پدر و پدربزرگ وی در زمان حیات خود از فعالان حوزه هنرهای دستی، سرودن شعر کرمانجی و موسیقی بودند. استاد محمدی، اشعار حماسی زیبایی درباره ایران، رزمندگان و جبهه‌های جنگ به زبان کردی خوانده است که به تازگی به زبان فارسی نیز ترجمه و چاپ شده است. وی از ۱۰ سالگی نواختن دو تار و خواندن شعرهای محلی را آغاز کرد و تا پایان عمر نوای خوش دو تار و صدای دلنشین و جذاب او زینت‌بخش محافل فرهنگی و هنری در کشور و استان خراسان بود.
استاد محمدی خود را یک مانه و سملقانی عاشق و یک عشق دوتار و موسیقی کرمانجی می‌دانست و درباره هنر حماسه‌خوانی می‌گفت: منشاء اشعارحماسی، غارت در زمان احمدشاه است و افسانه‌های بسیاری در این زمینه، مانند جعفرقلی و شاه‌خطا وجود دارد که هنوز هم گاهی توسط بخشی‌ها خوانده می‌شود.
استاد محمدی از ابتدای راه‌اندازی رادیو کرمانجی با صدا و سیمای مرکز خراسان همکاری داشت و بیش از ۴۰ سرود انقلابی و محلی به زبان کرمانجی مانند «الله مزار»، «هرایی»، «شاه فتایی»، «جعفرقلی» و «سردار عوض‌خان» ساخت و در رادیو اجرا کرد.
وی در رویدادهای فرهنگی-هنری بی‌شماری مانند جشنواره موسیقی فجر، جشنواره موسیقی نواحی ایران، جشنواره موسیقی سرنانوازان کشور و جشنواره پیران چنگی حضور داشت و موفقیت‌های بسیاری نیز کسب کرد.
شغل اصلی استاد محمدی، کشاورزی بود. او دارای سه دختر و ۵ پسر است که فرزندان او نیز، خود، شاگرد مکتب پدر بوده و دستی بر هنر نوازندگی دوتار دارند. نوای دوتار استاد حاج سهراب محمدی، پیر چنگی خراسان از مرزهای دیار خود فراتر رفت و در پهندشت افق سرزمین بزرگ ایران و فراتر از آن، طنین انداز گشت.
وی در ۲۲ مرداد سال ۱۳۹۹ در سن هشتادودوسالگی دیده از جهان فروبست.
