چرا به چیزی که می گویید عمل نمی کنید؟
هنگام تشکیل خانواده، باید با برخی مفاهیم چون درک و گذشت بیشتر از پیش آشنایی پیدا کنیم چراکه در تمام زندگی ها اختلاف گاهی به وجود می آید، حتی برخی مواقع اشتباهاتی انجام می دهیم که طرف مقابلمان را به شدت می رنجانیم اما اگر راه های مواجه و مدیریت اشتباهاتمان را یاد بگیریم، شاید در کمترین زمان ممکن زندگی ما به روال عادی و صمیمت همیشگی اش بازگردد. همه ما کم و بیش در زندگی خود دچار اشتباهاتی می شویم که برخی ازآن ها غیر قابل برگشت هستند و تمام زندگی ما را تحت شعاع قرار می دهند. در این نوشتار برآنیم با ارائه چند راهکار در خصوص جبران اشتباهات گذشته به تداوم زندگی مشترک کمک کنیم.
جبرانی یک: به خودتان قول بدهید که اول رفتار خودتان را عوض کنید
اگر انتظار دارید که رفتار اشتباه طرف مقابل اصلاح شود، در حالی که رفتارهای زننده خود را تکرار می کنید، راه به جایی نمی برید. تربیت در نگرش عمل گراییِ امثال «جان دیویی»، آموختن نیست، بلکه تجربه کردن است؛ یعنی بیش از اینکه زبان شما اثرگزار باشد، عمل شما اثرگزار است.
اگر انتظار دارید که رفتار اشتباه طرف مقابل اصلاح شود، در حالی که رفتارهای زننده خود را تکرار می کنید، راه به جایی نمی برید.
البته قرن ها قبل از تولد روان شناسی، قرآن عزیز به این روش تربیتی با جمله «لِمَ تَقُولُونَ ما لا تَفْعَلُونَ؛[1] چرا چیزی می گویید که خود عمل نمی کنید؟» اشاره کرده بود، ولی متأسفانه ما از این گوهر تربیتی استفاده نکرده بودیم.
شما اول باید رفتار خود را تغییر دهید، تا طرف مقابل بفهمد که شما در حال تغییر کردن هستید و انگیزه او نیز در تغییر رفتار بیشتر شود. برای مثال، چیزهایی از این قبیل بگویید: از این به بعد قول می دهم که نیم ساعت زودتر از خواب بلند شوم؛ اگر خواستم دیر بیایم، حتماً زنگ می زنم و اطلاع می دهم.
جبرانی دو: از فکر و شخصیت همسرتان آگاه شوید
آشنا شدن با دیدگاه همسرتان به این معنی نیست که حتماً دیدگاه های او را تمام و کمال بپذیرید؛ فقط کافی است از آن ها اطلاع داشته باشید، تا در زمان بروز مشکل، با فشار و تعارض کمتری رو به رو شوید. جالب است بدانید مفهوم تفاهم، فهمیدن همدیگر است، نه حتماً شبیه یکدیگر شدن.
هنگامی که همسرتان متوجه می شود که به او اهمیت می دهید و به حرف هایش گوش می دهید، لذت زیادی از هم صحبتی و هم نشینی با شما می برد و با این کار، می توانید مشکلات را از دیدگاه او نیز تحلیل و بررسی کرده و با او همدردی و همفکری کنید. مثلاً می توانید بگویید: متوجه می شوم تو چه می گویی؛ منظورت را گرفتم؛ من تاکنون به قضیه این طوری نگاه نکرده بودم؛ شاید حق با تو باشد.
جبرانی سه: عذرخواهی کنید
ابراز پشیمانی صادقانه و صمیمانه، گاهی مسیر یک بن بست در زندگی را تبدیل به آزادراه خوشبختی می کند. شما می توانید چیزهایی از این قبیل بگویید: متأسفم؛ عذرخواهم؛ کاری که انجام دادم، واقعاً اشتباه بود؛ نمی دانم چه اتفاقی برایم افتاده بود که...
راستش را بخواهید، کسانی که در پی اشتباه های خود، غرور را کنار می گذارند و سعی در تغییر اساسی زندگی شان دارند، با اینکه یک شبه معجزه ای در زندگی آن ها رخ نمی دهد، ولی آرام آرام در مسیر رشد زندگی به سمت و سوی عشق و خوشبختی حرکت خواهند کرد.
ابراز پشیمانی صادقانه و صمیمانه، گاهی مسیر یک بن بست در زندگی را تبدیل به آزادراه خوشبختی می کند.
جبرانی چهار: سعی کنید با مقداری گذشت به توافق برسید
متأسفانه بعضی عادت دارند که در زمان آشتی کردن، برای حل مشکل از اشتباهات گذشته طرف مقابل آمار دهند، که این مسأله گاهی خود زمینه ساز دعوایی بزرگ تر می شود. بد نیست به جای بحث در موارد اختلافات گذشته، بر روی راه حل ها تمرکز کرده و سعی کنید مشکل را به جای یادآوری، حل نمایید. برای مثال، شاید شیوه های تربیتی شما دو نفر متفاوت باشد، اما بر روی این مسأله که باید فرزندان سالمی تربیت کنید و تحویل جامعه دهید، با هم به توافق برسید.
شما می توانید بگویید: ما هدف مشترکی داریم؛ شاید در مورد روش های به کار گرفته شده با هم توافق نداشته باشیم، اما هر دو به دنبال یک نتیجه هستیم.
جبرانی پنج: احساسات و درددل های خود را به همسرتان بگویید
گاهی احساسات یا تصوراتی را که ناخودآگاه باعث ایجاد عصبانیت در شما می شود، با همسرتان در میان بگذارید؛ از ترس ها، ناراحتی ها و ناامنی های خود با او حرف بزنید. البته نه به شکل طلبکارانه و نه با نگاهی که خود مظلوم و او را ظالم بدانید.
زمانی که شریک زندگی تان از احساسات درونی شما –بدون مقصر دانستن او- اطلاع پیدا می کند، خیلی راحت تر می تواند به شما نزدیک شود و ارتباط برقرار کند، تا اینکه فقط شاهد عصبانیت شما باشد.
در میان گذاشتن چیزهایی که در قلب و ذهن تان می گذرد، می تواند سرعت زیادی در بهبود رابطه ایجاد کند و نزدیکی و صمیمیت بیشتری میان شما به وجود آورد.
منبع: کتاب رازهای تسخیر قلب همسر، مسلم داودی نژاد، ص 249-251.
پی نوشت ها:
[1]. صف: 2.
