همیشه با زنان رفتارى پسنديده و شايسته داشته باشید
مرد بايد نسبت به زن از بدرفتارى و سخت گيرى بپرهيزد و نسبت به او رفتارى پسنديده و شايسته داشته باشد.
مرد خانه در هر شرايطى بايد نسبت به زن از خشم، كينه، بدرفتارى، سخت گيرى و در مضيقه قرار دادن او بپرهيزد و نسبت به او بر اساس عقل، شرع و عرف رفتارى پسنديده و شايسته داشته باشد، زن در كنار مرد خانه بنده اى از بندگان خدا و امانتى از امانات حضرت حق است و مرد بايد همواره با چنين هويتى به او نگاه كند و بايد از خدمات مرد در تأمين زندگى اش از مسكن، پوشاك، خوراك، استراحت و امنيت كه حقوق واجبه اى از زن بر عهده مرد است بهره مند شود.
واى بر مردى كه به سبب خشم و كينه، غفلت و شرارت، بر زن سخت گيرى كند و زندگى را بر او تنگ نمايد و وى را از حقوقش محروم كرده و بر او ظلم و ستم روا دارد و رفاه و راحت و عيش را از او سلب نمايد، چنين مردى بايد به انتظار جريمه و عكس العمل حضرت حق باشد، زيرا خداوند وعده داده كه انتقام مظلوم را از ظالم بگيرد و به فرموده اميرمؤمنان علیه السلام روز ظالم از روز مظلوم كه مورد ظلم ظالم بوده، بدتر و سخت تر است.
مرد بايد متوجه باشد كه ديگر انسان ها هم مانند خود او داراى جهات ضعف و منفى بوده و نبايد از زن توقع مقام عصمت و شخصيتى داشته باشد كه از همه عيوب و نواقص پاك باشد. گذشت و مدارا، بردبارى و صبر و حوصله، بدى را با نيكى تلافى كردن، همه وقت و همه جا بايد بكار گرفته شود، كه بكار گرفتن صفات پسنديده و اخلاق حميده، سبب استوارى نظام خانواده، عبادت خدا و موجب رحمت و مغفرت حضرت حق براى مرد و زن است.
اسلام خواهان حاكميت عشق، محبت، مودت و رحمت بر فضاى خانواده است و از مرد و زن مى خواهد به خاطر آرامش و امنيت خودشان و مصون ماندن كودكانشان از لطمات روحى، روانى، فكرى و اخلاقى حقوق يكديگر را با نرمى و محبت رعايت كنند، تا از آثار بزرگ رعايت حقوق يكديگر و اخلاق حسنه بهره مند شوند و با چنين فضایى كه بر زندگى دنيایى خود حاكم مى كنند سبب آبادى آخرتشان شوند و به رضايت حق و بهشت در جهان آخرت زير سايه رحمت و عنايت حق دست يابند.
علامه طباطبایی در تفسير الميزان مى گويد: محيط خانه و خانواده بايد كانون عشق و صفا باشد، تا خستگى ها در اين محيط جایى نداشته باشد و بى مهرى ها چون موش وحشى رشته ها را نجود و از هم نگسلد و فرزندان در آن محيط در سايه عشق و محبت پرورش يابند و زن و شوهر با الهام از قوانين حيات بخش اسلام و فرهنگ سعادتساز حق، زندگى مسرت بخش و بهشتى داشته باشند.
با چنين شكلى از زندگى، روح مودت و رحمت و عشق و محبت بر اعضاء خانواده سايه مى اندازد و آنان را از سلامتى و هم آهنگى و پيشرفت برخوردار خواهد كرد، فرزندان اين نوع خانواده ها، انسان هایى دلسوز و مهربان و عنصرهایى پركار و متعهد نسبت به جامعه و ساير امور بار خواهند آمد و چنانچه روح ناسازگارى در ميان زن و شوهر حاكم گردد و هر دقيقه نزاع، درگيرى و تلخى رخ نشان دهد، علاوه بر اين كه زندگى جهنمى و پر آشوبى را بايد سپرى كنند، فرزندان چنين #خانواده اى كه صحنه هاى نامناسب برخوردهاى پدر و مادر خود را مى بينند، انسانهایى شرور و خطرناك بار خواهند آمد و مزاحم فرد و جامعه شده، به امنيت مردم لطمه سختى خواهند زد.
مرد باید توجه داشته باشد كه زن، امانت خدا و گل خوشبوى گلستان هستى براى شوهر است [كه با هزار آرزو و دنيایى اميد از خانه پدر و مادر به خانه شوهر آمده، تا ارضاى عواطف، غرائز و احساسات طبيعى خود را در آغوش پر مهر شوهر بيابد و در كنار او احساس امنيت نمايد و فرزندانى نيكو سيرت و با شخصيت به دست آورد.] شوهر بايد در حفظ و پرورش اين گل زيبا، معطر و امانت الهى كمال همت و انسانيت را بكار گيرد، تا علاوه بر انجام تكاليف دينى و اجتماعى، از آثار شيرين و گرانبار برخورد صحيح با #همسر بهره مند گردد.
منبع:
تفسير حكيم، حسين انصاريان، دارالعرفان، قم، چاپ اول، ج 8، ص 102 – 100.