وبسایت ستاره - پریسا رودحله: در میان همه موجودات انسان از همه کمروتر است. این کمرویی اگر از حدی بیشتر شود میتواند ایجاد مشکل کند. پژوهشهای دکتر پیلکانیس در دانشگاه استنفورد به دو کمرویی شخصی و عمومی اشاره دارد. در کمرویی شخصی فرد خودش را چاق، تنبل یا کمسواد معرفی میکند و در کمرویی عمومی شخص خودش را از دید دیگران نگاه میکند. شما چقدر کمرو هستید؟ اصلا کمرویی چیست و چه عواملی باعث کمرویی میشوند؟
کمرویی چیست؟
کمرویی یک الگوی رفتاری طبیعی است که در برخی شرایط عادی و در برخی مواقع نابجاست. شخص کمرو در زمان مواجهه و تعامل با دیگران (خصوصاً افراد غریبه و ناآشنا) و یا قرار گرفتن در موقعیت جدید، احساس ناراحتی، اضطراب و تا حدی ترس میکند و در ابراز احساس و یا افکارش با مشکل روبرو میشود.
به عبارت دیگر کمرویی یعنی انجام ندادن کار یا رفتار درست به دلیل نداشتن مهارت ارتباطی کافی و تفکرات نادرست که ممکن است منجر به رفتاری اشتباه شود.
تست روانشناسی کمرویی (سوالات تشریحی)
برای اندازهگیری کمرویی اجتماعی خود پرسشنامه زیر را تکمیل کنید:
۱. من در جمع به تنهایی آواز نمیخوانم.
الف. مخالفم (۱ امتیاز)
ب. تا حدی موافقم (۲ امتیاز)
ج. کاملا موافقم (۳ امتیاز)
۲. اگر کسی مرا در حال کار کردن نگاه کند ناراحت میشوم.
الف. مخالفم (۱ امتیاز)
ب. تا حدی موافقم (۲ امتیاز)
ج. کاملا موافقم (۳ امتیاز)
۳. اگر غریبهای در نزدیکی من رفتار مسخرهای از خودش نشان دهد عصبی میشوم.
الف. مخالفم (۱ امتیاز)
ب. تا حدی موافقم (۲ امتیاز)
ج. کاملا موافقم (۳ امتیاز)
۴. آخرین کاری که موقع خروج از منزل میکنم این است که در آینه خود را نگاه میکنم.
الف. مخالفم (۱ امتیاز)
ب. تا حدی موافقم (۲ امتیاز)
ج. کاملا موافقم (۳ امتیاز)
۵. اگر من را از میان حاضران در سالن انتخاب کنند، بعید است که روی صحنه بروم.
الف. مخالفم (۱ امتیاز)
ب. تا حدی موافقم (۲ امتیاز)
ج. کاملا موافقم (۳ امتیاز)
۶. اگر قبل از دیگران وارد میهمانی دوستان شوم یا از همه زودتر آنجا را ترک کنم ناراحت میشوم.
الف. مخالفم (۱ امتیاز)
ب. تا حدی موافقم (۲ امتیاز)
ج. کاملا موافقم (۳ امتیاز)
۷. در جمع دیگران اگر بیش از چند ثانیه در برابر آینه بایستم ناراحت میشوم.
الف. مخالفم (۱ امتیاز)
ب. تا حدی موافقم (۲ امتیاز)
ج. کاملا موافقم (۳ امتیاز)
۸. اگر در اتوبوس جای خودم را به کسی بدهم و او با صدای بلند آن را نپذیرد ناراحت میشوم.
الف. مخالفم (۱ امتیاز)
ب. تا حدی موافقم (۲ امتیاز)
ج. کاملا موافقم (۳ امتیاز)
تفسیر امتیازات تست کمرویی
امتیاز ۱۹ تا ۲۴ :
شما با کمرویی اجتماعی شدید روبرو هستید. ممکن است نسبت به آنچه دیگران درباره شما میاندیشند بسیار حساس باشید.
امتیاز ۱۲ تا ۱۸ :
شما با کمرویی اجتماعی متوسط روبرو هستید. متوجه نظرات دیگران درباره خود هستید، اما نه در آن حد که اعتماد به نفس شما را از بین ببرد.
امتیاز ۸ تا ۱۱ :
کمرویی اجتماعی شما بسیار کم است. اشخاص این گروه ممکن است اصلا متوجه آنچه دیگران درباره آنها میاندیشند نباشند.
شکلگیری کمرویی اجتماعی از کودکی
کمرویی اجتماعی از دوران طفولیت شروع میشود. کودک وقتی با موقعیتی روبرو میشود که تصویر ذهنیاش را به مبارزه میطلبد و نگران میشود که او را به طور منفی ارزیابی کنند. اگر کودک در دوران کودکی با سختگیری و انتقاد فراوان رو به رو باشد ممکن است کمرویی اجتماعی در او شکل حادتری به خود بگیرد. اما کمرویی اجتماعی اغلب به آن اندازه که به نظر میرسد بد نیست، اما اگر از حدی بیشتر شود، مشکلساز خواهد شد. بسیاری از اشخاص کمرو و خجالتی فاقد احساس امنیت خاطر و نسبت به انتقادات بسیار حساس هستند. این اشخاص از رقابت احتراز میکنند. اشخاص کمرو اغلب در کنار دیگران ساکت و کمحرف هستند، اما میتوانند مهارت ابراز وجود کردن و قاطعیت را یاد بگیرند.
نشانههای کمرویی چیست؟
شخص کمرو ممکن است دچار حالات زیر شود:
- ناراحتی جسمی
- تپش قلب
- معده درد
- تعریق
- سرخ شدن
- افکار خود تحقیر کننده
- نگرانی دربارهی ارزیابی منفی دیگران
- مهارت اجتماعی ضعیف
- بازداری اجتماعی
- دست و پاچلفتی بودن
- بیزاری از نگاه دیگران
- آهنگ ملایم صدا
- گفتار مردد و یا همراه با ترس و لرز
علل کمرویی، دلایل کم رو بودن افراد
زمینههای متعددی هستند که میتوانند بستر مناسبی برای کمرو کردن شخص به وجود بیاورند؛ بنابراین علل کمرویی بسته به این زمینهها میتواند متفاوت باشد:
- علل فیزیولوژیک: نقص عضو، عدم رضایت از ظاهر جسمانی خود، اختلال در عملکرد غدد فوق کلیوی، اختلال در تکلم.
- علل تربیتی: مراقبت شدید والدین، عدم تفویض استقلال به نوجوان، توقع اطاعت و تسلیم دائمی از وی، خشونت و سختگیری والدین، محرومیت از محبت، ترس از تنبیه و سرزنش، تمایل خانواده به انزوا.
- علل روانی: استرس محیطی و عدم احساس امنیت، غم و اندوه شدید و مداوم، عقب ماندگی درسی، تحقیر شدنهای متعدد در برابر جمع.
- علل اجتماعی: فقدان مهارتهای اجتماعی، مهاجرت، فقر، اعتیاد والدین، طلاق والدین.