درباره شأن نزول آيه 30 سوره نور در تفاسير آمده است كه
یک خانمي كه زيبا هم بود، حجاب خود را رعایت نکرده بود. یک جوانی هم او را دید و شروع کرد نگاه کردن و محو او شده بود. در یک کوچه که عرض آن خیلی کم بود، داشتند می رفتند، چشم او هم به طرف دختر بود و داشت می رفت. تصادفاً شیشه اي، چوبی یا استخوانی به دیوار گذاشته بودند كه خورد به صورت این پسر و صورتش را درید و این هیچ متوجه نشد.
این جوان هم هیچ چیز نفهمید، تا اینکه دختر، غایب شد . یک دفعه دید لباس او تر است. نگاه کرد؛ دید خونی شده است. خیلی ناراحت شد و گفت: «به خدا! قسم الآن می روم شکایت این زن را به پیغمبر می کنم».
آمد به محضر نبی اکرم صل الله عليه وآله و جريان را عرض کرد و گفت: «اگر شما دستور فرموده بودید که این زن‌ها حجاب های خود را رعایت بکنند، من به این بلا و بدبختی گرفتار نمی شدم.» آن‌گاه این آیه شریفه نازل شد که: به مؤمنان بگو: چشم‌هاى خود را از نگاه به نامحرمان فروگيرند و عفاف خود را حفظ كنند. اين، براى آنان پاكيزهتر است و خداوند از آنچه انجام مىدهيد، آگاه است.
( البرهان ، ج4، ص 59؛ تفسير الصافي، ج3، ص 430 ؛ نور الثقلين، ج3، ص 588.)
آيت الله ناصری
@hejabgolenarges
