منبع : پاک نیا، عبدالکریم؛ پدر، مادر شما را دوست دارم، ص: 96
در ذهن جوّال نوجوانان با رسیدن به رشد عقلانی سؤالاتی مطرح می شود شایسته است والدین به این سؤالات توجه کرده و با پاسخ منطقی و صحیح آنان را راهنمائی نمایند.
قاسم بن الحسن یادگار حضرت مجتبی علیه السلام هنگامی که در شب عاشورا از عمویش امام حسین علیه السلام شنید که به اصحابش بشارت می دهد که فردا تمامی آنها شهید خواهند شد، در ذهن او سوالاتی مطرح گردید، از جای خود برخاسته و از امام حسین علیه السلام سؤال کرد:
«عمو جان! آیا من هم در ردیف شهدا خواهم بود؟» امام حسین علیه السلام فرمود:
«یا بُنَی! کیفَ الْمَوتُ عِنْدَک
؛ پسرم مرگ را چگونه می بینی؟» نوجوان خوش سیما با تمام خلوص و صفا پاسخ داد:
«احْلی مِنْ الْعَسَلْ
؛ مرگ در راه تو برای من شیرین تر از عسل می باشد.» قاسم سؤال خویش را تکرار نمود: «آیا من هم در ردیف شهدای کربلا خواهم بود؟» امام پاسخ داد: «عمویت فدای تو! بلی به خدا قسم تو را هم در ردیف یارانم خواهند کشت، حتی پسر شیرخواره ام عبدالله را نیز به شهادت می رسانند.» فرزند غیرتمند امام مجتبی علیه السلام باشنیدن این سخن یکه ای خورده و سوی عمویش خیز برداشته و پرسید:
«عمو جان! آیا آن ها به خیمه گاه می رسند و بعد از تسلط به خیمه ها و بانوان، عبدالله را می کشند؟!» آن گاه امام علیه السلام کیفیت شهادت طفل شیر خواره را به قاسم شرح داد.[1]
پی نوشت ها
[1] مدينة المعاجز، ج 4، ص 214.
