سوره تکویر یا کورت
سوره تکویر یا سوره کورت جزء سوره های مکی می باشد. سوره تکویر درباره نشانه‌های قیامت و دگرگونی‌های آن روز و همچنین عظمت قرآن و تأثیر آن سخن می‌گوید. در روایات آمده است اگر کسی سوره «إذا الشمسُ کُوِّرَت» را بخواند، خداوند او را از رسوایی در زمانی که نامه عملش گشوده می‌شود، حفظ می‌کند.
سوره تکویر:
سوره تکویر یا کُوِّرَت، هشتاد و یکمین سوره قرآن و از سوره‌های مکی که در جزء سی‌ام قرآن آمده است. سوره تکویر ۲۹ آیه، ۱۰۴ کلمه و ۴۳۴ حرف دارد. این سوره به لحاظ حجمی، جزو سوره‌های مُفَصَّلات (دارای آیات کوتاه) است. خداوند در آیات پانزدهم تا هجدهم این سوره به ستارگان، شب و صبح قسم یاد می‌کند.
نامگذاری سوره تکویر:
تکویر یعنی در هم پیچیده شدن و تاریک شدن. این نام از آیه اول سوره گرفته شده است. سوره تکویر درباره نشانه‌های قیامت و دگرگونی‌های آن روز و همچنین عظمت قرآن و تأثیر آن سخن می‌گوید.
خواص خواندن سوره تکویر:
- چنانچه در خانه‌ای سحر و جادو کرده باشند و جای آن معلوم نباشد، این سوره‌ی مبارکه را در آن خانه بخوانند خداوند متعال آن را آشکار می‌کند و شرّ آن را رفع می‌فرماید.
- چنانچه آن را بر گلاب بخوانند و بر چشم کِشند، دید و روشنائی آن زیاد می‌گردد و خواندن آن بر چشم درد به یاری حق بهبود می‌یابد.
- هنگام آمدن باران 100 بار این سوره را بخواند حاجات برآورده می شود.
خواص خواندن سوره تکویر
خواص خواندن سوره تکویر از نظر ائمه اطهار (ع):
پیامبر گرامی اسلام(ص): هر کس سوره‌ی «اِذَا الشَّمسُ کُوِّرَت» را قرائت کند هنگامی که (فردا) نامه‌ی عملش گشوده می‌شود خداوند او را رسوا نمی‌سازد.
پیامبر گرامی اسلام(ص): کسی که دوست دارد قیامت را بنگرد (گوئی با چشم خود ببیند) سوره‌های «إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَت» و «إِذَا السَّمَاءُ انفَطَرَت» و «إِذَا السَّمَاءُ انشَقّت» را قرائت نماید.
حضرت امام صادق(ع) می‌فرماید: هر کس سوره‌های «عَبَسَ» و «إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَت» را بخواند در بهشت در ظلّ لطف و کرامت الهی خواهد بود.
به پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) گفتند: چرا این قدر زود آثار پیرى در شما نمایان گشته؟ فرمود: «شَیَّبَتْنِی هُودُ وَ الْواقِعَةُ وَ الْمُرْسَلاتُ وَ عَمَّ یَتَسائَلُونَ وَ إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَت»؛ (سوره هود، و واقعه، و مرسلات، و عمّ، و اذا الشمس کوّرت، مرا پیر کرد)، [زیرا آن چنان حوادث هولناک قیامت در اینها ترسیم شده است، که هر انسان بیدارى را گرفتار پیرى زود رس مى کند].
