کارکرد حکومت مهدوی بر پایه رعایت آموزه های الهی
اکنون تغییرات اقلیمی باعث شده است یخ بندان های زمستانه کاهش یافته یا برودت هوا در زمانی است که بارش باران وجود ندارد و عملاً یخبندان در خاک اتفاق نمی افتد و این موهبت الهی به جای دفع آفات به تنش حرارتی و سرمازدگی فراگیر برای درختان و زراعت تبدیل شده و بشر دست به کار کمک گرفتن از مواد شیمیایی برای به تعویق انداختن گل دهی درختان شده است. کاهش صاعقه، کاهش بارش، پراکنش نامناسب باران و بارش های سیل آسا، استفاده بی رویه از زمین های زراعی و سایر عوامل، باعث طغیان آفات و بیماری های گیاهی و فقر خاک شده و بشر برای جبران آن دست به دامن کودها، سموم و سایر مواد شیمیایی شده است. سم پاشی بی رویه باغات و مزارع و تغییر اکوسیستم های طبیعی باعث از بین رفتن انواع حشرات مفید و دشمنان طبیعی حشرات شده و طغیان آفات و بیماری های گیاهی را در پی داشته است که همگی مصادیقی از ظهور فساد در خشکی و دریا هستند.
{ظَهَرَ الْفَسَادُ فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا کسَبَتْ أَیدِی النَّاسِ لِیذِیقَهُمْ بَعْضَ الَّذِی عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ یرْجِعُونَ؛ فساد، در خشکی و دریا به خاطر کارهایی که مردم انجام داده اند آشکار شده است؛ خدا می خواهد نتیجه بعضی از اعمالشان را به آنان بچشاند، شاید (بسوی حق) بازگردند}. (1)
خداوند در قرآن کریم خوردن روزی پاک را در کنار انجام اعمال صالح آورده است. به گمان برخی مفسران خوردن غذای پاک پیش شرط توانایی انجام عمل صالح است.
{یا أَیهَا الرُّسُلُ کلُوا مِنَ الطَّیبَاتِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا إِنِّی بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِیمٌ؛ ای پیامبران از غذاهای پاکیزه بخورید، و عمل صالح انجام دهید، که من به آنچه انجام می دهید آگاهم}. (2)
آیا باقیمانده سموم و کودهای شیمیایی که ما به همراه مواد غذایی می خوریم طیبات است؟ آیا جامعه ای که طیبات نخورد می تواند عمل صالح انجام دهد؟ آیا این ناپاکی ها می تواند در جامعه مهدوی وجود داشته باشد؟
کارکرد حکومت مهدوی بر پایه رعایت آموزه های الهی این است که بشر با طبیعت به عنوان یک موجود صاحب شعور و دارای حقوق، در پیشگاه الهی برخورد نموده و چرخه طبیعی، بر زمین حاکم شده و نیاز بشر به بسیاری از صنایعی که اکنون جایگزین رحمت و مواهب الهی شده اند مرتفع می شود. برای مثال طبیعت با زنجیره کامل خود از قبیل وجود صاعقه و رعد و برق، یخ بندان به موقع و سایر پدیده های طبیعی باعث کنترل حشرات و تأمین مواد مورد نیاز گیاه شده و نیازی به استفاده از میلیون ها تن سموم و کود شیمیایی مرتفع می شود. علاوه بر این، رعایت آموزه های علمیِ الهی، تقوا و ایمان و اطاعت از ولی خدا موجبات نزول رحمت الهی را فراهم نموده و به کارگیری علم و تلاش در زندگی، موجبات بهره مندی بیش از پیش بشر را از نعمت های الهی فراهم خواهد نمود. با حذف تیمارهای شیمیایی و آلودگی های دست ساخته بشر از مواد غذایی یکی از زیرساخت های لازم برای پرورش انسان در تراز خلیفه خدا که تغذیه پاک است فراهم می گردد.
