حوادث آخرین ماه های پیش از ظهور
مجتبی السادة
ترجمه: محمود مطهری نیا
اشاره:
در بخش های قبلی این سلسله مقالات، با برخی نشانه های مخصوص سال ظهور امام عصر (عج) آشنا شدیم و اینک به بررسی سلسله رویدادهایی می پردازیم که در آخرین ماه های پیش از ظهور آن حضرت رخ می دهد .
2 - ندای آسمانی صیحه
این نشانه یکی از پنج مورد نشانه حتمی ظهور است .
«صیحه » به صدا و ندا اطلاق می شود و در اینجا منظور ندایی است که شب بیست و سوم ماه رمضان که همان شب قدر است از آسمان شنیده می شود . هر جمعیتی آن را به زبان خویش می شنود و از آن حیران و سرگردان می گردد; از شنیدن این ندا خوابیده بیدار می شود; ایستاده می نشیند; نشسته بر سر جای خود میخکوب می شود نوعروسان از شدت ترس از خلوتگاه های خویش بیرون می آیند . این ندا از جبرئیل امین است، که به زبانی رسا چنین اعلام می کند:
«صبح نزدیک شد (1) . بدانید که حق با مهدی (ع) و شیعیان اوست » .
پس از آن در بعدازظهر (نزدیک مغرب) شیطان لعین در میان زمین و آسمان ندا می دهد که: «آگاه باشید که حق با عثمان و شیعیان اوست » . ظاهرا مراد از «عثمان » ، «عثمان بن عنبسه » یا همان سفیانی است .
ابوحمزه می گوید: از امام باقر (ع) پرسیدم: آیا شورش سفیانی از علایم حتمی ظهور است؟ حضرت فرمودند: آری ندا هم حتمی است . . . از حضرت پرسیدم: این ندا چگونه خواهد بود؟ فرمودند:
یک منادی اول روز ندا می دهد که حق با آل علی (ع) و شیعیان اوست و در انتهای روز شیطان ندا می دهد که حق با عثمان و شیعیان اوست و در این زمان یاوه گویان (باطل گرایان) دچار تردید می شوند . (2)
دلیل برخاستن این صدای آسمانی از این قرار است:
الف) توجه دادن مردم به نزدیکی ظهور;
ب) به وجود آوردن آمادگی درونی در میان مؤمنان مخلص .
توجه به زمان وقوع این نشانه; یعنی با فضیلت ترین ماه و شب سال - که اقبال و رویکرد دینی مسلمانان به حد اعلای خود می رسد - اهمیت آن را ثابت می کند .
ابوبصیر از امام باقر (ع) چنین روایت می کند:
صیحه حتما در ماه رمضان، خواهد بود; چرا که ماه رمضان ماه خداوند است و آن هم ندای جبرئیل است برای خلق .
سپس فرمودند:
منادی از آسمان به نام قائم (ع) ندا سر می دهد و از مشرق تا مغرب صدایش را می شنوند . از ترس آن صدا هیچ خوابیده ای نمی ماند; مگر اینکه بیدار می شود و ایستادگان همگی می نشینند و نشستگان هم بر دو پای خویش برمی خیزند . خداوند بیامرزد هر که از این صدا عبرت بگیرد . صدا، صدای جبرئیل روح الامین است که در شب جمعه بیست و سوم ماه رمضان بر خواهد خاست . پس از آن شکایتی نداشته باشید و گوش فرا دهید و اطاعت کنید . در انتهای روز صدای ابلیس ملعون (شنیده می شود) که ندا می دهد آگاه باشید که فلانی مظلومانه کشته شد تا مردم را به شک بیندازد و آنها را مبتلا به فتنه کند . چقدر شک کنندگان متحیر در آن روز زیادند که در آتش افکنده شده اند . وقتی صدا را در ماه رمضان شنیدید از آن شکایت نکنید که آن صدای جبرئیل است و نشانه آن این است که به نام قائم و پدرش (ع) ندا می دهد . به طوری که حتی دوشیزگان در خلوتگاه هایشان در خانه آن را می شنوند و پدر و برادر خویش را برای خروج (و قیام) تشویق می کنند .
و فرمودند:
به ناچار این دو صدا باید پیش از قیام قائم (ع) باشد: صدایی از آسمان که صدای جبرئیل است و به نام صاحب این امر و نام پدرش و صدایی که از زمین شنیده می شود و آن صدای ابلیس است که به نام فلانی ندا می دهد که مظلومانه کشته شد ولی با آن به دنبال فتنه است . پس شما ندای اول را اجابت و اطاعت کند و از دومی و از اینکه به فتنه اش افکنده شوید، بپرهیزید .
