به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، ورود امام خمینی به میهن در 12 بهمن 1357، حاصل یک برنامه‌ریزی دقیق بود که از سوی همراهان ایشان در فرانسه (که در رأس آنان شهید مهدی عراقی قرار داشت) و کمیته استقبال از امام خمینی در ایران صورت گرفت. یکی از مهم‌ترین مسائلی که این کمیته درگیر آن بود، نحوه انتقال امام از فرانسه به ایران و سپس از فرودگاه به بهشت‌زهرا(ع) بود.
نحوه تهیه هواپیما برای این سفر مهم، بسیار حیاتی بود. مشکلات و مسائل مختلفی در این راستا وجود داشت که همه و همه حساسیت موضوع را افزایش می‌داد، علاوه بر این، همین مسئله در تهران نیز وجود داشت، این‌که امام خمینی چگونه به بهشت‌زهرا منتقل شوند و برای مردم سخنرانی کنند موضوع مهمی بود که مدت‌ها در کمیته استقبال مورد بحث و بررسی قرار گرفت، این در حالی بود که همه شرایط خیلی سریع باید مهیا می‌شد و فرصت چندانی وجود نداشت.
*چگونگی تهیه هواپیما برای انتقال امام به کشور
در ابتدا قرار بود امام با یکی از هواپیماهای داخلی به ایران بازگردد و حتی هواپیمایی هما پروازی با نام پرواز انقلاب آماده کرده بود که به فرانسه برود و امام را به وطن برگرداند ولی با مخالفت دولت بختیار و بسته شدن فرودگاه عملاً این کار اتفاق نیفتاد، ازاین‌رو همراهان امام خمینی در فرانسه، برای اجاره هواپیما با شرکت‌های هواپیمایی وارد مذاکره شدند اما هیچ شرکتی «حاضر نمی‌شد که قبول ریسک نماید و حامل امام و همراهان به‌‌سوی ایران شود.» سرانجام شرکت ایرفرانس با شرایطی این مسئولیت را قبول کرد. شرکت ایرفرانس دو مشکل داشت: عدم تأمین از سوی دولت ایران و عدم آمادگی فرودگاه تهران به‌‌دلیل تعطیلی چند روز گذشته و ادامه اعتصاب.
آیت‌الله موسوی تبریزی در خصوص این ماجرا می‌گوید: «تصمیم امام این بود که در هر شرایطی به ایران بیاید، اطرافیان امام در پاریس با ایرفرانس وارد مذاکره شدند و در نهایت شرکت ایرفرانس با تأیید از مقامات دولت فرانسه پذیرفت که حضرت امام و اطرافیانش را به ایران منتقل کند... این پرواز که به‌خاطر هماهنگی‌های انجام‌شده با دولت ایران و همچنین مقررات بین‌المللی مربوط به پرواز هواپیماهای مسافربری که ایران هم بدان پایبند بود خطری را متوجه هواپیما و کادر پروازش نمی‌کرد.»
در چنین شرایطی مسئولین کمیته استقبال با مسئولین سازمان هواپیمایی کشوری وارد مذاکره شدند تا فرودگاه را از هر جهت برای فرود هواپیمای امام خمینی مهیا سازند. از طرف دیگر مسئولین کمیته با دولت نیز مذاکراتی به‌‌عمل آوردند و دولت رسماً موافقت خود را به شرکت ایرفرانس اعلام کرد.
*تصمیم تاریخی برای انتقال امام از فرودگاه به بهشت‌زهرا(ع)
گام بعدی، تهیه هلیکوپتر برای انتقال امام از فرودگاه به بهشت زهرا بود، البته استفاده از هلیکوپتر با مخالفت امام همراه شد. حجت‌الاسلام فردوسی‌پور جریان را این‌گونه تعریف می‌کند:
«آیت‌الله شهید مظلوم بهشتی زنگ زدند که برای تشریف‌‌فرمایی حضرت امام مقدماتی تهیه دیده‌ایم؛
1- ـ استقبال بسیار عظیم و گسترده خواهد بود، فرودگاه مهرآباد را قالی فرش می‌کنیم.
2 ـ شهر را چراغانی و تزئین خواهیم کرد.
3 ـ حضرت امام خمینی را با هلیکوپتر به بهشت زهرا می‌بریم زیرا ازدحام آن‌قدر زیاد است که با ماشین خطرناک است.
و از این قبیل مطالب را یادداشت کردم و به عرض امام رساندم، فرمودند: «برو متصل شو به ایران و به این آقایان بگو "مگر کوروش را می‌خواهند وارد ایران بکنند؟!"، یک طلبه از ایران خارج شده و همان طلبه به ایران برمی‌گردد. من با هلیکوپتر به بهشت زهرا نخواهم رفت...».
طبق اوامر آن حضرت با ایران تماس گرفتم و گفتم امام بزرگوار این‌طور می‌فرمایند. شهید مظلوم دکتر بهشتی اصرار داشت که امکان ندارد، ازدحام به‌قدری زیاد است که حضرت امام زیر دست و پای مردم له می‌شوند و... دوباره محضر امام رسیدم و گزارش دادم، فرمودند: «من باید مانند سایر مردم حرکت کنم ولو زیر دست و پا بروم و له بشوم...».
با وجود این مخالفت، اعضای کمیته به‌واسطه احتمال خطر جان امام هلیکوپتری را آماده کردند تا در صورت نیاز از آن استفاده شود. در مورد تهیه هلیکوپتر هاشم صباغیان می‌گوید: «همه گروه‌ها چه داخل حاکمیت و چه اپوزیسیون با ما همکاری کردند، مثلاً ما می‌دانستیم که امام خمینی نمی‌توانند از بهشت زهرا تا مدرسه علوی را با ماشین بروند، به همین دلیل باید هلیکوپتری تهیه می‌کردیم که آن هم دست نیروهای نظامی بود؛ به‌هرحال با ارتباطاتی که داشتیم از همافران کسی پیدا شد که این کار را انجام دهد. من خودم با این خلبان مصاحبه کردم و او روز قبل از مراسم هم هلیکوپتر را به مدرسه آورد و نشستن و برخاستن را امتحان کرد.»
با آماده شدن شرایط، امام خمینی و همراهانشان به‌سمت ایران به‌راه افتادند. در فرودگاه فرانسه، بعد از یک بدرقه بی‌نظیر امام سوار بر هواپیما و راهی ایران شدند؛ جایی که میلیون‌ها نفر منتظر بازگشت رهبرشان بودند.
