مصطفی تبریزی روان شناس درباره «ویژگی‌های افراد درونگرا و برونگرا»، اظهار داشت: درباره برون گرایی و درون گرایی چند نظریه مختلف رروان شناسی داریم.
وی ادامه داد: یکی از این نظریه‌ها نظریه صفت است. این نظریه معتقد است به شکل ساختاری و ژنتیکی عده‌ای از افراد برونگرا و عده‌ای درونگرا تر هستند.
این روانشناس افزود: درونگرایی مطلق یعنی بیماری؛ یعنی شما به درون خودتان رفته‌اید و ارتباط خود را با دنیای بیرون قطع کرده‌اید.در مقابل، برونگرایی نیز یعنی تماما در بیرون بسر می‌بریدو درون شما اهمیتی ندارد و برونگرایی مطلق نیز خوب نیست.
تبریزی متذکر شد: اگر این دو را در دو طرف منحنی بینهایت مثبت و بی نهایت منفی قرار دهیم؛ هر چقدر به آن مرکز نزدیک شوید شما متعادل تر می‌شوید؛ یعنی هم برونگرا و هم درونگرا هستید.
وی ابراز داشت: اگر ما نظریه صفت را قبول کنیم که به لحاظ ساختاری عده‌ای درونگرا و عده‌ای برونگراتر بوده، هر دو خوب هستند اما درونگرا یک نوع ذائقه‌هایی دارد و یک نوع زندگی مطلوب را می‌پسندد و برونگراها نیز یک نوع دیگر؛ در نتیجه نمی‌توان گفت این بد است و آن خوب.
این روانشناس خاطر نشان کرد: برای نمونه فرد درونگرا را نمی‌توان برای بازی‌های اجتماعی مانند فوتبال انتخاب کرد و با این همخوانی ندارد؛ بنابراین افراد، می‌توانند شغل‌هایی انتخاب کنند که با ویژگی درون و برونگرایی مطابقت دارد.
تبریزی تصریح کرد: البته هیچ کدام از افراد درون و برونگرا بر دیگری برتری ندارد و هر گروه خواص خود را دارند، اما اگر به هرکدام از دو گروه به مرحله افراط برسند، این تبدیل به بیماری می‌شود.