سپس پس از بیان بخش زیادی از حدیث فرمودند:
وقتی که بنی فلان در میان آنها اختلاف افتاد; در آن زمان چشم انتظار فرج باشید و فرج شما تنها در اختلاف بنی فلان است . پس وقتی دچار اختلاف شدند منتظر صیحه در ماه رمضان باشید و (پس از آن) قیام قائم (ع) که خداوند هر چه را بخواهد به انجام می رساند . (3)
عبدالله بن سنان می گوید: نزد امام صادق (ع) بودم که شنیدم مردی از دیار همدان به حضرت عرض کرد: عامه (اهل سنت) ما را سرزنش می کنند و می گویند شما گمان می کنید که منادی از آسمان به نام صاحب این امر ندا درمی دهد . حضرت که تکیه داده بودند خشمگین شدند، جلوتر آمدند و نشستند . سپس فرمودند:
آن را از من روایت نکنید و از پدرم روایت کنید که دیگر هیچ عیبی برای شما نخواهد داشت . شهادت می دهم که از پدرم (ع) شنیدم که می فرمودند: والله! این مطلب در قرآن به وضوح بیان شده است آنجا که می گوید:
ان نشاء ننزل علیهم من السماء آیة فظلت اعناقهم لها خاضعین . (4)
اگر بخواهیم از آسمان معجزه ای بر ایشان می فرستیم که گردن هایشان را برای همیشه به زیر افکنند .
آن روز در زمین احدی باقی نمی ماند که به عنوان خضوع گردنش را کج نکرده باشد . اهل زمین ایمان می آورند، آن زمان که این صدا را از آسمان بشنوند که: «آگاه باشید حق در میان علی بن ابی طالب (ع) و شیعیان اوست » .
سپس فرمودند:
فردای آن روز شیطان در هوا بالا می رود به طوری که از زمین متواری گشته و دور می شود و در پس آن ندا می دهد که بدانید حق در عثمان بن عفان و پیروان اوست . او مظلومانه کشته شد (بیایید) و قصاص خونش را طلب کنید .
حضرت ادامه دادند:
خداوند آنها را که ایمان آورده اند; با اقرار (همیشه به یک شکل) پابرجا و ثابت قدم می کند و این همان ندای اول است . آنها هم که در دل هایشان مرض است آن روز به شک می افتند که این مرض والله، عداوت اهل بیت (ع) است . بنابراین در آن زمان از ما بیزاری می جویند در عین حال که به ما متمایل می شوند; می گویند آن صدای اول جادویی از سحرهای اهل بیت (ع) بود سپس امام صادق (ع) این آیه را تلاوت کردند که:
و ان یروا آیة یعرضوا و یقولوا سحر مستمر . (5)
اگر آنها معجزه ای را مشاهده کنند از آن روی گردانده، می گویند این همان جادوی همیشگی (آنها) است . (6)
زرارة بن اعین از امام صادق (ع) روایت کرده که فرمودند:
منادی از آسمان ندا می دهد که: «فلانی فرمانرواست » و منادی (دیگری) هم ندا می دهد که: «همانا علی و شیعیان او رستگارند» .
پرسیدم: چه کسی پس از این با مهدی (ع) می جنگد؟ فرمودند:
مردی از بنی امیه که شیطان ندا می دهد همانا فلانی و پیروان او رستگار می شوند .
گفتم: پس چه کسانی راستگو را از دروغگو تشخیص می دهد؟ فرمودند:
آنها که احادیث ما را روایت می کنند و پیش از وقوع این اتفاقات می گویند چنین می شود و می دانند که آنها راستگویند و حق دارند . (7)
این ندا مصداق این آیه است که:
افمن یهدی الی الحق احق ان یتبع امن لا یهدی الا ان یهدی فما لکم کیف تحکمون . (8)
آیا آنکه به سوی حقیقت هدایت می کند شایسته تر است که تبعیت شود یا آنکه هدایت نمی پذیرد جز آنکه هدایت شود; شما را چه می شود، چگونه قضاوت می کنید؟
لذا این ندا و صیحه آسمانی (صدای جبرئیل) مانند پیشامد بزرگ غیر منتظره ای است که جنبه ای اعجازی دارد و در دل دشمنان خدا ترس و هراس می افکند و بشارت بزرگی برای مؤمنان است که از نزدیکی ظهور حکایت می کند و این مصداق آیه ای از قرآن کریم است که می گوید:
ان نشاء ننزل علیهم من السماء آیة فظلت اعناقهم لها خاضعین . (9)
و آیه دیگری که می گوید:
و استمع یوم ینادی المنادی من مکان قریب یوم یسمعون الصیحة بالحق ذلک یوم الخروج (10) .
و آن روزی که منادی از جایی نزدیک ندا می دهد، گوش فرا ده . آنها زمانی که صیحه را به حق بشنوند آن روز زمان خروج است .