این موضوع در قرآن کریم به صورت روشن توضیح داده شده است:
{وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَی آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَیهِمْ بَرَکاتٍ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ وَلَکنْ
کذَّبُوا فَأَخَذْنَاهُمْ بِمَا کانُوا یکسِبُونَ؛ و اگر اهل شهرها و آبادی ها، ایمان می آوردند و تقوا پیشه می کردند، برکات آسمان و زمین را بر آن ها می گشودیم؛ ولی (آن ها حق را) تکذیب کردند؛ ما هم آنان را به کیفر اعمالشان مجازات کردیم}. (3)
خداوند در قرآن کریم درباره تبدیل نعمت با برکت و دارای کیفیت به نعمت بی برکت و فاقد کیفیت، به علت اعراض از شکر خدا میفرماید:
{لَقَدْ کانَ لِسَبَإٍ فِی مَسْکنِهِمْ آیهٌ جَنَّتَانِ عَنْ یمِینٍ وَشِمَالٍ کلُوا مِنْ رِزْقِ رَبِّکمْ وَاشْکرُوا لَهُ بَلْدَهٌ طَیبَهٌ وَرَبٌّ غَفُورٌ * فَأَعْرَضُوا فَأَرْسَلْنَا عَلَیهِمْ سَیلَ الْعَرِمِ وَبَدَّلْنَاهُمْ بِجَنَّتَیهِمْ جَنَّتَینِ ذَوَاتَی أُکلٍ خَمْطٍ وَأَثْلٍ وَشَیءٍ مِنْ سِدْرٍ قَلِیلٍ؛ قطعاً برای [مردم] سبا در محل سکونتشان نشانه [رحمتی] بود؛ دو باغستان از راست و چپ [به آنان گفتیم] از روزی پروردگارتان بخورید و او را شکر کنید. شهری است خوش و خدایی آمرزنده. پس روی گردانیدند و بر آن سیل [سدّ] عَرِم را روانه کردیم، و دو باغستان آن ها را به دو باغ که میوه های تلخ و شوره گز و نوعی از کنار تنک داشت تبدیل کردیم}. (4)
بنابراین اگر چه به اذن الله به کارگیری علم در تولید، تلاش و سعی در کسب روزی و همه ی پارامترهای مادی دیگر، در حصول نتیجه برای انسان موثر است، اما خواست خداوند و برکتی که از ناحیه ی خداوند، به دلیل ایمان به خدا و شکر و تقوا به فعالیت های انسان داده می شود بر همه ی این عوامل محیط است.
امام رضا؟ع؟ می فرمایند:
الامامُ السَّحابُ الماطِرُ وَ الغَیثُ الهاطِلُ وَ السَّماءُ الظَّلیلَهُ وَ الاَرضُ البَسیطَهُ وَ العَینُ الغزِیرَهُ وَ الغَدِیرُ وَ الرّوضَهُ؛ امام، ابر بارنده، باران پیاپی، آسمان سایه افکن، زمین گسترده، چشمه جوشان، برکه و گلزار است. (5)
آری، خود امام و حضور و ظهور او در بین مردم مایه برکت و نزول رحمت الهی است. روایات
نشان می دهند که در عصر ظهور مرتبه دیگری (بالاتری) از آفرینش در زمینه ی کشاورزی و رشد محصولات زراعی و باغی اتفاق می افتد. تغییر مرتبه یاد شده به چند صورت خود را نشان می دهد:
• به برکت وجود امام آب به صورت چشمه، رودخانه و باران فراوان شده و مشکل آب وجود نخواهد داشت.
• تولید محصول، تئوری های کنونی را در خواهد نوردید و میزان تولید محصول در کشتزارها و باغات غیرقابل تصور خواهد بود، زیرا اصولاً دنیای بعد از ظهور مرتبه ای بالاتر از دنیای کنونی دارد و بیشتر می توان آن را با مرتبه قیامت مقایسه کرد تا مرتبه دنیا.
• مواهب طبیعی مانند جنگل ها و سبزه زارها برکت یافته و دنیا سرسبز خواهد شد.
• دام ها و تولیدات دامی برکت خواهند یافت.
• همه مردم بی نیاز شده و فقر و گرسنگی از بین خواهد رفت.
• آفات و بیماری های گیاهی که به علت کم شدن برکت به وجود آمده اند، از بین خواهند رفت.
