نافرمانی خدا
كتَبَ رَجُلٌ إلَي الحُسَينِ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَيهِ: عِظني بِحَرفَينِ. فَكتَبَ إلَيهِ: مَن حاوَلَ أمراً بِمَعصِيَةِ اللَّهِ، كانَ أفوَتَ لِما يَرجو وأسرَعَ لِمَجيءِ ما يَحذَرُ [1]
مردي در نامه به امام حسين - كه درودهاي خدا بر او باد - نوشت: مرا به دو جمله اندرز بده. امام عليه السلام به او نوشت: «هر كس كاري را با نافرماني خدا چارهجويي كند، آنچه را اميد ميبَرَد، بيشتر از دست ميدهد و آنچه از آن بيم دارد، زودتر بر سرش ميآيد».
