گوجه غلاف دار یا فیسالیس چیست؟

گیلاس زمینی یا فیسالس (عروسک پشت پرده) گیاهی چند ساله راست و منشعب است. گلها به صورت منفرد از بغل برگها، زنگوله ای شکل، به طول حدود 1 اینچ، گوگردی تا زرد لیمویی، سطح داخلی با 5 لکه ارغوانی یا لکه هایی به سمت قاعده ایجاد می شوند که گاهی اوقات به صورت حلقه ای ادغام می شوند. این گل ها از اواسط اردیبهشت تا شهریور شکوفا می شود. برگها متناوب، با دمبرگ بلند، یا کامل، حاشیه دو طرف نامتقارن و بیضی شکل دارد.

گونه های مشابه فیسالیس: 13 گونه فیسالیس تاکنون ثبت شده است. همگی دارای پوسته کاغذی و بادکنکی در اطراف میوه هستند، به همین دلیل به این گیاهان "گوجه فرنگی در غلاف" می گویند.

اقلیم و زیستگاه

در جنگل‌های ته‌زمینی، جنگل‌های مرتفع، سواحل نهرها، رودخانه‌ها و اطراف چشمه ها، چمن‌زارها در دشت‌های مرتفع، باتلاق‌های شور، حوض‌ها، حاشیه‌های برکه‌ها و دریاچه‌ها، باتلاق‌ها، دشت‌زارها و دشت‌ها همچنین خندق‌ها، مراتع، مزارع، راه‌آهن‌ها، کنار جاده‌ها و سایر مناطق رشد می‌کند.

کاشت بذر فیسالیس

اکثر شرکتهای تولید بذر توصیه می کنند که بذرها را درابتدا به صورت نشا بکارید و بذر را به صورت مستقیم در باغچه نکارید. اما سهولت رشد این بذرها به نشان داده است که کاشت مستقیم قطعاً یک گزینه است.

اگر تصمیم به کاشت مستقیم گرفتید ، بعد از آخرین یخبندان بذر را بکارید. خاک را شل کرده و مقداری کمپوست به آن اضافه کنید. خاک را مرطوب کرده سپس بدون فشار دادن آن را به آرامی هم بزنید.

دانه های خود را روی خاک قرار دهید و سپس با لایه ای نازک از خاک ، به اندازه 0.5 سانتی متر ، کمی بپوشانید. به آرامی به خاک ضربه بزنید. سپس بعد از کاشت بذر روزانه با اسپری به صورت ملایم سطح خاک را آبیاری کنید تا دانه ها ثابت شوند.

بذرها باید در حدود پنج تا هشت روز جوانه بزنند. دانه های فیسالیس دارای سرعت جوانه زنی کمی هستند ، بنابراین بیشتر از آنچه نیاز دارید بکارید. وقتی جوانه ها به خوبی تثبیت شدند ، آنها را تنک کنید تا گیاهان حداقل 0.2 متر مربع فضا برای پخش شدن داشته باشند. (منبع: سایت emdadkeshavarz)

کاربرد فیسالیس

میوه فیسالیس با رنگ سبز شروع می شوند، زرد می شوند و روی زمین می افتند. پوسته ها را دور بریزید و مربا، ژله یا پای درست کنید یا میوه ها را تازه بخورید. در کشورهای مختلف دنیا از این میوه برای مصرف تازه خوری بسیار استفاده می کنند.

ارتباط با اکوسیستم

زنبورها و سایر حشرات از گل ها تغذیه می کنند و تعدادی دیگر از حشرات از شاخ و برگ تغذیه می کنند. پستانداران از شاخ و برگ اجتناب می کنند زیرا برای آنها سمی است. با این حال، میوه ها توسط پرندگان و برخی از پستانداران خورده می شوند که دانه های هضم نشده را پراکنده می کنند.