چگونه می توانیم به نوجوان در انتخاب دوست کمک کنیم؟ بخش اول

بنام خدا

چگونه می توانیم به نوجوان در انتخاب دوست کمک کنیم؟ بخش اول

یکی از دغدغه های والدین در دوران نوجوانی فرزندشان این است که آنها دوست خوب و مناسب برای خود انتخاب کنند.

انتخاب دوست یکی از مهمترین تصمیمات در زندگی هر فردی است ، چون رفتارهای دوست بر رفتارهای هر فردی تاثیر می گذارد ؛ از اینرو باید در انتخاب دوست دقت لازم را داشت.
 یکی از دوران های مهم در زندگی ، دوران نوجوانی است. این دوران ؛دوران گذرا در زندگی یک فرد است و فرد از خانواده به جامعه منتقل می شود  و ارتباطش را با خانواده کمتر می کند و نوجوان دوستانی پیدا می کند که در تمایلات و خواسته هایش با او موافق باشند.
دوران نوجوانی،دوران  رفاقت و دوستی هاست. نوجوان در این سن، عاشق دوستی و رفاقت است. گاهی در این دوران دوستی های آتشینی به وجود می آید که باعث مشکلاتی هم می شود. دوستی در این سن بیشتر سطحی و کمتر عمیق است؛ به طوری که حتی گاهی نوجوان دوست را به خانواده ترجیح می دهد.
 در این دوران فرد احساس بزرگی و استقلال می کند و دوست دارد کارهایش را خودش انجام دهد ، برای خودش دوست انتخاب کند و اگر پدر و مادر نظری به او دهند ، ممکن است با آنها مخالفت کند، از این رو والدین باید در این دوران بیشتر به فرزند خود توجه کنند و فرزند خود را در انتخاب دوست کمک کنند.
بیشتر دوستی های ۲ نفره در میان نوجوانان بین سنین  12تا  15سال دیده شده است  و اگر میان دوستان جدایی ای اتفاق بیفتد، برای آنها بسیار سخت است ولی زمانی که آنها دوست جدید برای خود پیدا می کنند، این درد جدایی از دوستی ؛درمان می شود.

گروه همسالان برای نوجوانان از اهمیت فراوانی برخوردار است؛ بنابراین والدین توجه داشته باشند که اگر نوجوانشان در این دوران منزوی و گوشه گیر شده، دلیل آن را به دقت بررسی کنند.
گاهی نوجوان خلأ های زندگی خود را به وسیله ارتباط و معاشرت با دوستانش پر می کند  و اوقات فراغت خود را با آنان می گذراند و حتی ممکن است  سخنان و رازهای خود را به آنها می گوید. نوجوان در مقایسه با یک فرد بزرگسال باید ارتباطات اجتماعی تازه ای برای خود فراهم کند و این نشان می دهد که دوران کودکی او تمام شده و وارد دوران بزرگسالی شده است.

