امام باقر علیه السلام
ـ في قَولِ اللّهِ تعالى: «تَنَزَّلُ الْمَلَـئِكَةُ وَ الرُّوحُ فِيهَا » ـ: تَنَزَّلُ فيهَا المَلائِكَةُ وَالكَتَبَةُ إلَى السَّماءِ الدُّنيا، فَيَكتُبونَ ما يَكونُ فِي السَّنَةِ مِن اُمورِ ما يُصيبُ العِبادَ، وَالأَمرُ عِندَهُ مَوقوفٌ، لَهُ فيهِ المَشِيَّةُ فَيُقَدِّمُ ما يَشاءُ ويُؤَخِّرُ ما يَشاءُ و يَمحو ما يَشاءُ و يُثبِتُ و عِندَهُ اُمُّ الكِتابِ .
در آن شب، فرشتگان و نگارندگان [ِ اعمال ]، به آسمان دنيا فرود مى‌آيند و كارهايى را كه به بندگان در طول سال خواهد رسيد، مى‌نويسند و كار، بسته به فرمان خدا و خواست اوست. آنچه را بخواهد، جلو، و آنچه را بخواهد، عقب مى‌اندازد و آنچه را بخواهد، محو يا ثابت مى‌كند؛ و اُمّ الكتاب (كتاب اصلى) پيش اوست.
دعائم الإسلام : ج ١ ص ٢٨١
