امام رضا (ع) و تسلط به زبانهای مختلف

شیخ صدوق (ع) به نقل از ابوالصلت هروی می نویسد:

امام رضا (ع) با هر گروه و ملیتی از مردم، با زبان مادری او سخن میگفت، به خدا سوگند او از خود آنها به زبان محلی شان داناتر بود و از خودشان فصیح تر صحبت می کرد، روزی به او گفتم:

یابن رسول الله انی لا عجب من معرفتک بهذه اللغات علی اختلافها، فقال: یا ابا الصلت انا حج الله علی خلقه؛ و ما کان الله لیتخذ حج علی قوم و هو لا یعرف لغاتهم او ما بلغک قول امیرالمؤمنین (ع)؛ اوتینا فصل الخطاب فهل فصل الخطاب الا معرف اللغات؛

ای پسر رسول خدا، من از آشنایی شما به این همه زبانهای مختلف در شگفتم!

چه طور ممکن است یک انسان به این همه زبانهای رایج و ملتهای مختلف آشنا کامل داشته باشد؟!] آن حضرت در پاسخ فرمود: ای اباصلت! من حجت خداوند بر تمامی مردم روی زمین هستم، و پروردگار متعال حجت و خلیفه ی خویش بر قومی نمی گرداند کسی را که زبان و گویش آنها را بلد نباشد، آیا سخن امیرمؤمنان را نشنیده ای که فرمود: به ما فصل الخطاب عطا شده است و آیا فصل الخطاب غیر از آشنایی به لغات و زبانهای گوناگون چیز دیگری است؟^[1]

پی نوشت