آیت الله #جوادی_آملی حفظه الله :
الآن ما ماه مبارك رمضان را در پيش داريم. بعضي‌ها مي‌گويند چگونه ما هفده ساعت غذا نخوريم؟ آنها كه «بدني» فكر مي‌كنند آنها را غصه مي‌گيرد كه من به هر حال آب مي‌خواهم, نان مي‌خواهم هميشه ساعت را نگاه مي‌كنند كه چه وقت اذان مي‌شود، آنها كه الهي فكر مي‌كنند اصلاً منتظرند, روزشمارند كه ماه مبارك رمضان بيابد. در بين حكماي بزرگ مثل مرحوم بوعلي و امثال آن که از بزرگان و مفاخر اسلامي هستند اين‌ها آمدند به شما گفتند اگر كسي با يك غذاي كمي دارد زندگي مي‌كند شما اين را باور كنيد، براي اينكه طب، يك و معارف برتر از طب، دو; اين را تجويز مي‌كند، سه. مرحوم بوعلي مثالي ذكر مي‌كند و مي‌گويد انسان روحي دارد و بدني, نه بدن اصل است نه همتاي هم‌اند، براي اينكه بدن را روح دارد اداره مي‌كند. اين بدن غذا مي‌خواهد؛ ولي در حال نشاط و اندوه, ما مي‌آزماييم كه اين بدن چيزي نمي‌خواهد.
🔵 اگر كسي ـ ان‌شاءالله ـ براي فرزندش جشني در پيش داشته باشد اين از صبح تا نيمه شب مرتب در حركت است به استقبال و بدرقه مهمان‌ها مي‌پردازد، از صبح كه شروع كرده چيزي نخورده تا نيمه شب و نيمه شب هم كه شد به او شام تعارف مي‌كنند مي‌گويد من ميل ندارم از بس خوشحال است، در نشاط و خوشحالي, روح به بدن توجه ندارد، به آن هدف والاي خودش متوجه است، چون به بدن توجه ندارد، بنابراين غذا نمي‌خواهد سالم هم هست؛ ولي مي‌گويد ميل به غذا ندارم ـ خداي ناكرده ـ در اندوه و غم اگر كسي عزيزي را از دست داد از صبح تا غروب مرتب حمل جنازه و تشييع كردن و دفن كردن و تلقين كردن و بدرقه كردن, نيمه شب كارش تمام مي‌شود؛ اما هيچ اشتها به غذا ندارد, چرا؟ چون روحش جاي ديگر است؛ بدن, اصل نيست.
🔵 شما مي‌بينيد دو برادر از يك خانواده يكي گرفتار شكم است مرتب ساعت نگاه مي‌كند مرتب مي‌گويد روز طولاني است؛ اما يكي ديگر كه اهل معناست، اصلاً نمازش را هم اوّل وقت مي‌خواند، چون خيلي فضيلت دارد نماز مغرب و عشا را انسان به حالت روزه بخواند، قبل از افطار گرچه وقتي اوّلِ اذان شد شخص صائم نيست، ديگر روزه ندارد، ولي قبل از اينكه چيزي ميل كند اين نماز مغرب و عشا را بخواند نه تنها فضيلت اوّل وقت است, فضيلت صلات صائم را دارد، حواسمان جمع باشد!
✍️جلسه درس اخلاق (1395/03/06)
