شهر خوب مشهد
از شهر خوب مشهد /// دور است خانه ی ما
ای کاش چون پرنده ///پر می گشودم آنجا
پر می زدم به سوی /// آن گنبد طلایی
یک شعر می سرودم ///از شوق روشنایی
یک گوشه می نشستم ///در بین آن هیاهو
آرام در پناهت ///چون بره های آهو
از بند غصه و غم ///من را تو می رهاندی
با مهر بر لبانم ///لبخند می نشاندی
