امامِ نار

امامِ نار

قرآن در آیه 41 سوره قصص می فرماید: «وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّهً یَدْعُونَ إِلَی النَّارِ وَیَوْمَ الْقِیَامَهِ لَا یُنصَرُونَ»؛ عده ای را جهت امتحان افراد جامعه، رهبر و امام قرار دادیم تا جامعه را امتحان کنیم، ولی آن ها جامعه را به آتش می خوانند و در قیامت یاری نمی شوند. این رهبران و الگوها امامِ نار هستند و مردم خود را به آتش می خوانند در آیه 24 سجده می فرماید: «وَجَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّهً یَهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمَّا صَبَرُوا وَکَانُوا بِآیَاتِنَا یُوقِنُونَ»؛(سوره سجده، آیه 24.) بعضی از فرزندان اسرائیل یا حضرت یعقوب علیه السلام که از طریق حضرت اسحاق علیه السلام به حضرت ابراهیم علیه السلام می رسند و معصوم هستند را امام قرار دادیم که به «امر» ما هدایت کنند. آنان را به این مقام نایل کردیم چرا که در دین داری صابر بودند و به آیات ما یقین داشتند. پس همچنان که ملاحظه می فرمائید در منطق دین امام نار داریم و امام نور. و می توان گفت روی هم رفته امامِ هرکس شخصیتی است که مصداق مجموعه ارزش ها و خصلت هایی است که او برای خود برمی گزیند.

ابتدا انسان عقاید و خصلت هایی را برای خود خوب و پسندیده می داند سپس کسی را که مصداق آن ارزش ها است به عنوان امام خود انتخاب می کند. در همین راستا یک شیعه ی واقعی، امیرالمؤمنین علیه السلام را، به عنوان امام برمی گزیند. به عبارت دیگر شیعه خصلت های الهی انسانی آن حضرت را بر گزیده و ایشان را امام و غایت خود قرار داده و مصداق کامل آن خصلت ها را در شخص آن حضرت می یابد و اگر چنین نباشد در واقع او حضرت علی علیه السلام را امام خود نگرفته است. یک وقت است می گوئیم چون علی علیه السلام پسر عموی پیامبر صلی الله علیه و آله و داماد آن حضرت است امام ما است، یک وقت است شجاعت، صداقت، خلوص، پاکی و ایثار و حکمت و ایمان آن حضرت را پذیرفته ایم و به این جهت آن حضرت را امام خود قرار داده ایم. در حالت دوم است که به واقع آن حضرت را امام خود گرفته ایم، وگرنه صرفِ پسر عموی پیامبر صلی الله علیه و آله و داماد آن حضرت بودن کمال نیست، عثمان هم داماد پیامبر صلی الله علیه و آله بود. کسی که فاطمه زهرا علیها السلام را به عنوان امام و غایت شخصیت خود انتخاب می کند در واقع خصلت های آن انسان کامل را برای خود انتخاب می کند و سپس مصداق آن خصلت ها را در شخص فاطمه زهرا علیها السلام می یابد. زیرا کسانی که آن خصلت ها را غایت شخصیت خود گرفته اند، پذیرفته اند آن خصلت هاآن ها را به سوی کمال و یمن و میمنت سوق می دهد و جنبه ی یمن خود را با تبعیت از آن حضرت رشد می دهند و لذا بودشان یمین می شود. فرمود: «أُوتِیَ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ»؛(سوره اسراء آیه 71.) کتاب او به جنبه ی یمین شخصیت او داده می شود.