برای بسیاری از ما این پرسش پیش بیاید که اگر مُهر هنگام نماز، گُم شود یا کودک آن را بردارد، نمازگزار چه تکلیفی دارد؛ پاسخ این مسئله از نظر دو تن از مراجعه عظام بیان می‌شود؛
آیت‌الله العظمی خامنه‌ای:
اگر چیزی که سجده بر آن صحیح است (مانند خاک، سنگ، چوب) در دسترس باشد، باید بر همان سجده کند، در غیر این صورت، اگر وقت وسعت دارد، باید نماز را بشکند و دوباره با چیزی که می‌توان بر آن سجده کرد نماز بخواند.
اما اگر وقت تنگ است: چنانچه لباس او از جنس کتان یا چیزی که جنس پنبه و کتان دارد، باید بر همان سجده کند و احتیاط آن است که تا سجده بر لباسی که از پنبه و کتان است، ممکن باشد، بر غیر آن یعنی لباسی که از این جنس نیست، سجده نکند. اگر چنین لباسی ندارد، بنابر احتیاط واجب بر پشت دست خود سجده کند.
آیت‌الله العظمی مکارم شیرازی
۱- اگر چیزی که سجده بر آن صحیح است (مانند کاغذ، سنگ، دستمال کاغذی و اسکناس) در اختیار داشته باشد باید بر آن سجده کند و نیازی نیست نماز را دوباره بخواند.
۲- اگر چنین چیزی نباشد، اول بر لباسش اگر از کتان یا پنبه است سجده کند، اگر نبود بر لباس اگر از پشم است یا بر فرش، اگر نبود بر فلزات و اشیاء معدنی و اگر هیچ چیزی نبود بر پشت دست خود سجده کند. (پشت دست آخرین چیز است.) در این صورت چنانچه وقت نماز باقی است نماز را تمام کرده و بنابر احتیاط دوباره بخواند و اگر وقت تنگ است قضا ندارد.
