بنده دنیا

امام حسین علیه السلام:

إنَّ النّاسَ عَبیدُ الدُّنیا، وَ الدّینُ لَعقٌ عَلی ألسِنَتِهِم یَحوطونَهُ ما دَرَّت مَعایِشُهُم، فَإِذا مُحِّصوا بِالبَلاءِ قَلَّ الدَّیّانونَ.

مردم، بنده دنیایند و به ظاهر، دَم از دین می‏ زنند و تا زمانی که زندگی‏شان تأمین شود، از آن دفاع می‌کنند؛ امّا چون در بوته آزمایش قرار گیرند، دینداران اندک‏ اند.

   

تحف العقول، ص ۲۴۵