تمام این موارد به سه علت اتفاق می افتد:
1_ گسترش علوم مختلف با تلاش و اتصال انسان به منبع لایزال علم الهی.
2_ نزول برکت به علت ایمان، تقوا و اطاعت مردم از ولی خدا.
3_ چرخه طبیعی اقلیم، به علت رعایت آموزه های الهی توسط مردم و کاهش یا از بین رفتن آفات و بیماریهای گیاهی و جانوری.
امام باقر؟ع؟ می فرمایند:
فلا ینزل منزلا إلا انفجرت منه عیون فمن کآن جائعا شبع ؛ در هیچ مکانی اقامت نمی گزیند جز آن که از مَقدم او چشمه ها می جوشد، پس گرسنگان سیر و تشنگان را سیراب می گرداند. (6)
فیخطب الناس فتستبشر الارض بالعدل، وتعطی السماء قطرها، والشجر ثمرها، والارض نباتها؛ پس (حضرت مهدی) مردم را مورد خطاب قرار داده و سپس زمین را به
عدالت، بشارت می دهد. در این هنگام، آسمان، باران خود را عطا کرده و درختان، میوه های خود را فرو می فرستند. زمین، کلیه رستنی های خویش را عرضه می کند. (7)
و تزید المیاه فی دولته و تمد الانهار و تضعف الارض اکلها و تستخرج الکنوز؛ در دولت امام مهدی آب ها فراوان و نهرها امتداد می یابد و زمین خوردنی هایش را دوچندان ظاهر می کند و همه ی گنج های پنهان استخراج می شود. (8)
و لو قد قام قائمنا لانزلت السماء قطرها ولاخرجت الارض نباتها و... حتی تمشی المرأه بین العراق الی شام لاتضع قدمیها الا علی النبات؛ قائم ما که قیام کند، آسمان باران خویش را فرو می فرستد و زمین، گیاهان خویش را بیرون می فرستد تا جایی که زنی از عراق تا شام برود و پای خود را جز بر روی گیاه نگذارد. (9)
یسقیه اللّه الغیث و تخرج الارض نباتاتها و تکثر الماشیه؛ خداوند با باران رحمتش او را سیراب می سازد، زمین گیاه خود را بیرون می فرستد، دام ها فراوان می شوند. (10)
تخرج الارض نباتها و تنزل السماء برکاتها و تظهر له الکنوز؛ زمین نباتات خود را خارج می کند، آسمان برکاتش را فرو می فرستد، گنج های نهفته در دل زمین برای او آشکار می شود. (11)
امام صادق؟ع؟ می فرمایند:
ینتج الله تعالی فی هذه الامه رجلا منی وأنا منه، یسوق الله تعالی به برکات السماوات والارض، فینزل السماء قطرها، ویخرج الارض بذرها؛ خداوند به این امت، مردی عطا می کند که از من است و من از اویم، به برکت او، برکات آسمان و زمین را عنایت می کند، آسمان، باران خویش را فرو می فرستد و زمین، بذر خویش را بیرون
می فرستد. (12)
امام صادق؟ع؟ می فرمایند:
تعطی السماء قطرها و الشجر ثمرها و الارض نباتها و تزین لاهلها؛ آسمان باران هایش را فرو ریزد، درختان میوه های خود را آشکار می سازند. زمین گیاهان خود را بیرون می فرستد و برای ساکنان خود آرایش می کند. (13)
امام باقر؟ع؟ می فرمایند:
و یخرج الله من الارض بذرها، وینزل من السماء قطرها، و یخرج الناس خراجهم علی رقابهم إلی المهدی، ویوسع الله علی شیعتنا، ولولا ما یدرکهم من السعاده، لبغوا؛ خداوند از زمین بذرها را می رویاند و از آسمان باران نازل می کند. مردم مالیات خود را بر گردن گذاشته، به سوی مهدی می روند. خداوند به شیعیان ما در زندگی رفاه و آسایش داده است و آنان در بی نیازی به سر می برند و اگر لطف و سعادت خداوند آنان را در بر نمی گرفت، با آن بی نیازی سرکشی می کردند. (14)
فعند ذلک تفرح الطیور فی او کارها و الحیتان فی بحارها و تفیضُ العیون و تنبت الارضُ ضعفَ اُکلها؛ در آن هنگام پرندگان در آشیانه های خود شادمان می شوند و ماهیان در قعر دریاها شادمانی می کنند و چشمه ها سرازیر می شوند و زمین چندین برابر محصول خود، می رویاند. (15)
