محبت زوجین نسبت به هم در طول محبت انسان به خالق هستی بخش است. همان طوری که آدمی در مقابل معبود خویش کرنش و خضوع دارد، در برابر اوامر او نیز بایستی منقاد باشد و یکی از اوامر او محبت به همسر است چه اینکه او اساساً ازدواج را مایه ایجاد الفت و محبت قرار داده است. بنابراین آنکه ایمانش به خداوند بیشتر است، اطاعتش از خداوند بیشتر بوده و همسرش را بیشتر دوست دارد.
امام صادق علیه السلام می فرماید:
ما اظُنُّ رَجُلًا یزدادُ فِی الایمانِ خیراً الّا ازداد حبّاً لِلنِّساءِ.[1]
گمان نمی کنم مردی به ایمانش عمل نیکی بیفزاید مگر اینکه عشق خود را به همسرش افزوده باشد.
در اخبار و احادیث، اذکار و دعاهائی برای افزایش محبت بین زوجین وارد شده است که نمونه هائی از آنها عبارتند از:
بعد از وضو، سیصد بار ذکر ذیل برای محبت مؤثر است، این اذکار باید در یک جلسه تلاوت شوند.
یا حبیب الْمُدَبِّرینَ حَبِّبْ مَحَبَّتی عَلی قَلْبِ فلان بن فلان
(نام شخص و پدر او نوشته شود)
همراه داشتن و یا قرائت آیات ذیل نیز تأثیر دارد.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ
«أَنِ اقْذِفِیهِ فِی التَّابُوتِ فَاقْذِفِیهِ فِی الْیمِّ فَلْیلْقِهِ الْیمُ إِذْ تَمْشِی أُخْتُک فَتَقُولُ هَلْ أَدُلُّکمْ عَلی مَنْ یکفُلُهُ فَرَجَعْناک إِلی أُمِّک کی تَقَرَّ عَینُها» (بخشی از آیات 39 و 40 سوره طه)
«زُینَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَواتِ مِنَ النِّساءِ وَ الْبَنِینَ وَ الْقَناطِیرِ الْمُقَنْطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَ الْفِضَّةِ وَ الْخَیلِ الْمُسَوَّمَةِ وَ الْأَنْعامِ وَ الْحَرْثِ ذلِک مَتاعُ الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ اللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الْمَآبِ» (آیه 14 سوره آل عمران)
«قُلْ إِنْ کنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِی یحْبِبْکمُ اللَّهُ وَ یغْفِرْ لَکمْ ذُنُوبَکمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ» (آیه 31 سوره آل عمران)
«وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْداداً یحِبُّونَهُمْ کحُبِّ اللَّهِ وَ الَّذِینَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ وَ لَوْ یرَی الَّذِینَ ظَلَمُوا إِذْ یرَوْنَ الْعَذابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِیعاً وَ أَنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعَذابِ» (بخشی از آیه 165 سوره بقره)
«وَ قالَ نِسْوَةٌ فِی الْمَدِینَةِ امْرَأَتُ الْعَزِیزِ تُراوِدُ فَتاها عَنْ نَفْسِهِ قَدْ شَغَفَها حُبًّا إِنَّا لَنَراها فِی ضَلالٍ مُبِینٍ» (بخشی از آیه 30 سوره یوسف)
«فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ کنْتَ فَظًّا غَلِیظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِک فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَ شاوِرْهُمْ فِی الْأَمْرِ فَإِذا عَزَمْتَ فَتَوَکلْ عَلَی اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یحِبُّ الْمُتَوَکلِینَ» (بخشی از آیه 159 سوره آل عمران)
«یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا مَنْ یرْتَدَّ مِنْکمْ عَنْ دِینِهِ فَسَوْفَ یأْتِی اللَّهُ بِقَوْمٍ یحِبُّهُمْ وَ یحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَی الْمُؤْمِنِینَ أَعِزَّةٍ عَلَی الْکافِرِینَ یجاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ لا یخافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ ذلِک فَضْلُ اللَّهِ یؤْتِیهِ مَنْ یشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلِیمٌ» (بخشی از آیه 54 سوره مائده)
«لا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ یفْرَحُونَ بِما أَتَوْا وَ یحِبُّونَ أَنْ یحْمَدُوا بِما لَمْ یفْعَلُوا فَلا تَحْسَبَنَّهُمْ بِمَفازَةٍ مِنَ الْعَذابِ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِیمٌ» (بخشی از آیه 188 سوره آل عمران)
