مسجد جامع ابرکوه

مسجد جامع ابرکوه، مسجدی است که آن را با نام دو محراب می شناسند. این مسجد در میدان امام حسین(ع) شهر ابرکوه قرار دارد. محراب اولیه آن معماری به سبک مغول ها دارد و محراب دوم برای تصحیح اشتباه زاویه ای محراب اول ساخته شد.

این مسجد را از آثار دوران مغول ها می دانند اما بخش هایی با پیشینه ای قدیمی تر نیز در مسجد به چشم می خورند. در زمان پایان حکومت ابوسعید، دوران ایلخانی، مسجد ترمیم شد و شبستانی گنبد دار و محرابی با گچبری هایی که چشم هر بیننده را خیره می کند، به مسجد اضافه گشت. این محراب در ایوان شرقی مسجد قرار دارد.

مسجد جامع ابرکوه نیز مانند دیگر مساجد جامع شامل محراب، شبستان و دهلیز می شود و سبک معماری آن در دسته ی چهار ایوانی ها دسته بندی می گردد. مسجد در پشت ایوان های شمالی و جنوبی دو شبستان دارد و در میان صحن آن نیز سردابه ای با ابعاد 10*10 دیده می شود. ورودی مسجد از سمت شمال بوده و پس از گذر از دهلیزی بزرگ و هشت گوشه به حیاط مرکزی مستطیل شکل مسجد می رسد.

در میان صفه ی مسجد زیرزمین بسیار بزرگی ساخته شده است و صفه ی بالایی آن برای اقامه ی نماز در فصل تابستان مورد استفاده قرار می گیرد.

مسجد جامع ابرکوه مورخ 1312/5/9 با شماره 197 به ثبت اثار ملی رسید.