امام علی؟ع؟ می فرماید:
لَوْ قَدْ قامَ قائِمُنا لاَنْزَلَتِ السَّماءُ قَطْرَها، وَلاَخْرَجَتِ الاَرضَ نَباتَها... وَاصْطَلَحَتِ السِّباعُ وَالْبَهائِمُ حَتّی تَمْشِی الْمَرأَهُ بَیْنَ الْعِراقِ اِلَی الشّامِ لا تَضَعُ قَدَمَیْها اِلاّ عَلَی النَّباتِ، وَ عَلی رَأْسِها زینَتُها لا یُهَیِّجُها سَبُعٌ؛ اگر قائم ما قیام کند، آسمان بارانش را نازل می کند و زمین گیاهان خویش را بیرون نماید، پرندگان و چهارپایان در آشتی به سر برند تا
آنجا که زنی از عراق به شام می رود و هر جا پا می گذارد سرسبز است و در حالی که زینت او بر سرش می باشد، هیچ درنده ای مزاحم او نمی شود. (16)
امام صادق؟ع؟ درباره قول خداوند تعالی در قرآن «مد هامتان» (17) می فرماید:
یتصل مابین مکه والمدینه نخلا؛ میان مکه و مدینه را درخت های خرما به هم متصل می کند. (18)
امام علی؟ع؟ دراین باره می فرماید:
و بعد ذلک یملک المهدی مشارق الأرض مغاربها و... یذهب الشر و یبقی الخیر، و یزرع الرجل الشعیر و الحنطه، فیخرج من کل من مائه من، کمال قال الله تعالی: ( فِی کلِّ سُنْبُلَهٍ مِائَهُ حَبَّهٍ وَاللَّهُ یضَاعِفُ لِمَنْ یشَاءُ)؛ حضرت مهدی؟عج؟ شرق و غرب زمین را تسخیر می کند... بدی ها و ناراحتی ها را برطرف می کند و خیر و نیکی جایگزین آن می شود؛ به طوری که یک کشاورز از هر من (3 کیلو) صد من محصول به دست می آورد؛ همان گونه که خدا فرمود: در هر سنبلی صد دانه عمل می آید (19) و خداوند برای هر کس که اراده نماید زیادتر می کند. (20)
پیامبر اکرم؟ص؟ می فرمایند:
تَتَنَعَّمُ أُمَّتِی فِی زَمَانِهِ تَنَعُّماً لَمْ یتَنَعَّمْ مِثْلَهُ قَطُّ الْبَرُّ مِنْهُمْ وَ الْفَاجِرُ یُرْسِلُ السَّمَاءَ عَلَیهِمْ مِدْرَاراً وَ لَا تَحْبِسُ الْأَرْضُ شَیئاً مِنْ نَبَاتِهَا؛ امت من در زمان ظهورِ آن گرامی طوری از نعمت های الهی برخوردار می شود که انسان های خوب و بد دنیا، چنان موقعیتی را هرگز به خود ندیده اند. آسمان باکمال سخاوت باران خویش را فرو می ریزد و زمین گیاهان خود را می رویاند و همه جا سبز و خرم و آبادان خواهد شد. (21)
امام صادق؟ع؟ به علی بن عقبه مژده داد:
إذا قام القائم حکم بالعدل وارتفع فی أیامه الجور، وأمنت به السبل، وأخرجت الارض برکاتها، ورد کل حق إلی أهله ....وحکم بین الناس بحکم داود، وحکم محمد فحینئذ تظهر الارض کنوزها وتبدی برکاتها، ولا یجد الرجل منکم یومئذ موضعا لصدقته ولا لبره، لشمول الغنی جمیع المؤمنین؛ وقتی که قائم قیام کند، حکومت را بر اساس عدالت قرار می دهد و ظلم و جور در دوران او برچیده می شود، جاده ها در پرتو وجودش امن و امان می گردد و زمین برکاتش را خارج می سازد و هر حقی به صاحبش می رسد... و در میان مردم، همانند داود و محمد؟ص؟ حکم و داوری می کند. در این هنگام زمین گنج هایش را آشکار می سازد و برکات خود را ظاهر می کند و کسی موردی را برای انفاق و صدقه و کمک مالی نمی یابد؛ زیرا همه مؤمنان بی نیاز و غنی خواهند شد. (22)
در آیات قرآن نیز خداوند به کسانی که در راه خدا انفاق می کنند وعده داده است که عمل آن ها مانند دانه ای که کاشته شده و 700 برابر محصول بدهد پاداش خواهد داشت. از آنجا که مثل های قرآن موهومی نیست می توان دریافت که روزی فرا خواهد رسید که این مثال به واقعیت خواهد پیوست، کما اینکه هم اکنون نیز گاهی تولیدات غیرقابل تصور به صورت خاص دیده می شود که شاید خداوند می خواهد با این گونه محصولات غیرقابل تصور هضم قضیه را برای بشر آسان کند.
