می‌توانید به خودتان نشان دهید که این قوانین را برای دیگران به کار نمی‌برید بنابراین درست بودن‌شان را زیر سوال ببرید.

 ویژگی‌های مثبت‌تان را ببینید

شما باید تلاش کنید توانمندی‌های خود را پررنگ جلوه دهید و به نقص‌هایتان(اگر واقعا وجود دارد) کمتر اهمیت بدهید و سعی کنید به جای این‌که به خودتان به عنوان فردی ذاتا نازیبا بنگرید، به نقص‌های‌تان در قالب رفتارهای یاد گرفته شده دوران کودکی نگاه کنید که قابل تغییرند. از توانمندی‌ها و ویژگی‌های مثبت خودتان فهرستی تهیه کنید و آن ها را روی کارت‌هایی بنویسید و روزانه به آن ها مراجعه و مرورشان کنید. این کار می‌تواند مفید و راهگشا باشد.

 احساس‌تان را به اطرافیان‌تان بگویید

درمان این گونه مشکلات، نیاز به زمان دارد و در این زمینه باید از کمک یک روان شناس بهره بگیرید. با این حال، بیشتر با افراد مهم زندگی‌تان که قابل اعتماد هستند، ارتباط برقرار کنید و احساس‌تان را به آن‌ها بگویید. در موقعیت‌های اجتماعی وارد شوید و روابط صمیمی برقرار کنید. هرقدر بتوانید تجارب‌تان را بیشتر در میان بگذارید و واکنش‌های منطقی دیگران به این ماجرا را بپذیرید، بیشتر می‌توانید بر این افکار غلبه کنید.

نویسنده : دکتر نجمه عابدی‌شرق | روان‌شناس

چهارشنبه 28 اردیبهشت 1401  8:37 AM
تشکرات از این پست
دسترسی سریع به انجمن ها