اين پل در منتهي اليه خاوري شهرستان سنندج و بر روي رودخانه قشلاق ساخته شده و ظاهرا از آثار دوره صفويه يا زنديه است كه در دوره هاي بعد به ويژه در دوره قاجاريه تعمير و بازسازي شده است. براساس روايت هاي غيرمستند، اين پل به سفارش شاه صفي و توسط سليمان خان اردلان، سال 1046 ه. ق در مسير سنندج به همدان ساخته شده است. اين تاريخ با انتخاب محل كنوني سنندج به عنوان مركز ولايت كردستان مقارن است تا قبل از آن قلعه حسن آباد در 5 كيلومتري جنوب سنندج چنين نقشي را داشته است. پل به خط مستقيم ساخته شده و داراي حدود 78 متر درازا، 3 متر پهنا و شش دهانه است. از نظر استحكام و توجه به عناصر مختلف تشكيل دهنده آن پل قشلاق از نمونه هاي خوب پل سازي دوره صفوي است. 6 دهانه پل با طاق هاي جناغي پوشش يافته اند .
عرض دهانه ها از خاور به باختر افزايش مي يابد و از 20/2 متر به 20/4 متر مي رسد. ارتفاع پل در بالاترين نقطه آن، از كف رودخانه به حدود 6/4 متر مي رسد. هم چنين ارتفاع تيزه طاق از كف رودخانه از 5/1 متر تا 5/2 متر متغير است. در دو سوي معبر روي پل، دو جان پناه به ارتفاع نيم متر كار شده است. پايه هاي پل از دو جانب به صورت آب بر و مثلثي، شكل داده شده اند و بر روي انها آبگذرهاي كوچك تري به ارتفاع 20/1 و عرض 8/0 متر تعبيه شده است. كف پل سنگ فرش شده است. پايه هاي سنگي پل از كف سنگ فرش 1 متر ارتفاع دارد. ساختمان اصلي پل با آجر اجرا شده است .