{مَثَلُ الَّذِینَ ینْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ کمَثَلِ حَبَّهٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِی کلِّ سُنْبُلَهٍ مِائَهُ حَبَّهٍ وَاللَّهُ یضَاعِفُ لِمَنْ یشَاءُ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ؛ کسانی که اموال خود را در راه خدا انفاق می کنند، همانند بذری هستند که هفت خوشه برویاند؛ که در هر خوشه، یک صد دانه باشد؛ و خداوند آن را برای هر کس بخواهد (و شایستگی داشته باشد)، دو یا چند برابر می کند؛ و خدا (از نظر قدرت و رحمت،) وسیع، و (به همه چیز) داناست}. (23)
در تفسیر نمونه در این رابطه آمده است:
کوتاه سخن اینکه؛ در مورد هر تشبیهی علاوه بر ادات تشبیه سه چیز لازم است، (مشبه) و (مشبه به) و (وجه تشبیه)، در اینجا (مشبه) انسان انفاق کننده است و (مشبه به) بذرهای پربرکت و وجه تشبیه نمو و رشد آن است و ما معتقدیم که انسان انفاق کننده در پرتو عملش رشد فوق العاده معنوی و اجتماعی پیدا می کند و نیازی به هیچ گونه تقدیر نیست. شبیه این معنی در آیه 265 همین سوره آمده است. این نکته نیز در میان مفسران مورد بحث است که تعبیر به «انبتت سبع سنابل فی کل سنبله مائه حبه» که اشاره به دانه ای است که هفت صد دانه یا بیشتر، از آن به دست می آید، یک تشبیه فرضی است که وجود خارجی ندارد (زیرا در مورد دانه های گندم هرگز از یک دانه هفت صد دانه برنخاسته است) و یا منظور دانه هایی همچون دانه های ارزن است، ولی جالب اینکه چند سال قبل که سال پربارانی بود، در مطبوعات این خبر انتشار یافت که در بعضی از شهرهای جنوبی، در پاره ای از مزارع بوته های گندمی بسیار بلند و پر خوشه دیده شده که در بعضی موارد در یک بوته، حدود چهار هزار دانه گندم شمارش شده است و این خود می رساند که تشبیه بالا، یک تشبیه کاملاً واقعی است نه خیالی.
