كشور «ايران «يكى از مستعدّترين كشورهاى روى خطّ زلزله دنياست و بر پايه آمارهاى رسمى در 30 سال گذشته بيش از 60 درصد تلفات جانى كشور ناشى از زلزله بوده است.
در روايات آمده است هر گاه چهار چيز آشكار شود، زلزله ظهور پيدا مى كند: زنا، گسترش ظلم و جور، نپرداختن زكات، شرك و كفر و ربا.
همچنين وقوع زلزله هاى مكرّر را از نشانه هاى ظهور حضرت صاحب الزّمان (ع) معرفى نموده اند. در سوره زلزله، مزمّل و حج به وقوع حادثه زلزله اشاره شده است:
«إِذا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزالَها وَ أَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقالَها؛ 6 آنگاه كه زمين به لرزش [شديد] خود لرزانيده شود و زمين بارهاى سنگين خود را برون افكند.»
«يَوْمَ تَرْجُفُ الْأَرْضُ وَ الْجِبالُ وَ كانَتِ الْجِبالُ كَثِيباً مَهِيلًا؛ 7 روزى كه زمين و كوهها به لرزه درآيند و كوهها به سان ريگ روان گردند.»
«يا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمْ إِنَّ زَلْزَلَةَ السَّاعَةِ شَيْءٌ عَظِيمٌ؛ 8 اى مردم از پروردگار خود پروا كنيد چرا كه زلزله رستاخيز امرى هولناك است.»
خداوند در آيه 73 سوره اعراف، به وقوع زلزله در اثر كفران نعمت قوم ثمود اشاره كرده است:
«و به سوى (قوم) ثمود، برادرشان صالح را (فرستاديم)، گفت: «اى قوم من! (تنها) خدا را بپرستيد، كه جز او، معبودى براى شما نيست!
دليل روشنى از طرف پروردگارتان براى شما آمده: اين «ناقة» الهى براى شما معجزه اى است، او را به حال خود واگذاريد كه در زمين خدا (از علف هاى بيابان) بخورد! و آن را آزار نرسانيد، كه عذاب دردناكى شما را خواهد گرفت!»
قوم ثمود در سرزمين «حجر» كه بين «عربستان» و «سوريه» قرار داشت، زندگى مى كردند. قوم ثمود، مردمى متمدّن بودند كه براى سكونت خود قصرها مى ساختند و از كوه ها با مهارت خاصّى خانه مى تراشيدند. شغل آنان زراعت و احداث قنوات و غرس نخل ها بوده و زندگى آسوده و خوشى داشتند. آنان كمتر از سيصد سال عمر نمى كردند و بعضى تا هزار سال هم عمر مى نمودند.
متأسّفانه بت پرستى در ميان آنان مرسوم شد و خداوند تعالى براى هدايتشان صالح را در سنّ شانزده سالگى كه از خانواده اى اصيل و محترم خودشان بود و به عقل و علم در ميانشان ممتاز و معروف بود، فرستاد و صالح تا سنّ صد و بيست سالگى در ميان قوم خود مشغول هدايت بود، ولى فقط افراد قليلى به او پيوستند؛ تا اينكه عذاب الهى بر قوم ثمود نازل شد و آن مردم بت پرست به وسيله صيحه، زلزله و صاعقه نابود شدند.