اهمیت انتخاب دوست در دوران نوجوانی

 انتخاب دوست در دوران نوجوانی  از اهیمت بالایی برخوردار است . ممکن است نوجوان در این دوران دوستی را برای خود انتخاب کنند که برای آنها خطر ایجاد کند.
 نوجوان همه کارهایش را با دوستش انجام می دهد. مثلا به هم ورزش می کنند ، با هم تفریح می روند ، با هم درس می خوانند، با هم کلاس می روند و در واقع بیشتر زمان خود را با دوست می گذرانند و ساعات کمتری همراه خانواده هستند.
در این دوره به علت شکل‌گیری شخصیت نوجوان، ارتباط آنها با گروه دوستان و همسالان بیش از سایر گروه‌ها است
 نوجوان در این دوران  به دنبال کسب مهارت‌های لازم خارج از خانواده است و برای زندگی اجتماعی ، تمرین می کنند و می خواهند کارهایی که بزرگسالان انجام می دهند را انجام دهند،  ولی ممکن است  از سوی آنها منع شوند.
 نوجوانان با قرار گرفتن در گروه‌های دوستان از معیارهای گروهی خود دفاع می‌کنند، به آنها وفادار هستند و  نسبت به آنها مطیع‌تر هستند و هر کاری را که با هم انجام می‌دهند صحیح و بدون عیب می‌بینند. اگر خانواده ها هرازگاهی با آنها مخالفت کنند، حتی ممکن است در مقابل خانواده بایستند.
وقتی نوجوان ساعتهای زیادی را با دوستان می گذراند و با آنها ارتباط صمیمانه ی زیادی برقرار می کند و تمام و کمال از دوستان خود حمایت و پیروی می کند، ممکن است والدین را نسبت به خودشان حساس کنند.
البته خانواده ها باید به این نکته توجه داشته باشند که دوست یابی از مهمترین تصمیمات این دوران است و اگر نوجوانی خود را درگیر این موضوعات نکند و مهارت لازم را برای به دست آوردن دوست کسب نکنند، ممکن است دردسرهایی برای خانواده به وجود بیاید.
 والدین گمان می کنند که همیشه دوستان ناباب در کمین نوجوان آنها نشسته تا با دوستی او را منحرف کند،و به همین دلیل آن‌ها سعی می‌کنند با محدود کردن روابط نوجوان و نصیحت‌ها و تذکرات پی‌درپی او را از گزند مشکلات دور نگه دارند درحالیکه این اقدامات والدین موجب بروز اختلافات ملموس و دور شدن نوجوان از محیط خانواده، پرخاشگری و بدرفتاری‌های دیگر می‌شود.

 وقتی نوجوان با دوست خود صمیمی می شود ؛ به این معنا نیست که قرار است  یک اتفاق و یا رابطه ی خطرناک به وجود بیاید.برعکس زمانی که نوجوان برای خود دوست پیدا می کند و در گروه های دوستی شرکت می کند، دیدگاه‌های آنها نسبت به مسائل مختلف، یادگیری مهارت‌های ارتباط مؤثر، افزایش مهارت همدلی و درک گسترش می یابد. همچنین وقتی آنها در کنار هم حضور دارند،همین کنار هم بودن  می تواند به یادگیری و افزایش مهارت‌های شغلی، هنری، فنی و آموزشی نیز کمک کند.
 دوستان و گروه های دوستی در این دوران برای هر فردی، حامیان مهمی محسوب می شوند.این حامیان می توانند به امنیت اجتماعی و روانی افراد کمک کنند.
 انتخاب دوست در این دوران به این دلیل اهمیت دارد که وقتی فرد در بین جمع دوستان حضور دارد ، این حضور  احساس نیاز به تعلق را در نوجوان ارضا می‌کند و می‌تواند باعث افزایش احساس اعتماد به نفس نیز شود.
 همچنین ا اگر نوجوانان افراد سالمی را برای دوستی انتخاب کنند می‌توانند تجربیات مثبتی را در زمینه ارتباطات اجتماعی شکل دهند و به کمک همین روابط در کنار بلوغ جسمانی بلوغ روانی و اجتماعی را هم تجربه خواهند کرد.
نوجوانان  وقتی دوستی را برای خود انتخاب می کنند و یا در گروه های دوستی شرکت می کنند، با عقاید، ارزش‌ها، افکار و نقش‌های مختلفی آشنا می‌شوند که در فرایند هویت‌یابی آن‌ها را هدایت می‌کند و در نتیجه در شکل گیری شخصیت آینده آن‌ها نیز تأثیر می‌گذارد.

چگونگی کمک به نوجوان در انتخاب دوست

درست است که نوجوانان در این سنین به دنبال استقلال بیشتری هستند و می‌خواهند خودشان در مورد روابط دوستی‌شان تصمیم بگیرند با این حال آن‌ها در این دوره همچنان به نظارت و حمایت‌های والدین احتیاج دارند. والدین باید به نوجوان خود کمک کنند تا بهترین دوست را برای خود انتخاب کند و در این دوران دچار اشتباهات کمتری شود.

 در ادامه مطلب اشاره ای به بعضی از روش هایی که والدین می توانند به نوجوان کمک کنند تا دوست مناسب پیدا کنند داریم:

مطلب ادامه دارد.........