نگاهی گذرا بر زندگی و عروج حکیم شرق

حوزه/ حکیم شرق آیت‌الله میرزا مهدی آشتیانی، صبح روز جمعه، ٩ شعبان ١٣٧٢ق/ ۴ اردیبهشت ١٣٣٢ش درحالی‌که رو به قبله نشسته و سخنانی دربارۀ شق‌القمر می‌فرمود و هر از گاه با صدای بلند، یا رحمن، یا رحیم، یا ارحم الراحمین می‌گفت، روح پاکش به ملکوت اعلی پیوست.

به گزارش خبرگزاری حوزه،در صفحه مجازی «تاریخ حوزه طهران» تصویری از مرحوم میرزا مهدی آشتیانی منتشر و در کنار آن نوشته شده است:

حدود یک سال پس از ورود مرحوم آیت‌الله بروجردی به قم، از میرزا مهدی آشتیانی  دعوت شد تا از تهران به قم برود و در حوزۀ علمیۀ قم دروس معقول تدریس نماید. ایشان نیز پذیرفت و در ایوان مدرسه فیضیه به تدریس اسفار مشغول شد.

متأسفانه در همان روز اول برخی از طلاب به ایشان هجوم آوردند که تو وحدت وجودی هستی و نزدیک بود به ایشان آسیبی برسد که با حضور امام موسی صدر  و برادرش حاج آقا رضا صدر، غائله ختم شد، اما درس ایشان در مدرسۀ فیضیه بهم خورد.

با این حال برخی از شاگردان، همچون آقا سید جلال‌الدین آشتیانی و حاج آقا مهدی حائری یزدی به منزل ایشان که در کوچۀ مدرسه حجتیه واقع بود، رفته و در محضرشان شرح منظومه و الهیات شفا خواندند.

دوران اقامت این بزرگوار در قم چندان طول نکشید و چندی بعد به تهران بازگشت.

سال ١٣٢٧ش آیت‌الله میرزا مهدی آشتیانی در پی بیماری شدیدی که داشت به مشهد مقدس رفت و مجلس درسی نیز برایش منعقد شد که افرادی چون آقای دکتر مهدی محقق، شیخ محمد رضا ربانی و پروفسور فلاطوی در آن شرکت می‌کردند، اما جوّ سنگین مکتب تفکیک اجازه نداد این محفل علمی بیش از دو ماه به‌طول انجامد و این بزرگوار به تهران بازگشت.

(زندگینامه و خدمات علمی و فرهنگی میرزا مهدی مدرس آشتیانی، صص ۳۱ـ۲۸)

حکیم شرق آیت‌الله میرزا مهدی آشتیانی، صبح روز جمعه، ٩ شعبان ١٣٧٢ق/ ۴ اردیبهشت ١٣٣٢ش درحالی‌که رو به قبله نشسته و سخنانی دربارۀ شق‌القمر می‌فرمود و هر از گاه با صدای بلند، یا رحمن، یا رحیم، یا ارحم الراحمین می‌گفت، روح پاکش به ملکوت اعلی پیوست.