امام علی علیه السلام :
أَنَّ المُؤمِنَ يَعمَلُ لِثَلاثٍ مِنَ الثَّوابِ : إِمّا لِخَيرِ الدُّنيا ، فَإِنَّ اللّهَ يُثيبُهُ بِعَمَلِهِ في دُنياهُ ؛ .... ، فَمَن عَمِلَ للّهِِ تَعالى أَعطاهُ أَجرَهُ فِي الدُّنيا وَالآخِرَةِ ، وكَفاهُ المُهِمَّ فيهِما . ....، فَما أَعطاهُمُ اللّهُ فِي الدُّنيا لَم يُحاسِبهُم بِهِ فِي الآخِرَةِ. قالَ اللّهُ عز و جل : «لِّلَّذِينَ أَحْسَنُواْ الْحُسْنَى وَ زِيَادَةٌ» ، فَالحُسنى هِيَ الجَنَّةُ، وَالزِّيادَةُ هِيَ الدُّنيا .
مؤمن ، براى سه پاداش كار مى‌كند : يا براى خير دنيا، كه خداوند پاداش كار او را در دنيايش مى‌دهد. .... پس، هر كه تنها براى خداى متعال كار كند، خداوند عز و جل پاداش او را در دنيا و آخرت مى‌دهد و نيازهايش را در دنيا و آخرت برآورده مى‌سازد .... . پس خداوند براى آنچه در دنيا به ايشان دهد، در آخرت از آنان حساب نمى‌كشد. خداوند عز و جل مى‌فرمايد : «براى كسانى كه نيكى كنند، نيكى است و زيادتى». نيكى، همان بهشت است و زيادت، همان دنيا.
الأمالي للمفيد : ص ۲۶۱ ح ۳
