به گزارش مشرق، گرفتگی بینی در واقع همان احتقان بینی است. گرفتگی بینی اغلب نشانه‌ای از مشکل دیگری در سلامتی، مانند عفونت سینوس‌ها است. همچنین ممکن است در اثر سرماخوردگی معمولی ایجاد شود. احتقان بینی زمانی ایجاد می‌شود که بینی پر و ملتهب شود. احتقان‌های مرتبط با بیماری‌ها معمولا طی یک هفته بهبود پیدا می‌کنند.
علایم همراه با گرفتگی بینی چیست؟
احتقان بینی با بینی گرفته یا آبریزش بینی، درد سینوس، افزایش ترشحات موکوسی، تورم بافت بینی مشخص می‌شود. اگر موکوس زیادی از قسمت عقب بینی وارد حلق شود، می‌تواند سبب سرفه یا گلودرد نیز شود.
دلایل گرفتگی بینی چه چیزهایی هستند؟
بیشترین علل گرفتگی بینی، بیماری‌های جزئی نظیر سرماخوردگی، آنفولاآنزا، و عفونت‌های سینوسی هستند. احتقانی که بیشتر از یک هفته به طول بینجامد، اغلب نشانه‌ای از یک بیماری زمینه‌ای است.
برخی دلایل احتقان طولانی مدت بینی موارد زیر را شامل می‌شوند:
حساسیت‌ها که ممکن است تنفسی یا غذایی باشند.
رینیت: التهاب بافت داخل بینی که ممکن است در اثر التهاب و یا حساسیت باشد.
سرماخوردگی
آنفولانزا
آسم حساسیتی
سینوزیت: عفونت سینوس‌ها
آدنوئید بزرگ: بزرگی یکی از لوزه‌ها
خونریزی بینی
تب یونجه
بیماری پنجم: نوعی بیماری ویروسی است که اغلب کودکان را درگیر می‌کند.
رشد بافتی غیرسرطانی، که پولیپ‌های بینی نامیده می‌شوند، یا تومورهای خوش خیم در راه‌های بینی
تماس با مواد شیمیایی
محرک‌های آزاردهنده‌ی محیطی
انحراف دیواره‌ی بینی
انسفالیت: التهاب در بافت‌های مغز
سردردهای خوشه‌ای (کلاستر)
لیشمانیوز: نوعی بیماری انگلی که با پشه‌های خاکی منتقل می‌شود.
همچنین ممکن است احتقان بینی طی بارداری، معمولا در انتهای سه ماهه‌ی اول، اتفاق بیفتد. نوسانات هورمونی و افزایش جریان خون که طی بارداری وجود دارد، ممکن است باعث احتقان بینی شود. این تغییرات ممکن است دیواره‌های بینی را تغییر دهد و باعث شود که ملتهب یا خشک شوند و یا خونریزی کنند.
درمان گرفتگی بینی چیست؟
دقت کنید که درمان‌های گرفتگی بینی با صلاحدید پزشک انجام می‌شود. درمان‌های خانگی می‌توانند در درمان احتقان بینی موثر باشند. رطوبت دهنده‌ها که می‌توانند رطوبت هوا را افزایش دهند، می‌توانند به رقیق شدن موکوس و تسکین التهاب راه‌های بینی کمک کنند. با این وجود، اگر آسم دارید، پیش از استفاده از رطوبت دهنده‌ها با پزشک خود مشورت کنید.
سر را بالاتر روی بالش قرار دهید تا موکوس به سمت خارج راه‌های بینی جریان پیدا کند.
اسپری‌های سالین برای تمامی سنین بی خطر هستند، اما برای کودکان باید پس از آن یک اسپیراتور یا حباب بینی استفاده شود. توجه داشته باشید که اسپیراتور برای خارج کردن موکوس باقیمانده از بینی کودک استفاده می‌شود.
در رابطه با گرفتگی بینی طولانی مدت، بعد از اینکه پزشک علت را شناسایی کرد، می‌تواند یک برنامه درمانی پیشنهاد کند. درمان‌ها اغلب شامل داروهایی هستند که علایم را بهبود می‌بخشند یا رفع می‌کنند.
داروهایی که برای درمان احتقان بینی استفاده می‌شوند شامل موارد زیر هستند:
ضدحساسیت‌های خوراکی برای درمان حساسیت نظیر لوراتادین و سیتریزین
اسپری‌های بینی که حاوی آنتی هیستامین‌ها هستند مانند آزلاستین
استروئیدهای بینی، مانند مُمِتازون یا فلوتیکازون
آنتی بیوتیک‌ها
ضد احتقان‌های قوی نظیر سودوافدرین
اگر تومور یا پولیپ بینی در مسیرهای هوایی داشته باشید یا سینوس‌هایی که مانع خروج موکوس می‌شوند، ممکن است پزشک جراحی را پیشنهاد کند.
چه زمانی لازم است برای گرفتگی بینی به پزشک مراجعه کنیم؟
گاهی درمان‌های خانگی برای درمان احتقان کافی نیستند، مخصوصا اگر علایم شما در اثر مشکلات سلامتی دیگری ایجاد شده باشند. در این مواقع، درمان‌های پزشکی مورد نیاز هستند، مخصوصا اگر شرایط دردناکی وجود داشته باشد و یا با فعالیت‌های روزمره در تداخل باشد.
اگر هر کدام از علایم زیر را داشتید، سریعا پزشک تان را ملاقات کنید:
احتقان بینی بیش از ده روز طول بکشد
احتقان بینی با تب بالایی که بیش از سه روز طول کشیده
ترشحات سبز رنگ بینی همراه با درد سینوس و تب وجود داشته باشد.
سیستم ایمنی ضعیف باشد.
آسم یا آمفیزم
نوعی مشکل ریوی که در آن دیواره‌های آلوئول‌های ریه ضعیف شده و پاره می‌شوند و بیمار احساس تنگی نفس داشته باشد.
همچنین اگر اخیرا آسیب به سر داشتید و اکنون ترشحات خونی از بینی یا جریان دائمی ترشحات بی رنگ دارید، باید فورا به پزشک مراجعه کنید.
احتقان بینی در نوزادان بیش از سایر کودکان و بالغین خطرناک است. علایم مرتبط با بینی می‌تواند با تغذیه‌ی نوزاد تداخل داشته باشد و حتی ممکن است منجر به اختلالات تنفسی مرگ آور شود.
همچنین ممکن است از سخن گفتن طبیعی و تکامل شنوایی جلوگیری کند.
با توجه به اهمیت گرفتگی بینی در نوزادان توجه داشته باشید که اگر نوزاد شما دچار احتقان بینی شد، سریعا به متخصص اطفال مراجعه کنید.
