سه راهکار حکمت۸۹ نهج البلاغه برای برخورداری از زندگی موفق
حوزه/ مدیر مؤسسه آموزش عالی حوزوی فاطمه معصومه(س) بندرعباس گفت: حضرت علی علیه السلام در حکمت۸۹نهج البلاغه سه راهکار برای رسیدن به سه مسئله اصلی در زندگی اجتماعی بیان میکنند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری«حوزه»در هرمزگان، خانم مریم جعفری ظهر امروز در نشست اخلاقی ویژه ماه مبارک رمضان که با حضور طلاب و دانش آموختگان مؤسسه آموزش عالی حوزوی فاطمه معصومه (س) بندرعباس و به صورت مجازی برگزار شد با اشاره به حکمت ۸۹ نهجالبلاغه و با ذکر فراز اول این حکمت«مَنْ أَصْلَحَ مَا بَیْنَهُ وَ بَیْنَ اللَّهِ، أَصْلَحَ اللَّهُ مَا بَیْنَهُ وَ بَیْنَ النَّاسِ» اذعان کرد: انسان با اصلاح رابطه خود با خدا، خداوند رابطه او با بندگان را اصلاح کرده، یعنی باید بنده خدا شد و بندگی خدا با شناخت خود و وظایفی که پروردگار بر عهده وی قرار داده حاصل میشود.
وی ادامه داد: زمانی که انسان مراقبت لحظه به لحظه از خود داشته باشد، خداوند نیز رابطه او و مردم را اصلاح می کند، به این معنا که خداوند آن رفتارهایی که موجب اختلاف، بی احترامی و غیره بین شخص و دیگران شده را کنار میزند.
استاد حوزه خواهران، با بیان فراز دوم«وَ مَنْ أَصْلَحَ أَمْرَ آخِرَتِهِ، أَصْلَحَ اللَّهُ لَهُ أَمْرَ دُنْیَاهُ»، خاطرنشان کرد: حضرت علی علیه السلام در این فراز راه حل اصلاح امور آخرت را بیان کرده، به اینصورت که اصلاح امر آخرت انسان در گرو اصلاح امور دنیوی او است.
خانم جعفری ادامه داد: انسان اگر چه به آخرت نرفته و از آن بیخبر است، اما با اسامی آخرت مانند یومالحساب و یومالحسرت آشناست، بنابراین انسان اگر با پاکسازی رفتار، مراقبت، ادا کردن حقوق دیگران و ... امر آخرت خود را اصلاح نماید، خداوند امر دنیای او را اصلاح و نیازهای دنیوی او اعم از اقتصادی، رفتاری و اجتماعی را اصلاح میکند.
وی با اشاره به فراز آخر حکمت«وَ مَنْ کَانَ لَهُ مِنْ نَفْسِهِ وَاعِظٌ، کَانَ عَلَیْهِ مِنَ اللَّهِ حَافِظٌ» و ضمن بیان مثالی اظهار کرد: گیاه برای رشد باید قابلیت رویش را داشته باشد، انسان نیز اینگونه بوده، بدین معنا که قابلیت توجه خداوند بر بندهای صدق کرده که کمک حال خود بوده و قابلیت توجه را به ثمر رساند، یعنی از قوه تفکر، تعقل و وجدان خود استفاده کند تا خدواند نیز حفافظت های خود را در حق او انجام دهد.
استاد حوزه خواهران در پایان خاطرنشان کرد: انسان باید در درون خود از موعظهگری برخوردار باشد، چرا که سامان گرفتن کار او در گرو استفاده و کمک از عقل، وجدان و فهم بوده و به این ترتیب از خداوند نیز به انسان حفاظت خواهد رسید