تغذیه در دوران های مختلف کودکی

تا سن ۶ ماهگی تغذیه کودک انحصارا با شیر مادر بوده و کودک نیازی به استفاده از هیچگونه ماده غذایی و حتی آب ندارد  تنها شیر مادر و مکمل های تجویز شده (به طور معمول ویتامین آ+د و آهن) برای تغذیه کودک کافی است.
اما با رشد کودک و پس از ۶ ماهگی شیر مادر به تنهایی جوابگوی نیاز کودک نیست و قادر به رفع نیاز های کودک نمیباشد، همچنین ذخیره آهن در بدن شیر خوار در انتهای ۶ ماهگی تقریبا به حداقل میرسد و دستگاه گوارش کودک آمادگی دریافت غذاهای نیمه جامد را پیدا میکند. تکامل تغذیه ای کودک نیز بخشی از تکامل عمومی بدن است.
البته زودتر شروع کردن تغذیه تکمیلی در کودکان نیز میتواند مشکلاتی را در کودک بوجود بیاورد، از جمله این مشکلات میتوان به اسهال کودک اشاره کرد زیرا هنوز دستگاه گوارش آمادگی لازم برای دریافت مواد غذایی جامد را ندارد. بعلاوه چون گنجایش معده شیرخوار کم است با مصرف غذای تکمیلی زودتر از موعد میتواند مانع از مصرف شیر مادر به میزان کافی شود و رشد کودک را به تاخیر بیندازد. در نهایت به علت کامل نبودن سیستم ایمنی بدن کودک احتمال بروز حساسیت و آلرژی در کودکان بیشتر میشود.
همانطور که زود شروع کردن تغذیه تکمیلی میتواند مشکلاتی برای کودک بوجود بیاورد، شروع زودهنگام آن نیز میتواند سبب کندی یا توقف رشد شود، همچنین میتواند سبب بد غذایی کودک و دیر عادت کردن به غذاهای جامد شود.

تغذیه کودک در ۷ ماهگی

در این سن باید در هر وعده ابتدا از شیر مادر و سپس از غذای کمکی استفاده کرد، روزانه علاوه بر شیر مادر ابتدا به کودک یک وعده غذا بدهید و کم کم تعداد وعده های غذایی را بیشتر کرده و به ۳ وعده برسانید.
غلات مانند برنج بهترین ماده غذایی برای شروع تغذیه کودک در آغاز ۷ ماهگی است چون هضم آن آسان است. فرنی یکی از بهترین غذاهایی است که میتوان از یک بار در روز به اندازه ۱ تا ۳ قاشق مرباخوری شروع کرد و به تدریج برمقدار آن متناسب با اشتهای کودک اضافه کرد.
از هفته دوم شروع غذای کمکی میتوان علاوه بر فرنی، شیر برنج و حریره بادام نیز به کودک داد. این غذا ها نیز باید از مقدار کم و یک بار در روز شروع شود و به تدریج بر اساس میل  کودک شیر خوار بیشتر شود. تغذیه کودک با فرنی و شیربرنج و حریره بادام را میتوان تا ۲ هفته ادامه داد و بسته به میزان علاقه کودک تا یک سالگی و بیشتر به عنوان یک غذای کمکی به کودک داده شود.
در هفته سوم مصرف انواع سبزیجات در تغذیه کودکان مثل سیب زمینی، هویج، جعفری، گشنیز، لوبیا سبز و ... به عنوان غذای کودک شروع میشود. در این هفته علاوه بر فرنی میتوان با مخلوط سبزیجات و برنج سوپ تهیه کرد. بهتر است سبزیجات را به صورت تک تک و به مرور به غذای کودکان اضافه کرد.
از هفته چهارم میتوان مقداری گوشت به سوپ اضافه کرد، گوشت را باید به قطعات کوچک تقسیم نمود و یا از گوشت چرخ کرده استفاده مرد که باید کاملا پخته و له شود. پوره سبزیجات نیز غذای مناسب برای کودکان در این سن میباشد.بهتر است در سال اول زندگی از اسفناج و گوجه فرنگی در تغذیه کودکان استفاده نشود.
برای اینکه کودک بتواند سوپ را بخورد باید آن را له کرد و سپس به کودک داد.

بعد از دو سالگی با آهسته تر شدن رشد اشتهای کودک هم کاهش میابد پس بر اساس روند رشد کودک روند تقاضا برای غذا و تغذیه کودک نیز تغییر میکند. هرچند میزان انرژی از یک غذا تا غذای دیگر متفاوت است اما کل غذای دریافتی روزانه در تغذیه کودک قابت است. نیاز به انرژی و تغذیه کودک بر اساس میزان فعالیت و سن و جنس متفاوت است و تغذیه کودکان نیز میتواند متفاوت باشد.
در سال های ابتدایی زندگی افزایش وزن و قد دو تغییر اساسی در رشد و تکامل به حساب می آیند، در این دوران استخوان ها رشد طولی پیدا میکنند و بر حجم ماهیچه ها افزوده میشود. تامین انرژی و مواد مورد نیاز برای رشد باید از طریق تغذیه کودک تامین شود و تغذیه کودک باید به گونه ای باشد که جوابگوی نیاز کودک به انرژی و پروتئین، چربی و قند و ویتامین ها و مواد معدنی مختلف باشد. برای تامین کلیه مواد مغذی مورد نیاز در کودکان، تغذیه کودک باید شامل ترکیبی از غذاهای مختلف در گروه های اصلی غذایی باشد.