جمله (یضاعف) از ماده (ضعف) (بر وزن شعر) به معنی دو برابر یا چند برابر است و با توجه به آنچه در بالا اشاره شد که دانه هایی پیدا می شود که چند هزار دانه محصول می دهد، این تعبیر نیز یک تشبیه واقعی است. پندارِ اینکه خداوند عاجز است که از یک دانه گندم هفتصد دانه پدید آورد بی شک پنداری عبث است زیرا تا 50 سال پیش کدام انسانی می توانست مفهوم روایتی که می فرماید «امام زمان در کنار کعبه می ایستد و صحبت می کند و همه صدای ایشان را می شنوند» درک کند. اکنون با پیشرفت بشر در عرصه های مختلف حتی دستیابی بشر با علم ناچیز خود به بسیاری از اموری که قبلاً محال می نمود آسان شده است؛ چه رسد به قدرت بی انتهای الهی. با اندکی تعقل در روایت می توان دریافت که تأویل این آیه در زمان ظهور امام عصر خواهد آمد. (24)
امیر مؤمنان؟ع؟ می فرماید:
پس مهدی؟ع؟ فرماندهان خود را به سایر شهرها می فرستد و دستور رعایت عدل در بین مردم را می دهد و گوسفند و گرگ در یکجا می چرند. کودکان با مار و عقرب بازی می کنند و ضرری به آنان نمی رسد. شر و بدی برود و خیر و خوبی باقی ماند. آدمی یک مد (یک چارک) بکارد و هفتصد چارک بیرون آرد؛ چنانکه خدای متعال فرماید: «مانند دانه ای که برویاند هفت خوشه را در هر خوشه ای صد دانه باشد و خدا می افزاید برای هر کس که بخواهد» و ربا و زنا و شراب خواری و ریا برود و مردم روی به عبادت و امر مشروع و دیانت و نماز جماعت ها آورند و عمرها طولانی شود و امانت ها ادا گردد و درختان بارور شوند و برکت ها افزون گردد و بَدان نابود شوند و نیکان باقی مانند و کسی از دشمنان اهل بیت؟عهم؟ باقی نمانند. (25)
ظهور برکت در تولیدات کشاورزی، دامی و نزول رحمت الهی و بهره مندی مومنین در عصر ظهور از علم لایزال الهی به هیچ وجه به معنی توقف یا کاهش تلاش انسان در زندگی نیست بلکه موارد تاریخی از جمله استفاده حضرت یوسف از علم الهی برای پیشگویی درباره خشک سالی هفت ساله، علم گیاه شناسی برای نگهداری انواع غلات و علم عمران برای ساخت سیلوها باعث توقف تلاش مردم آن دوره نشد، بلکه با بهره مندی از علم الهی و تلاش برای ساخت سیلو و نگهداری مواد غذایی، دوره خشک سالی با تامین مواد غذایی با کیفیت، با کمترین هزینه انجام شد.
امروزه در یک هکتار مزرعه گندم 200 تا 400 کیلوگرم بذر کاشته شده و 2 تا 12 تن برداشت می شود، یعنی حداکثر 60 برابر، حال آیا خداوند نمی تواند این تولید را افزایش دهد و به جای 12 تن 100 تن تولید شود. در روایات اشاره شده است که امام عصر زمین را به زمین دیگری دگرگون می سازد؛ بر این اساس علاوه بر تغییرات در ظاهر زمین، ممکن است بسیاری از معادلات حاکم بر طبیعت و زمین نیز تغییر یابد.
برای اثبات این که تولید چند صد برابر شرایط فعلی امری محال نیست برخی محصولاتی که ابعاد غیرعادی داشته اند معرفی می گردد.
تولید برخی محصولات کشاورزی با ابعاد غیرعادی
در این بخش تصاویر برخی محصولات کشاورزی که ابعاد غیرقابل باوری داشته و همه تئوری ها را پشت سر گذاشته اند نشان داده شده است. هدف از نشان دادن این تصاویر این نیست که بگوییم خداوند در عصر ظهور ابعاد محصولات تولید شده را بزرگ می کند. چگونگی افزایش تولید نامعلوم است، ولی با نگاهی مختصر می توان دریافت که برای افزایش تولید در یک مزرعه راه های مختلفی از قبیل افزایش تعداد دانه ها یا میوه های تولیدی، افزایش وزن و اندازه آن ها، افزایش تعداد دفعات برداشت محصول، رشد سریع تر و افزایش تعداد دفعات کاشت در سال و راه های متعدد دیگر وجود دارد که خداوند به هریک از آن روش ها ممکن است در عصر ظهور به محصولات تولیدی برکت دهد. این را نیز نباید از نظر دور داشت که بالاترین برکتی که ممکن است خداوند به زندگی یک انسان عطا کند رضایت، قناعت و گشادگی خاطر است.
