فلسفه گریه نوزاد !
حوزه/ معمولا نوزادان بسیار گریه می کنند که ممکن است دلیل بر ناراحتی آنها مانند گرسنگی، تشنگی و... باشد؛ اما گاهی گریه کودکان، رمز حیات و بقای آنها است؛ زیرا گاهی نیاز شدیدی به ورزش و حرکت دارند و تنها ورزشی که می تواند دست و پا و قفسه سینه و شکم آنان را به حرکت درآورد و خون را به تمام سلّولهای بدن منتقل نماید، همان «گریه» است.
به گزارش خبرگزاری حوزه، سایت دفتر حضرت آیت الله مکارم شیرازی به برخی از آداب تربیت فرزند در قالب پرسش و پاسخ پرداخته است که در شماره های گوناگون تقدیم نگاه شما خوبان خواهد شد:
* فلسفه «گریه» نوزاد؟!
دلیل «گریه» نوزادان چیست و آیا نگرانی والدین از این گریه ها بجاست؟
معمولا نوزادان بسیار گریه می کنند که ممکن است دلیل بر ناراحتی آنها مانند گرسنگی، تشنگی و... باشد؛ اما گاهی گریه کودکان، رمز حیات و بقای آنها است؛ زیرا گاهی نیاز شدیدی به ورزش و حرکت دارند و تنها ورزشی که می تواند دست و پا و قفسه سینه و شکم آنان را به حرکت درآورد و خون را به تمام سلّولهای بدن منتقل نماید، همان «گریه» است.
از این گذشته در مغز اطفال رطوبت فراوانی وجود دارد و گریه سبب می شود که رطوبت های اضافی به صورت قطره های اشک از چشمان آنها بیرون ریخته و سلامتی آنها تضمین شود.
* نقش «دوستی و تکریم» در تربیت «نوجوان»
دوستی و تکریم نوجوانان توسط والدین، چه نقشی در تربیت صحیح آنها دارد؟
اسلام در مسیر تربیت نوجوانان بر «تکریم نوجوان» تاکید دارد و با به رسمیت شناختن نوجوانان به عنوان انسان هایی «مکلف» از همان بدو بلوغ آنها را در قبال رفتارهایشان «مسئول» معرفی می کند. لذا به والدین توصیه می کند که برای تربیت صحیح نوجوان به او «محبت» و «احترام» نموده و از خطاهایش «چشم پوشی» کنند.
پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) فرموده است: «خداوند رحمت کند بنده ای را که فرزندش را بر نیکی و سعادتش یاری کند به اینکه به او احسان نماید و با او رفتار دوستانه داشته باشد و به آموزش و تربیت او بپردازد».