«فَقالَ إِنِّی أَحْبَبْتُ حُبَّ الْخَیرِ عَنْ ذِکرِ رَبِّی حَتَّی تَوارَتْ بِالْحِجابِ رُدُّوها عَلَی فَطَفِقَ مَسْحاً بِالسُّوقِ وَ الْأَعْناقِ» (آیات 32 و 33 سوره ص)
«وَ إِنْ جَنَحُوا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَها وَ تَوَکلْ عَلَی اللَّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ وَ إِنْ یرِیدُوا أَنْ یخْدَعُوک فَإِنَّ حَسْبَک اللَّهُ هُوَ الَّذِی أَیدَک بِنَصْرِهِ وَ بِالْمُؤْمِنِینَ» (بخشی از آیه 61 و 62 سوره انفال)
«یوسُفُ أَعْرِضْ عَنْ هذا وَ اسْتَغْفِرِی لِذَنْبِک إِنَّک کنْتِ مِنَ الْخاطِئِینَ وَ قالَ نِسْوَةٌ فِی الْمَدِینَةِ امْرَأَتُ الْعَزِیزِ تُراوِدُ فَتاها عَنْ نَفْسِهِ قَدْ شَغَفَها حُبًّا إِنَّا لَنَراها فِی ضَلالٍ مُبِینٍ» (آیات 29 و 30 سوره یوسف)
«ذلِک الَّذِی یبَشِّرُ اللَّهُ عِبادَهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ قُلْ لا أَسْئَلُکمْ عَلَیهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی وَ مَنْ یقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِیها حُسْناً إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَکورٌ» (بخشی از آیه 23 سوره شوری )
«عَسَی اللَّهُ أَنْ یجْعَلَ بَینَکمْ وَ بَینَ الَّذِینَ عادَیتُمْ مِنْهُمْ مَوَدَّةً وَ اللَّهُ قَدِیرٌ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ» (آیه 7 سوره ممتحنه
«وَ إِنَّهُ لِحُبِّ الْخَیرِ لَشَدِیدٌ» (آیه 8 سوره عادیات)
«وَ أُخْری تُحِبُّونَها نَصْرٌ مِنَ اللَّهِ وَ فَتْحٌ قَرِیبٌ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ» (آیه 13 سوره صف)
سپس بخواند:
بِرَحْمتک یا ارحَم الرّاحمین یا حَبیبَ الْمُدَبِّرینَ حَبِّبْ مَحَبَّتی علی قَلب فلان بن فلان
(نام طرف مقابل و نام پدر او را بگوید)
بسم اللَّه الرحمن الرحیم
(سه مرتبه)
یا فَتاح یا فتاح یا فتاح
(سه مرتبه)
یا سَمیعُ
(شش مرتبه)
یا عَلّامَ الْغُیوبِ
(شش مرتبه)
یا عالِمَ الغیب
(چهار مرتبه)
یا عَلّامُ
(پنج مرتبه)
یا اللَّه
، سپس بگوید:
یا رَبِّ اسْتَجِبْ دُعائی بِحَقِّ آدَمَ صَفی اللَّهِ وَبِحَقِّ نُوحِ نَجی اللَّهِ وَبِحَقِّ ابْراهیمَ خَلیلِ اللَّهِ وَبِحَقِّ مُوسی کلیمِ اللَّهِ وَبِحَقِّ عیسی رُوحِ اللَّهِ وَبِحَقِّ مُحَمَّدٍ رسولِ اللَّه وَعَلِی وَلِی اللَّهِ.
همچنین سرگذاشتن بربالشی که دعای ذیل در آن باشد موجب محبت و ازدیاد آن بین زن و شوهر می گردد.
بسم اللَّه الرحمن الرحیم ابراهیم خلیل اللَّه موسی کلیم اللَّه عیسی روح اللَّه محمّد حبیب اللَّه ورسول اللَّه. لو انزلنا هذا القرآن علی جبل لرأیته خاشعاً متصدعا من خشیةاللَّه وتلک الامثال نضربها للنّاس لعلّهم یتفکرون.
أَ لَمْ نَشْرَحْ لَک صَدْرَک وَ وَضَعْنا عَنْک وِزْرَک الَّذِی أَنْقَضَ ظَهْرَک وَ رَفَعْنا لَک ذِکرَک فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یسْراً إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یسْراً.
والقیت فلان بن فلان
(نام شوهر و پدرش نوشته شود)
الی فلانة بنت فلانة
(نام زن و مادرش نوشته شود)
صالحا دائماش کما القیت بین آدم وحوّا وبین یوسف وزلیخا وبین موسی وصفورا وبین محمّد صلی الله علیه و آله وخدیجة الکبری وبین علی وفاطمة الزهراء صلوات اللَّه علیهم اجمعین واصلح بینهما اصلاحا فیه ابداً
صمداً معاجلات.[2]
البته ناگفته نماند که طلسم و جادو برای ایجاد محبت امری ناپسند است.
امام باقر علیه السلام می فرماید: پیامبر خدا به زنی که برای ایجاد محبت بین او و شوهرش طلسم کرده بود، فرمود:
افٍ لَک کدَّرْتِ الْبِحارَ وَکدَّرْتِ الطّینَ وَلَعَنَتْک الْمَلائِکةُ الْاخْیارُ وَمَلائِکةُ السَّمواتِ وَالْأَرْض.[3]
واه برتو، دریاها و زمین را مکدّر کردی، ملائک برگزیده خداوند و ملائک آسمانها و زمین تو را لعن کرده اند.
پی نوشت ها
[1] وسايل الشيعه، ج 14، ص 9.
[2] ر. ك: مجمع الدعوات الكبير.
[3] وسايل الشيعه، ج 14، ص 144