فضیلت خواندن سوره کورت یا تکویر
متن و ترجمه سوره تکویر:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ ﴿١﴾
به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی
هنگامی که خورشید را به هم درپیچند (۱)
وَإِذَا النُّجُومُ انْكَدَرَتْ ﴿٢﴾
و هنگامی که ستارگان تیره و بی نور شوند (۲)
وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ ﴿٣﴾
و هنگامی که کوه ها را به حرکت آرند و از جا برکنند (۳)
وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ ﴿٤﴾
و هنگامی که اموال نفیس و با ارزش رها و بی صاحب شود (۴)
وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ ﴿٥﴾
و هنگامی که همه حیوانات وحشی محشور شوند (۵)
وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ ﴿٦﴾
و هنگامی که دریاها مشتعل و برافروخته گردند (۶)
وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ ﴿٧﴾
و هنگامی که هرکس [با همسان خود] قرین و جفت شوند [خوبان با خوبان و بدان با بدان] (۷)
وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ ﴿٨﴾
و هنگامی که از [دختر] زنده به گور بپرسند (۸)
بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ ﴿٩﴾
به کدام گناه کشته شده؟ (۹)
وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ ﴿١٠﴾
و هنگامی که نامه های اعمال را بگشایند…. (۱۰)
وَإِذَا السَّمَاءُ كُشِطَتْ ﴿١١﴾
و هنگامی که آسمان را به شدت برکنند و برچینند (۱۱)
وَإِذَا الْجَحِيمُ سُعِّرَتْ ﴿١٢﴾
و هنگامی که دوزخ افروخته شود…. (۱۲)
وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ ﴿١٣﴾
و هنگامی که بهشت را نزدیک آرند (۱۳)
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا أَحْضَرَتْ ﴿١٤﴾
[در چنین موقعیت و زمانی است که] هر کس هر عملی را [از خیر و شر] حاضر کرده است، بداند. (۱۴)
فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ ﴿١٥﴾
پس سوگند به ستارگانی که باز می گردند، (۱۵)
الْجَوَارِ الْكُنَّسِ ﴿١٦﴾
ستارگانی که به سرعت می روند و پنهان می شوند (۱۶)
وَاللَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ ﴿١٧﴾
و سوگند به شب هنگامی که [روی می آورد، و زمانی که] می رود (۱۷)
وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ ﴿١٨﴾
و سوگند به صبح هنگامی که می دمد [و با گستردن نورش تاریکی را می زداید] (۱۸)
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ ﴿١٩﴾
که قرآن کلام فرستاده ای ارجمند و بزرگوار است. (۱۹)
ذِي قُوَّةٍ عِنْدَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ ﴿٢٠﴾
نیرومندی که نزد صاحب عرش دارای مقام و منزلت است؛ …. (۲۰)
مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ ﴿٢١﴾
آنجا مورد اطاعت [فرشتگان] و امین است…. (۲۱)
وَمَا صَاحِبُكُمْ بِمَجْنُونٍ ﴿٢٢﴾
و رفیق و یار شما دیوانه نیست. (۲۲)
وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ ﴿٢٣﴾
بی تردید امین وحی را در افق روشن دیده است، (۲۳)
وَمَا هُوَ عَلَى الْغَيْبِ بِضَنِينٍ ﴿٢٤﴾
و او نسبت به [ابلاغ و تعلیم] آنچه به او وحی می شود، بخیل نیست (۲۴)
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَانٍ رَجِيمٍ ﴿٢٥﴾
و قرآن، کلام شیطان رانده شده نیست؛ (۲۵)
فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ ﴿٢٦﴾
پس [با انکار قرآن و روی گرداندن از آن] کجا می روید؟ (۲۶)
إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ ﴿٢٧﴾
قرآن فقط وسیله یادآوری و پند برای جهانیان است؛ (۲۷)
لِمَنْ شَاءَ مِنْكُمْ أَنْ يَسْتَقِيمَ ﴿٢٨﴾
برای هرکس از شما که بخواهد [در همه شؤون زندگی مادی و معنوی] راه مستقیم بپیماید (۲۸)
وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ ﴿٢٩﴾
و شما [طیِ راهِ مستقیم را] نخواهید خواست مگر آنکه خدا پروردگار جهانیان بخواهد. (۲۹)