وظایف مؤمنان در هنگام پیشامد این صیحه:
در احادیث اهل بیت (ع) در این زمینه چنین آمده است:
الف) پس از شکر و ستایش خداوند: به جا آوردن نماز صبح جمعه مورد بحثمان، به خانه هایتان بروید و درها را قفل کنید و دریچه ها و روزنه ها را ببندید و خودتان را در میان چیزی بپوشانید و گوش هایتان را بگیرید (در حدیث آمده است که از آثار این صیحه این است از شدت و قوت این صدا 000/70 نفر کر و 000/70 نفر لال می شوند)، هرگاه صدا را شنیدید پس به سجده بیفتید و بگویید:
سبحان ربنا القدوس .
پروردگار مقدس ما منزه است
هر که چنین کند نجات می یابد و هر که از این عمل روی گرداند هلاک می شود . (11)
این از جمله مواردی است که هر کس خداوند متعال بر آن توفیقش داد تا نعمت درک آن عهد مبارک را با ظهور حضرت مهدی (ع) بیابد، واجب است بر آن شکرگزار باشد .
ب) انبار کردن غذای یکسال خود و خانواده اش: امام باقر (ع) فرمودند:
نشانه حادثه ها در ماه رمضان، نشانه ای است در آسمان که مردم پس از آن دچار اختلاف می شوند . هرگاه آن را درک کردی غذایت را بیشتر کن . (12)
پس از شنیده شدن ندای آسمانی میان مردم اختلاف، جنگ و فتنه (نبرد قرقیسیا) پدید آمده و به دنبال آن قحطی و گرانی خوراکی ها پیش می آید و از این رو ائمه (ع) به شیعیان مؤمن خویش و مسلمانان سفارش کرده اند که غذا و نیازمندیهای خود و خانواده هایشان را برای مدت یک سال ذخیره کنند . شما را به خدا، ببینید چقدر این امامان بزرگوار (ع) تیزبین بوده اند و به چه میزان به شیعیان و دوستداران خویش محبت می ورزیده اند . ما در طول سال های عمر خود چگونه به این محبت های ایشان جواب داده ایم و چقدر در صدد جبران محبت هایشان بوده ایم؟ آری! هر کس که به آنها عشق ورزیده و با آنها ارتباط دارد; می تواند به محبت ایشان نسبت به خود مباهات و افتخار کند .
3 - بیعت کردن 000/30 نفر از قبیله بنی کلب با سفیانی
سفیانی در ماه رجب شورش کرده و به مبارزات نظامی و سیاسی و جنگ های خویش جامه عمل می پوشاند و محدوده نفوذ خویش را گسترش می دهد و در این زمان دیگران هم به او پیوسته و مجموعه ها و قبایل غیر دینی به دنبال او راه می افتند . پیامبراکرم (ص) در این رابطه فرمودند:
سفیانی با 360 سوار شورش می کند تا اینکه به دمشق می رسد و در ماه رمضان هم 000/20 نفر از قبیله بنی کلب با او بیعت می کنند . (13)
قبیله بنی کلب، عمو زادگان سفیانی; یعنی همان قبایل دروز (14) می باشند که در آینده او را همراهی می کنند . این قبیله در عصر معاویه نصرانی بودند و معاویه از آنها با مادر یزید ( علیهم اللعنة) قاتل سیدالشهدا (ع) ازدواج کرد . بنابراین، سفیانی از اولاد یزید بن معاویة بن ابی سفیان ( علیهم اللعنة) می باشد . پیروان این آیین در منطقه رمله (در بیابان برهوت شرقی فلسطین و غربی اردن و جنوب غربی سوریه دمشق) تا چند کیلومتر در اطراف آن سکنی گزیده اند .
ادامه دارد
پی نوشت ها:
1 . بحارالانوار، ج 52، ص 274 .
2 . الارشاد شیخ مفید، ج 2، ص 371; الغیبة، شیخ طوسی، ص 266; اعلام الوری، ص 429 .
3 . الغیبة، نعمانی، ص 170، بحارالانوار، ج 52، ص 231; النجم الثاقب، ج 1، ص 126، تاریخ مابعدالظهور، ص 125 .
4 . سوره شعراء (26)، آیه 4 .
5 . سوره قمر (54)، آیه 2 .
6 . الغیبة، نعمانی، ص 173، بحارالانوار، ج 52، ص 292 .
7 . الغیبة، نعمانی، ص 176، بحارالانوار، ج 52، ص 295 .
8 . سوره یونس (10)، آیه 35 .
9 . سوره شعراء (26)، آیه 4 .
10 . سوره ق (50)، آیه 42 و 41 .
11 . یوم الخلاص، ص 1542 .
12 . یوم الخلاص، ص 542 .
13 . یوم الخلاص، ص 671، بیان الائمه، ج 2، ص 586 .
14 . طریقه دروزیه، طریقتی است دینی، فلسفی، اخلاقی و اجتماعی در سوریه و لبنان . این طایفه منسوبند به «درزی » که وی بعدها از اعتقاد خویش برگشت . عنوان اصلی این طریقت موحدون است که اساس عقیده شان بر حلول و تناسخ روح است . لغتنامه الرائد، ج 1، ص 787 . [م ].
