اين مسجد در خيابان امام خميني ، در بافت قديمي سقز واقع است . تاريخ دقيق ساخت مسجد مشخص نيست ، ولي از آنجا كه اهالي محل ساخت آن را به شيخ حسن مولانا آباد نسبت مي دهند ، احتمال دارد در اواخر دوره افشاريه و اوايل زنديه ساخته شده باشد . مسجد داراي شبستاني با چهار ستون قطور چوبي به نشانه چهار خليفه اهل سنت است . در ضلع جنوب غربي ، ايوان ستون دار (مصلاي تابستاني )ساخته شده كه فرم مخصوص مساجد منطقه كردستان را تداعي مي كند . بالاي مسجد دو مناره رفيع و بلند قرار دارد و به همين دليل به مسجد دو مناره شهرت دارد . مصالح به كار رفته در بناي اين مسجد شامل خشت و خام ،ملات گل ، سنگ هاي لاشه ،چوب و ... است . در تزيينات مناره از كاشي ها و آجركاري هاي معقلي استفاده شده است .
احتمالا حوض خانه مسجد كه گنبدي بر فراز آن قرار دارد و محل وضوي نمازگزاران است . قديمي تر از مسجد كنوني و متعلق به دوران صفويه است . در ديوارهاي مسجد از كاشي هاي صابونكي با طرح سرو ( درخت زندگي ) ، كار استاد علي اصفهاني براي تزيين استفاده شده است . به نظر مي رسد كه اين استاد اصفهاني چند سالي در سقز سكونت داشته است .
