الف) فضيلت شب قدر در كلام معصومين عليهم السلام
پيامبر اعظم صلي الله عليه وآله فرمود: «ماه رمضان سرور ماه هاست و شب قدر سرور شب هاست».[۱]
«شيطان در اين شب، بيرون نمي آيد تا آن كه سپيده اش تابان شود و در آن شب، او نمي تواند كسي را فلج يا دردمند سازد، يا فسادي بر كسي وارد آورد. و در آن، جادوي هيچ جادوگري كارگر نمي شود».[۲]امام صادق عليه السلام فرمود: «قلب ماه رمضان، شب قدر است».[۳]
«مقدرات، در شب نوزدهم، تعيين؛ در شب بيست و يكم، تأييد و در شب بيست و سوم [ماه رمضان]، امضا مي شود».
ب) اعمال و مستحبات شبهاي قدر[۴]
شب قدر، شبي بسيار بافضيلت است. بنابراين، از اين فرصت هاي به دست آمده بايد بيشترين بهره را بُرد. بهترين اعمال در اين شب:
۱ـ توبه
توبه از مهم ترين اعمال شب قدر است كه در كلام و سيره معصومين عليهم السلام تأكيد فراواني بر آن شده است. بايد در اين شبهاي مبارك تلاش كرد كه در حالات فكري و روحي و قلبي تغيير ايجاد شود و تصميم بر ترك گناه گرفته شود.
۲ـ دعا
«دعا»، توجه به بارگاه حضرت معبود است و نوعي معراج روحي مؤمن به شمار مي آيد. دعا، توجه قلبي انسان به خداوند است. بنابراين، چه فرصتي بهتر از شب هاي قدر! بياييد دست خويش را به درگاه الهي بالا ببريم. پيشاني را بر خاك ساييم. اشك از ديدگان سرازير كنيم و در مقابل حضرت حق به بندگي و تسليم در برابر او اعتراف كنيم.
۳ـ تلاوت قرآن
از آنجا كه شب قدر، شب نزول قرآن است، بهترين عهدنامه با پروردگار كريم، تلاوت قرآن است. از اينرو، خواندن با تأمل و تدبر قرآن به ويژه در چنين شبهايي بسيار مناسب است.
۴ ـ شب زنده داري
همه بركات شب قدر، در پرتو شب زنده داري و احياي شب قدر، قابل دسترسي است؛ به ويژه اگر در مسجد به ميزباني خدا و در ميان ديگر بندگان پاك خدا انجام گيرد.
۵ـ خودشناسي
يكي از بهترين كارها در شب قدر، شناخت خداوند سبحان است كه مقدمه اي است براي رسيدن به مقام رستگاري و نورانيت دل و از سوي ديگر، خودشناسي، مقدمه چنين معرفتي است؛ زيرا هر كس خودش را بشناسد، خدا را مي شناسد.
بنابراين، تأمل در نفس خود ـ اينكه از كجا آمده، براي چه آمده و به كجا خواهد رفت ـ فراهم آوردن زمينه اي براي خداشناسي و دست يابي به فضايل اين شب است.
پی نوشتها:
-------------------------------
[۱] بحارالانوار، ج ۴۰، ص ۵۴.
[۲] مراقبات ماه رمضان، ص ۳۶۰.
[۳] اصول كافى، ج ۴، ص ۶۶، ح ۱.
[۴] پرسشها و پاسخهاى دانشجويى، صص ۸۱ ـ ۸۵.
منبع : ارمغان ۳