1- صدوق در عیون اخبار الرضا (ع) رساله ای از آن حضرت نقل کرده که در جواب محمد بن سنان قمی در علل احکام نوشته است و در آن پنجاه و پنج علت از علل شرایع مطرح شده است.
2- کتاب علل فضل بن شاذان که همه را از امام رضا (ع) شنیده و جمع کرده و از آن حضرت به علی بن محمد بن قتیبه نیشابوری نقل میکند.
3- رسالهای که آن حضرت برای مأمون عباسی در محض اسلام و شرایع دین مرقوم فرموده و صدوق (ره) آن را در عیون اخبارالرضا (ع) آورده است.
4- رساله ای که برای مأمون عباسی درباره شریعت نوشت، حسن بن شعبه در تحف العقول نقل کرده: مأمون فضل بن سهل را محضر امام رضا (ع) فرستاد و پیغام داد که دوست دارم برای من از حلال و حرام و واجبات و سنن بنویسی که تو حجت خدا برخلق و معدن علم هستی، امام(ع) دوات و کاغذ خواست و نوشت:
بسم الله الرحمن الرحیم... آنگاه ابنِ شعبه ی حرانی این رساله را به تفصیل نقل میکند.[1]
5- رساله ذهیبه، رساله ای بود که امام (ع) درباره طب و بهداشت و حفظ صحت بدن توسط اغذیه، برای مأمون عباسی نوشت و چون مأمون دستور داد آن را با آب طلا نوشتند، به رساله ذهبیه معروف گردید. علامه مجلسی همه آن رساله را در پنجاه صفحه نقل کرده و در آخر فرموده: ابومحمد حسن قمی گوید: چون این رساله به دست مامون رسید، آن را خواند و شاد شد و گفت: با آب طلا نوشته شود و رساله مذهبیه مسمی گردید.[2]
6- کتاب فقه الرضا، و آن کتابی است در ابواب فقه، این کتاب تا زمان مجلسی اول مشهور نبود و از زمان وی معروف گردید، علتش آن بود که، جماعتی از اهل قم نسخه آن کتاب را به مکه آوردند، قاضی امیر سید حسین اصفهانی آن را دید و یقین کرد که آن تألیف حضرت رضا (ع) است، سید آن را استنساخ کرد و با خود به اصفهان آورد و به مجلسی اول نشان داد، او و فرزندش مجلسی دوم یقین کردند که آن از حضرت رضا (ع) است.
پی نوشت ها
[1] 514- 324 روايات امام رضا ع.- تحف العقول: ص
[2] بحار: ج 59 ص 306- 356-
