رازهای جاده هراز؛ بهشت آبگرم‌ها و دشت‌های کارت پستالی!
تابستان است و فصل خوبی برای سفر به شمال. آخر هفته که می شود ما پایتخت نشینان خسته از شلوغی و گرمای تهران بار سفر را می بندیم و راهی شمال کشور می شویم. برای رسیدن به شمال هم از تهران دو گزینه مشخص و سرراست داریم؛ چالوس و هراز.
بعد از جاده چالوس، هراز مهمترین جاده تهران-مازندران به حساب می‌آید و راه رسیدن ما را به شمال کشور کوتاه تر می کند. در حقیقت این جاده کوتاهترین مسیر بین تهران و آمل است و همین هم شاید یکی از دلایل پررفت و آمد بودنش باشد.
یک جاده و این همه تاریخ!
جاده‌ای که امروزه به هراز معروف است، در سال ۱۳۴۲ به بهره برداری رسیده و کار ساختنش هم ۲۳ سال طول کشیده. این جاده که به جاده ۷۷ هم معروف است از دره رود هراز می‌گذرد، از حد فاصل دو شهر بومهن و رودهن از جاده فیروزکوه منشعب می‌شود و بعد از گذشتن از بالای دره مشاء، آبعلی، گردنه امامزاده هاشم، پلور، آب‌اسک، رینه و لاریجان را پشت سر می‌گذارد و در نهایت به شهر آمل متصل می‌شود.
اسنادی وجود دارد که نشان می دهد مسیر هراز از زمان ساسانیان به عنوان یک جاده مستقل مورد استفاده قرار می گرفت. بسیاری از ما از وجود قلعه های تاریخی که در این مسیر قرار دارد، بی خبریم؛ به طور مثال در کناره رودخانه هراز آثار تاریخی یافت شده که حکایت از تردد مردم در زمان اشکانیان و هخامنشیان از مسیر هراز برای مسافرت به شهرهای شمالی دارد.
دیدنی های هراز
جاده هراز، جاده‌ای نیست که فقط ما را به شمال برساند و اگر حوصله و وقتش را داشته باشی می‌توانی در این جاده چند ساعتی را کنار یکی از دیدنی‌هایش وقت بگذرانی. شاید فکرش را هم نکنید اما یکی از هیجان انگیزترین بخش های سفر به شمال، می تواند عبور از تونل ها باشد! جاده هراز دارای 15 تونل است و طولانی‌ترین تونل در مسیر هراز، تونل وانا با طول ۱۵۴۰ متر است. بوق زدن، جیغ کشیدن و روشن و خاموش کردن چراغ های ماشین را همه ما به خاطر می آوریم و شاید جزو خاطره انگیزترین بخش سفرمان به شمال کشور باشد.
دریاچه های تار و هویر
یکی از نخستین دیدنی‌های جاده هراز از سمت تهران، دریاچه‌های «هویر» و «تار» هستند. دریاچه تار در پرآب‌ترین فصل، حدود یک هزار و ۲۰۰ و هویر حدود ۹۰۰ متر درازا و ۱۵۰ متر پهنا دارد. بزرگی و پرآبی دریاچه‌ها باعث شده تا در فصول مختلف سال مردم برای تفریحاتی مثل قایق‌سواری، ماهیگیری و شنا به اینجا سفر کنند.
روستای نوا
روستای ییلاقی و مرتفع دو هزار و ۴۰۰ متری نوا به خاطر داشتن چشمه‌های فراوان و پرآب به "چهارصد چشمه" هم معروف است. دیدن ساختمان‌‌های قدیمی روستا و ایوان‌ها و پنجره‌های زیبایشان که هنوز بعضی‌هایشان پابرجا هستند هم خالی از لطف نیست. قله چهار هزار متری "پاشوره" هم از دیدنی های خوب روستا است که احتمالا اسمش به خاطر نوع سنگ‌‌های خاص آن است که به سنگ پا معروف هستند.
دشت لار
از معروف‌ترین و البته زیباترین جاذبه‌های جاده هراز لار است. برای رسیدن به دشت باید به روستای پلور برسید. در آنجا تابلویی شما را به سمت تاسیسات سد لار در سمت چپ جاده هدایت می‌کند. در خاطرتان بماند که این دشت اوایل خرداد با پوششی از گل‌های سرخ شقایق پر می‌شود.
جنگل الیمستان
جنگل الیمستان، جنگل بکری‌ست که در کیلومتر ۲۰ جاده هراز به آن می‌رسید. الیما اسم گیاهی‌ست شبیه پیازچه که در کنار جوی آب می روید و به صورت خوراکی در خورشت از آن استفاده می‌شود و فصل روییدنش اردیبهشت است. مسیر رسیدن به این جنگل پرپیچ و خم است و دشت‌های پرگل و خود جنگل که مهی بیشتر وقت‌ها آن را فرا گرفته، از جاذبه‌های الیمستان به حساب می‌آید.
پلور
پلور یکی از روستاهای آمل مازندران است که در ۸۰ کیلومتری تهران قرار گرفته و آب معدنی‌اش خیلی معروف است. پلور، هم خودش دیدنی‌ست و هم طبیعت اطرافش. مثل دره زمان. این دره، تنگه‌‌ایست که رودخانه باصفایی از بینش می‌گذرد.
آبشار شاهاندشت
65 کیلومتری آمل به دلیل وجود آبشار شاهاندشت، مقصد خیلی‌هاست. این آبشار با ارتفاع ۵۰ متری‌اش مشرف به روستای ییلاقی به همین اسم است که دیدن آن از نزدیک هوش از سرتان می برد. از داخل روستای شاهاندشت تا آبشار حدود نیم ساعت پیاده‌روی دارید که همراه با مناظر بکر تجربه‌ای فراموش‌نشدنی است. به جز آبشار تماشای طبیعت روستا و خانههای روستایی و سنتی هم خالی از لطف نیست.
غار گل زرد
دشت و غار گل زرد در منطقه پلور قرار دارد و مراتع شمالی‌اش به روستای منظریه می‌رسد. در داخل غار چندین حوضچه آب سرد وجود دارد که عمق بعضی‌هایشان به ۴ متر می‌رسد و دشت هم در بهار از گل های زرد فرش می شود.
روستای فیلبند
این روستای زیبا و سرسبز که به دلیل مرتفع بودن به بام شرقی مازندران معروف است، بیشتر سال پوشیده از برف است و در بقیه مواقع هم ابری و بارانی است. چون روستا در نزدیکی جاده هراز است و جاده آسفالته دارد، به راحتی می‌توانید به آن برسید. برای اقامت، هم می‌توانید چادر بزنید و هم در خانههای اجاره‌ای روستاییان بمانید.
آبگرم لاریجان
یکی از آبگرم‌‌های معروف جاده هراز، آبگرم لاریجان است. آبگرمی که گفته می‌شود آب آهن‌دارش برای تسکین دردهای تنفسی، مفصلی و گوارشی مفید است. فقط حواس‌تان باشد که آب این آبگرم بسیار گرم است و حدود ۶۵ درجه دما دارد.
آبگرم لاویج
آبگرم لاویج هم از آبگرم‌‌های معروف این جاده است، البته در آن سوی جاده و نزدیک ساحل خزر. گفته می‌شود آب گوگرددار این آبگرم برای تسکین مشکلات پوستی و مفصلی مفید است. برای اقامت می‌توانید از مسافرخانه‌ها و سوییت‌های اطراف آبگرم استفاده کنید یا از اهالی، خانه اجاره کنید.