سیب زمینی و هندوانه غیرعادی
کلم غیر عادی
امام باقر؟ع؟ درباره آیه شریفه ی 96 سوره اعراف از امام حسین؟ع؟ روایت کرده است که ایشان درباره آیه{وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَی آمَنُواْ وَاتَّقَواْ لَفَتَحْنَا عَلَیهِم بَرَکاتٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَالأَرْضِ وَلَکن کذَّبُواْ فَأَخَذْنَاهُم بِمَا کانُواْ یکسِبُونَ} فرمود:
…..به همه ی شیعیان خبر دهند که مهدی آل محمد؟عهم؟ ظاهر شده است، ملائکه خاک از روی شیعیان ما بیفشانند و مقامشان را در بهشت معرفی کنند دیگر روی زمین کور و نه زمینگیری و دردمندی نماند! به برکت ما اهل بیت خدا همه را شفا بخشد، برکت از آسمان به زمین فرود آید به طوری که درخت تاب کشیدن میوه را نداشته باشد. میوه تابستانی در زمستان خورند و میوه زمستانی در تابستان، چنانکه خدا می فرماید: (اگر ایمان می آوردند و پرهیزکار می شدند، درهای برکت را از آسمان و زمین بر ایشان می گشودیم، ولی تکذیب کردند). سپس خداوندکرامت به شیعیان ما دهد که هیچ چیز در زمین از نظرشان مخفی نماند. (26)
در خصوص برکت یافتن زندگی انسان در عصر ظهور منجی موعود، در کتب سایر ادیان الهی نیز آیات متعددی وجود دارد. برای نمونه در کتاب حزقیال نبی آمده است:
درختان را وادار می کند تا هر ماه میوه بیاورند و انسان از آن میوه ها می خورد و شفا می یابد و بر لب آن نهر در این طرف هر نوع درخت خوراکی خواهد رویید که برگ آن پژمرده نخواهد شد و میوه اش تمام نخواهد گشت (27).
پی نوشت:
1- روم، 41.
2- مؤمنون، 51.
3- اعراف، 96.
4- احزاب، 15 و 16.
5- اصول کافی، شیخ کلینی، ج 1، ص 200.
6- کمال الدین، شیخ صدوق، ص 671، باب 58، ح 17؛ الغیبه، نعمانی، ص 238، باب 13.
7- بحار الانوار، علامه مجلسی، ج 53، ص 85.
8- منتخب الأثر، آیت الله صافی گلپایگانی، ص 472.
9- خصال، شیخ صدوق، ص626.
10- مستدرک علی الصحیحین، حاکم نیشابوری، ج4، ص557؛ منتخب الاثر، آیت الله صافی گلپایگانی، ص591.
11- احتجاج، طبرسی، ج 2، ص 11.
12- الغیبه، شیخ طوسی، ص 188.
13- عصر الظهور، کورانی، ص351و370.
14- بحارالانوار، علامه مجلسی، ج 52، ص 345.
15- همان، ص 304.
16- همان، ص 316-345.
17- الرحمن، 64.
18- بحارالانوار، علامه مجلسی، ج 51، ص 49؛ تفسیر قمی، ج 2، ص 346.
19- بقره، 261.
20- چشم اندازی به حکومت مهدی، نجم الدین طبسی، ص230، به نقل از: الشیعه و الرجعه، ج1، ص167.
21- بحارالأنوار، علامه مجلسی، ج36، ص 369.
21- همان، ج 52، ص 339؛ ارشاد، شیخ مفید، ج 2، ص 384.
23- بقره، 261.
24- تفسیر نمونه، آیت الله ناصر مکارم شیرازی، ذیل آیه 261 سوره بقره.
25- عقد الدرر، شافعی سلمی، یوسف، ص159؛ القول المختصر فی علامات المهدی المنتظر ، ابوالعباس احمد بن محمد، ص 20.
26- الخرائج و الجرائح، قطب راوندی، ج2، ص508.
27- معین نجف آبادی، سعیده. 1393. آرمانشهر در اندیشه یهود. ماهنامه انتظار موعود. شماره 26.
منابع:
مقایسه مولفه های زندگی بشر در دوران غیبت و عصر حضور/محمدعلی رستمی
